Kız neredeyse onu titretecek bir telaşla yatağına oturdu. Belki de kimse odasına gelmeyecekti ama bunu riske atamazdı. Kapısı vuruldu. Sesinin tonunu sakin tutmaya çabalayarak, "Evet?" dedi.
Kapı açıldığında evin beyi göründü. Eli kapı kolunda manidar bir bakış attı.
"Uyumadın mı sen daha?"
Nefesini kontrol etmeye çabalayarak, "Şimdi yatacaktım. Ne oldu?" diye sordu.
Adam onun pijamalarını süzdü. Genç kız yatağının üzerindeki şalı omuzlarına atınca bakışlarını gözlerine çekti.
Fısıldadı. "Annene ya da bir başkasına kaçırılma olayından bahsettin mi?"
"Hayır."
Adam onaylama babında başını salladı.
"Kimse sana zarar vermeyecek korkma."
"Korkmuyorum."
Kızın sert yanıtıyla gözleri kısıldı.
"Yine de ortalarda pek dolanma."
Sesi sitem doluydu. "Okula bile korumayla gidiyorum. Ne yapabilirim ki en fazla?"
Adam cevap vermedi bu soruya.
"Yakında seçimler olacak. Adaylığımı koymayacağım. Senin de okulun bitiyor. Gideceğiz buradan."
Genç kızın sesi yenilmişlik ve öfke karışımı duygularla tekledi. "Ne-nereye?"
"Ankara'da müteahhit bir arkadaşım var. Ona yardımcı olacağım. Orada yaşayacağız artık."
Kız bakakaldı. Ateş'e yakın olmak için iyi bir seçenekti aslında. Belki ilişkileri orada farklı bir boyut kazanırdı. Dur bir dakika, bu adam yakında hapse girecek! O zaman istediğini yapacaksın.
"Duydun mu beni?"
Kız dikkat çekmemek hem de adamın damarına basmak için konuştu.
"Ben Çorum'u seviyorum. Burada çalışmak istiyorum. Hatta..."Yutkundu. "Evlenmek istiyorum. Kafamız uyuşsun yeter-"
Sözlerini tamamlamadan kükredi adam.
"Evlenmeyi aklından çıkar!" Burnundan soluyordu. "Benim dediğimi yapacaksın!"
Karısının korkulu sesi duyuldu koridordan. "Mehmet, ne oluyor?"
Su, evin beyine meydan okurcasına baktı. Sadece başını bir kez eğip kaldırdı. Onun kabul ettiğini gören adam tam kapıyı kapatacakken, "Bu arada şu Pınar'ı sevmezdim ama öldüğüne hem şaşırdım hem üzüldüm." Dedi.
Genç kız uzatmak istemiyordu ama arkadaşını neden sevmediğini merak ediyordu. Belki öldüğü için fikirlerini samimice dile getirirdi.
"Neden sevmiyordun Pınar'ı? Ne zararı vardı sana?"
Adam tek kaşını kaldırdı. "Senin aklını erkeklerle dolduruyordu da ondan. Bak işte, öldü ama etkisi devam ediyor. Yat şimdi." Kıza cevap hakkı vermeden kapıyı sertçe kapadı.
Arkasından koşup, üzerine atlayıp, tırnaklarını yüzüne geçirmek istiyordu. Haramla doldurduğu o göbeğini tekmelemek istiyordu. Nefret ediyordu ondan nefret!
Annesi ile konuşmalarını işitti. Hemen sonra yatak odasının kapısı kapandı. Bir süre sessiz ortamı dinledi. Yavaşça doğruldu ve dolabın kapısını açtı. Ateş'in yüzünde anlamsız bir ifade vardı. Adam dolaptan çıkarken kız fısıldadı.
"Bir an önce gitmelisin."
Ateş ise fikirlerle boğuşuyordu.
"Senin evlenmeni neden istemiyor?"
Kız suratını sallandırdı. Yarım ağızla cevapladı. Konuşurken suratına bakmıyordu. "Ölene dek bizi kölesi yapmak istiyor sanırım."
Genç adamın yüzünden tehlikeli bir gölge geçti. Kızın savrulan duyguları bedenine yansımıştı. Ellerini yakalayıp onları usulca öptü. Gözleri uzaklara dalan kızın ondan uzaklaşmasını istemiyordu.
"Her şeyi çözeceğim Su. Gitmeden söylemeliyim. Son teslimat Şehit Mezarlığı'nın üstündeki kuytuda olacak. Yılbaşı gecesi."
Kızın ilgisini bir nebze yakalamayı başardı. "Özel bir nedeni var mı sence?"
"İçkicilerin gizli mekanı... Çorum'a ilk geldiğimde öğrendim. Polis bile çoğu zaman göz ardı ediyor bu sözde keyifçileri. Tarihin seçilme nedeni ise, o gece polisler barlarda ve sokakta tetikte olacak."
Biraz kafası karıştı.
"Burada sokakta yılbaşı kutlamazlar. Yani insanlar genelde evdedir. Biz de kutlamayız. Dikkat çekmezler mi?"
Ateş kendinden emin şekilde başını sağa sola salladı.
"O gece orada da içenler olacak. Bir arabaya doluşmuş birkaç adamı kimse takmaz."
"Peki, nasıl yakalayacaksınız onları?"
Ateş, Su'nun yüzünü sevdi usulca.
"Bir planım var. Sadece-" Yutkundu.
Kızın bedenini bir panik kapladı. "Ne oldu?"
"Bu süreçte fazla görüşmesek iyi olur. Dikkat çekmeyelim."
Su'nun yüzüne bariz bir acı oturdu. Ateş'in de kalbi ağrıyordu. Kızın saçlarını okşadı.
"O geceden sonra beni bekle yanına geleceğim."
Kız umutlandı.
"Sonrasında ne olacak peki?"
Adam, kızı ateşli bir öpücükle sarmaladı. Bedenleri kısa süreliğine tek vücut oldu. Ama adam fazlasını istiyordu. Bu gece olmaz. Henüz değil. Kendini zorlayarak ondan ayrıldı. Pencereye yaklaştı. Sessiz sedasız yok olmadan önce, "Az kaldı güzelim." Dedi.
Su, bedenini ısıran soğuğa rağmen camın kenarından ayrılamadı. Adamın gittiği yolu izledi öylece. Rüzgar yüzüne esince gözlerini kapadı. Birkaç damla yaş yanaklarından aşağıya süzüldü.
Yatağına girdiğinde güzel günleri düşleyerek uykuya daldı. Kalbi ise, Pınar'ın yarasını taşıyordu.