Selamün aleyküm♥
Dün
Esmer_kabanfan; selamün aleyküm Esmer kaban güzeli.
Bugün
Kan_mahur; lan yine mi sen ah kurtuluş yok mu senden neyse sen mesaj atmaya üşenmezsen bende engel atmaya üşenmem.
Esmer_kabanfan; geldi iki gözümün çiçeği.
Esmer_kabanfan; evet doğru bildin mesaj atmaya hiç üşenmeyeceğim.
Esmer_kabanfan; o kalp bu kalbe kayacak güzelim.
Kan_mahur; güzel hayalmiş kim söyledi?
Esmer_kabanfan; ben dedim, ama Allahın izniyle gerçekleşecek.
Esmer_kabanfan; İstanbula gelme imkânın var mı yine?
Kan_mahur; s-a-n-a-n-e bence anlaman için yeterli bir sebep.
Kan_mahur; ya ben sizi anlamıyorum böyle mesaj atarak birbirini sevme mi olur?
Kan_mahur; kim hiç görmediği birini iki mesajlaşarak sever ki şaka gibi ya!
Kan_mahur; senin kaç yaşında olduğunu bile bilmiyorum belki 30 yaşında bir sapıksın, ya bir yaşından başından utan amca git iman et nedir böyle şeyler ile uğraşıyorsun.
Kan_mahur; sonra Müslümanım diye geziyorsunuz, Müslüman böyle mi olur.
Esmer_kabanfan; açtık yine o çeneyi, maşallah
Kan_mahur; Allah vergisi ne yaparsın.
Esmer_kabanfan; 20 yaşındayım. Üniversite okuyorum, sapık hiç değilim. Dedim ya uzakta olduğumuz için numaranı bulup yazdım.
Kan_mahur; güle güle İstanbula selamlar.
Esmer_kabanfan; yedim dimi şu engel şeyini yine? ( Bu mesaj iletilemedi!)
***
Telefonumun ekranını kapatıp masaya bıraktım. Deli mi ne be! Engel yemekten bıkmadı. Tüm deliler de beni görür. Abime söylesem mi diye düşünmüştüm, ama sonra kendim halederim diyerek vazgeçmiştim. Odaya tabiri caizse dalan ablam ile göz devirdim.
" Atlılar mı kovalıyor ne bu acele."
" Anne radarı kızım bu, hızlı olmak gerekiyor." Temizlik yapmaktan nefret eden ablam sırma. benim deyişimle sarma.
" Niye ne yapıyor Annem aşağıda?"
" Mutfağı temizliyordu, birde tüm mutfağı çıkarmış koridora gözlerim kanadı manzarayı görünce." Gülerek yüz üstü uzandım yatağa.
" yakalanmadığına göre radarı geçtin." Dememle bir ses yükseldi evden.
" İkinizde çabuk mutfağa hadi!"
" O şom ağzını açmasan olmazdı dimi" ablamın sitemi ile ikimizde başımıza tülbent alıp, odadan çıktık. Mutfak kapısının önünü görmemle gözlerim benden kaçacaktı. Mutfaki çoğu malzeme kapı önüne çıkarılmıştı.
" Bu kavanozların üzerini sil mahur. Sırma sende, dolapları sileceksin hadi alın bezleri." Annem emri ile elime mutfak bezlerinden birini alıp yere çöktüm. Ablam ayaklarını yere vura vura mutfağın içine girince güldüm.
Kapı sesini duyunca kafamı çevirdim.
Abim elinde poşetle koridorda görününce sırıttı.
" Kolay gelsin güzellikler Annem yine başladı he." Abime masum çizmeli kedi bakışı atmakla meşgulken ben, mutfağın içinden ablam bağırdı.
" Anne Uygar da yardım etsin banane." Uyar abimin kaşları eş zamanlı çatılınca, güldüm.
" Uygar o poşeti tezgaha koy ve mahura yardım et." Abim poşeti hızlıca tezgaha bırakıp benim yanıma çöktü.
" Ya ben neden temizlik yapayım ki iki tane büyük kızın var senin Anne!" Abim üniversite son sınıf tıp öğrencisiydi. Ablam da ikinci sınıf mimarlık bölümü okuyordu. Bende lise son sınıf öğrencisi YKS kurbanıydım. Artık okulun son haftaları olduğu için evde ders çalışıyordum, okula gitmeme gerek yoktu.
Abim bastıra bastıra kavanozların tozunu alınca, bende işime devam ettim.
***
Kalpbu_zalım; hiç mi şansımız yok bizim de aşkta...
Kalpbu_zalım; gerçekten artık sevgim kalbime fazla geliyor.
Kalpbu_zalım; bir kere gördüğün yüz hep mi aklıda kalır? Bende ki öyle hiç gitmiyor ki aklımdan.
Kalpbu_zalım; hele o gülüş...
Kalpbu_zalım; tekrar görebilmek için neleri vermezdim onun için.
Kalpbu_zalım; benim sevgim çok mu imkansıza kondu.
Kalpbu_zalım; "2 ay önce'ye git" olur mu?
(Görüldü)
Mesajlara bakıp çıkmıştım, ama bu kez engellememiştim hesabı. 2 ay önce İstanbula teyzemlere gitmiştim. Ama o çocuğu gördüğümü hatırlamıyordum.
Tabi dedikleri gerçek ise...
2 ay önce
Bugün babamın işinin son günüydü. İş arkadaşının evinde misafir kalmış, şimdide teyzemlere gidiyorduk.
Annemin işleri olduğu için, bizimle gelmemişti İstanbula. Bizde ablam ile teyzemi ziyarete gelmiştik. Babamın İstanbulda işi olduğu için gelmişti ben ve ablam da bizde gelebilir miyiz deyince Annem " ihsan onlar da teyzesini görmeye gelsin" demişti sonuç olarak da şuan teyzemin oturduğu apartman önünde durmuştuk.
Apartmana girip asansöre bindik, babam bizi teyzemin yanına bırakıp merkeze dönecekti çünkü bugün son günümüzdü İstanbulda babamın işleri bitiyordu ikindi uçağımız kalkacaktı.
Açılan asansörden indik, ben zile çalınca bir yandan da sevinçle teyzmi görmeyi bekliyordum. Açılan kapı ile teyzem bizi görünce yüzünde görülmeye değer bir tebessüm oluşmuştu.
" Hoşgeldiniz" deyince hemen kollarımı boynuna doladım.
" Hoşbulduk Merve, kızları sana bırakıyorum benim hâl etmem gereken bir kaç iş kaldı öğlen yetişir bir çayını içerim inşallah."
" Nasıl istersen enişte, kolay gelsin"
Ben ve ablam içeri girince babam da son kez vedalaşıp ayrılmıştı apartmandan. İçeri girip salona ilerledik hep birlikte.
" Nasılsınız kızlar?"
" İyiyiz çok şükür teyzecim sen nasılsın?" Ablam ikimiz adına da cevap verince bende geçip oturdum.
" Bende iyiyim kızlar iyi ki geldiniz nasıl canım sıkılıyor du anlatamam Gökhan da işe gidince yalnız kalıyorum." Kıyamam! teyzem 25 yaşındaydı, bir çocuğu olacaktı ama düşük yaparak çoğunu kaybetmişti eniştem işe gidince de evde yalnız kalıyordu.
" Aynen bende çok mutlu oldum sırf senin için babamı ikna edip İstanbula geldik." Teyzem gülümseyerek kollarını açınca bir tarafına ben diğer tarafına da ablam geçmişti.
Teyzem ile bol bol hasret gidermiş sonrada hep birlikte yiyecek birşeyler hazırlamıştık. Öğleye doğru Babam ve eniştem de bize katılmış, hep birlikte yemek yemiştik. Teyzem bizi zorla oturtup çay yapmak için mutfağa geçmişti. Bende oturma odasının duvarların da ki fotoğraflara bakıyordum. Teyzem ile çektirdiğimiz fotoğraflar da vardı. Teyzem çok genç kafasında olan bir kadındı. bazen Anneme anlatmadığım şeyleri ona anlatırdım. Benim için hem teyze hemde arkadaş gibiydi.
Çaylar gelince sohbet eşliğinde çaylarımızı yudumlayıp, artık gitmek üzere ayaklanmıştık anında yüzüm düşünce teyzem farkına varmıştı.
" Yine gelin olur mu canlarım." Ablam ile birlikte ona sıkıca sarılıp aşağı indik hep birlikte. babam arabayı çalıştırınca bende biniyordum ki ablamın, " teyzem ve eniştem ile vedalaşmadık daha değişik" demesiyle gülerek arabadan iniyordum ki gözlerim yolda bir kız ile yürüyen ve bana gülümseyerek bakan çocuğa takıldı. Kaşlarım anında çatılınca yanında ki kız çocuğun ensesine vurmuştu kafamı eğip küçük bir kahkaha attım. çocuk da gülerek kıza döndü.
Kızın vuruşu işime gelmişti, çünkü çocuk bakışlarını çekecek gibi değildi...
__________________ Bölüm sonu ♥
Evet bence birazda olsa kurgu anlaşılır hale geldi diye düşünüyorum.
Mahurun hayatını da biraz anlamışsınızdır. Ablası sırma, abisi Uygar.
Kitaplarım için panomdan da bana ulaşabilirsiniz canlar.
Lan bu bölüm biraz uzun oldu neyse pek alışmayın çünkü kısa bölümler gelecek çoğunlukla texting tarzına uyalım dimi ama skdkdkkd