Dear Jamie,
I’m sorry for my stupidity and selfishness. I know that saying sorry is not enough for all the things that I have done; it can’t turn back the time and correct my actions. All I was thinking about is myself. I envy you because you’re you and you don’t need to exert any effort just to get his attention while I almost change and transform into another person but he still didn’t love me the way he loves you. I thought that he would love me if I change my looks but he still considered me as his sister. He only have eyes for you.
I already saw you when we were still a kid. I was about to approach him but he went to another kid who was wearing a princess’ gown which was you. You were crying at the park and Brent comforted you while I was left alone watching him. He always chooses you at the end and right from the start, you already have the place in his heart.
I won’t be an antagonist in your love story and I know where I stand now. I just wish you all the best.
Sincerely,
Sab
This was the letter I received when I went to our living room. I didn’t expect that I would still hear something from her. Halo halo ang nararamdaman ko ngayon pero alam kong wala ng galit. Kahit sinaktan niya kami at least nag-sorry na siya and I know na sincere siya kasi ang Sab na kilala ko ay mabait. We should learn to forgive.
“What are you holding?” Brent ask.
“Paper?” He just look at me, waiting for a serious answer. “Joke. Letter galing kay Sab.” His expression hardened the moment I said her name.
“Huwag kang mag-alala, wala naman siya sinasabing hindi maganda. In fact, may nalaman pa ako.” Lumapit ako sa kanya at inayos ang tie niya habang tinaasan niya lang ako ng kilay.
“Ikaw pala si Captain America. Ang bata ko pa nun tapos love mo na agad ako?” biro ko sa kanya. Nakita ko namang ngumiti na siya. Alam kong mahal niya ako dahil nararamdaman ko ito.
“What can I do? You were adorable then.” He cupped my face and gave me a soft kiss on my lips.
“Hindi ko alam kung ang harot mo lang talaga o sobrang ganda ko. I love you mister ko.” I wrapped my hands in his wait and hug him. Kahit may ginawang masama si Sab I still want to thank her dahil nasagot na rin kung kailan niya ako unang nakita. Ang dami pang lalaki riyan and I know na mahahanap ni Sab ang para sa kanya. Masyadong lang kasi siyang excited.
~~~
“BRENT!” tawag ko kay Brent pagkarating niya sa labor room. Hindi na ako sumasama sa kanya papuntang office dahil kabuwanan ko na. Tinawagan lang siya ni Nana kanina at sila ni Mang Tats ang naghatid sa akin.
Kagabi pa sumasakit ang tiyan ko pero hinihimas ko lang ang ito at pinipikit ang mga mata ko dahil akala ko kagaya ng dati, false labor.
“W-what? Akala ko ba next week pa ang due?!” Hindi niya makapaniwalang tanong at hinawakan naman ang kamay ko.
“Ano ba ang ginagawa ko dito kung next week pa ako manganganak?!” Urghh! Ang sakit na ng tiyan ko. Parang sinisiliban ng apoy ang buong katawan ko at pinagpapawisan na rin ako. Ang sakit sakit talaga. Baby, lumabas ka na please.
Ipinasok na nila ako sa delivery room kasama si Brent na nakasuot ng cap at hospital gown. Kung dati ay natatakot ako sa panganganak, hindi na ngayon. Mas nararamdaman ko ang sakit.
“Sige Briana, push,” sabi ng OB ko. Sinunod ko naman ang sinabi niya.
“Brent! Ikaw nalang ang umiri! Ang sakit na,” I shouted. He squeezed my hand, comforting me pero hindi talaga kaya. Mabuti sana kung siya ang manganganak dito para maramdaman din niya.
“Hindi pwede misis ko, nasa tiyan mo si Baby. Ngayon lang masakit iyan, babawi nalang ako sa performance ko.” Narinig ko naman na humagikgik ang mga nurse. Bakit iyon pa ang naiisip niya?!
“The baby’s head is coming out, push a little harder.”
“Isa lang ang magiging anak natin,” sigaw ko habang umiiri at sinabunutan ko na siya. Napapagod na rin ako sa kakairi pero kailangan kong makita ang anak ko.
“WHAT?! Sabi ko kasi sa’yo na C/S nalang. Doc, C/S na raw.” Kaibigan kasi ni Brent ang doctor kaya kung kausapin niya ay parang wala lang.
“We can’t Brent, andito na si baby. Push a little more and we’ll have him completely.”
“Ayaw ko sabi ng C/S!!” I push hard giving all my energy at patuloy ko pa rin siya sinasabunot. I don’t care kung sumisigaw na rin siya basta ang gusto ko lumabas na si baby.
“Here’s your little angel. Baby out, 02:38.” Narinig ko ang iyak ng baby namin but I still can’t see him dahil kinuha din siya ng nurse. I smiled and closed my eyes when I heard my little angel’s cry. It was like music to my ears.
“Good Job. Love you misis ko,” he whispered and kiss my forehead.
Naiintindihan ko na ang sinasabi nila na kapag nakita o nahawakan mo ang anak mo ay mawawala ang lahat na sakit. He is our little angel, Blake Alastair Mendrez.
~~~~
Tinitingnan ko ang mag-ama sa labas ng kwarto namin dahil ang cute nilang tingnan. Para silang isang picture na past at present. Sabi nila Xerox copy si Bambi ni Brent pero in denial pa ako kahit napapansin ko na rin. We’ve decided to call him Bambi.
“Say daddy,” sabi ni Brent habang nakangiti.
“Mommy,” sagot naman ng anak ko na nakaupo sa kama. In a few days, he will be turning 1 year old.
“No, it’s da-ddy.” Mukhang tinuturuan ni Brent na magsalita ng daddy ang anak namin, dada pa kasi ang tawag nito sa kanya.
“Mo-mmy,” tumatangong sabi ni Bambi.
“Bambi, no, say da-ddy.” Napangiti na ako dahil mukhang nauubusan na ng pasensya si Brent. Mommy kasi ang first word na nasabi ni Bambi.
“Mommy!” sigaw naman ng anak ko. Mukhang nakukulitan na rin kay Brent. May pinagmanahan talaga, ang daling magalit.
“Sh*t naman oh.” Nanlaki ang mga mata ko dahil sinabi niya iyon sa harap ng bata. Lumakad na ako palapit sa kanila at baka ano pa ang sabihin ng asawa ko.
“Hintayin mo lang kasi at masasabi niya rin ang daddy, diba baby?” Ngumiti ako at tumabi sa kanila. Mamaya ko na pagsasabihan si Brent.
“Sh*t mommy!” Napapikit ako at nahigit ang hininga ko ng marinig kong sinabi iyon ng anak ko. Sana mali ang narinig ko.
“What baby?” tumatawa naman na tanong ni Brent.
“Daddy!” Masayang sigaw ng anak namin at itong asawa ko naman tawa nang tawa.
“Brent! Anong tinatawa tawa mo riyan?!” mariin kong tanong kay Brent. Hindi naman ako pwedeng sumigaw dahil baka matakot ang anak namin.
“He just called me daddy!” Masaya niyang sagot.
“Oo nga at pati mga bad words mo alam na niya.” Hinarap ko naman ang anak ko. “Baby, don’t say the other word okay?”
“Daddy?” tanong niya.
“No, daddy is okay. But what daddy said a while ago is not good.” Pageexplain ko naman sa kanya. Hindi ko naman pwedeng sabihin sa kanya yung isang salita dahil baka tumatak na iyon sa isip niya. Tumingin naman ang anak ko sa akin. Alam kong kahit paano ay may naiintindihan siya sa sinabi ko.
“Nadala lang naman ako at malay ko ba na gagayahin niya ako dahil yung daddy nga hindi niya nasabi kanina.” Pinanliitan ko lang siya ng mga mata. Tama bang magmura siya sa harap ng anak namin?
“Mommy,” mahinang tawag ni Bimby at humikab. Antok na ang baby namin. Kinarga ko ito at lumabas sa kwarto namin. Iniwan ko si Brent sa loob.
“Misis ko, sorry na. Hindi ko sinasadya. Promise, hindi na ako magmumura sa harap niya.” Hindi ko lang siya pinansin. Patuloy lang siya sa pagsunod sa amin. Imagine, sa tatay niya nakuha ang pinaka first bad word na sinabi niya.
~~~
“Bambi, come here. Napapagod na sila mamita at papito,” tawag ko sa anak kong panay ang takbo. Tumigila naman ito sa kakatakbo at hinawakan ang kamay ng mga magulang ni Brent.
“Are you tired?” Tanong ng anak namin sa biyenan ko.
“No, baby. It’s alright. You wanna play again?” tanong ni mommy Samantha.
Nag-isip muna ang anak namin bago umiling. “You take a rest.” Natawa naman kami sa sinabi ng anak ko. Parang isang matanda kung makapagutos sa mga biyenan ko. We are celebrating his 3rd birthday today. Parang kailan lang karga karga pa namin siya pero ngayon tumatakbo na. Time really flies so fast.
“O siya. Pupunta muna kami sa ibang bisita ha? at ikaw birthday boy, dito ka sa daddy at mommy mo, okay?” sabi naman ni daddy Peter. Tumango nalang kami.
“Daddy, ice cream.” Tiningnan ko naman ang anak ko na may tinuturo sa kabilang banda.
“Ask mommy first,” sagot naman ni Brent at tiningnan ako ng anak ko na nagpapacute pa kahit alam niyang cute na siya. Ayaw kong masanay siya sa matatamis at ayaw ko naman na umiyak siya, lalo na at birthday niya ngayon.
“Mommy, can I eat ice cream?”
“Sige pero konti lang ha?” sagot ko at napangiti na ako dahil pumapalakpak pa ito at humgikhik. Kinarga na siya ni Brent at naglakad kami papunta sa table kung saan nagbibigay ng ice cream.
“P*cha pare! Dito lang pala namin kayo mahahanap.” Narinig kong tawag ni Harry at kasama niya si Cindy. Kinasal na sila last year at 3 months ng buntis si Cindy.
Pinanliitan ko ng mga mata si Harry habang kinurot naman ni Cindy si Harry sa tagiliran.
“Maghinay hinay ka sa bibig mo, marinig ka pa ng bata,” saway ni Brent. Natuto na ito dahil hindi ko talaga siya kinausap ng ilang oras. Mabait naman siyang ama at mukhang nilalamangan pa nga ako dahil napakamaasikaso niya. Minsan siya ang nagpapaligo, nagpapatuloy at kung anu-ano pa. Kailangan ko nga lang bantayan kasi minsan mga kalokohan ang tinuturo.
“Oops, sorry,” paghinging paumanhin ni Harry. “Nandito pala si birthday boy. Bambi, Happy Birthday.” Lumapit naman ang anak ko sa kanila habang kumakain ng ice cream. Hinalikan muna niya ang kanyang uncle and auntie sa pisngi.
“Thank you. Daddy told me na marami daw kayo ibibigay na gift,” tiningnan niya si Harry. Tumawa at napailing lang sina Harry.
“Yes baby, iyang daddy mo kasi kuripot. Andun na sa loob ng bahay mo ang mga gifts.”
Nanlaki naman ang mga mata ni Bambi at humagihik ulit. “Thank you uncle Harry and auntie Cindy.” Napailing nalang ako. Si Brent kasi niloloko ang anak namin at sinasabi na humingi siya ng kahit na ano sa mga uncle niya dahil ibibigay daw ito. Sinasakyan naman nila ang kalokohan ni Brent.
“Oi, ano na ang ginagawa ng baby namin.” Tumingin naman ako sa likod at nakita ko si Michael at Tim na papalapit sa amin at may hawak na juice. Mamaya pa pwedeng uminom ng alak kapag tapos na ang party.
“Uncle Mic, uncle Tim!” tawag naman ni Bambi kay Michael. Napangiwi ako dahil madungis na ang bibig niya dahil sa kakakain ng ice cream. Kinuha ko naman ang towel sa Nana niya at pinunasan ko ito pero iniiwas nito ang mukha.
“No, mommy,” kinagat niya pa ang labi niya at dinadala pa sa bibig ang kutsara kahit walang ice cream.
“Baby, madungis ka na. Mabilis lang ito,” pageexplain ko naman pero patuloy pa rin ito sa pagkuha sa cup kahit wala ng laman.
“Bambi, listen to mommy para maging gwapings na like daddy.” Napangiti naman ako ng bigla nitong inangat ang mukha niya at ngumiti. Pinunasan ko na ang bibiga niya at kinuha ang cup.
“Daddy, gwapings? Like you, uncle Harry, uncle Mic and uncle Tim?” Tumawa na kaming lahat. Tinuruan ng mga barkada ni Brent si Bambi ang salitang gwapings. Pinainom na rin nila ito ng beer dati kaya kailangan ko talaga bantayan minsan dahil kung anu-ano ang pinagsasabi sa bata.
“Baby, huwag kang masyadong makinig sa kanila. Basta dapat kahit gwapings dapat good boy.” Napatingin naman ako kay Zoe at Kate na biglang sumulpot sa likod namin. Bakit ba bigla bigla silang sumusulpot? Ngumiti lang ang anak ko sa kanila.
Hindi kami kumpleto ngayon dahil nasa ibang bansa si Althea. Bago ko pa ipanganak si Bambi ay umalis ito papunta sa ibang bansa dahil may magandang alok daw ang kompanya niya. Minsan lang kami nag-uusap through skype. Wala rin naman si Lester dahil nasa ibang bansa din siya para sa kanyang negosyo.
“Baby, drink water first.” Inalalayan ko siya sa pag-inom ng tubig habang karga ni Brent. Baka kasi magkaubo ito lalo na at matamis ang kinain niya. Pinunasan ko naman ang labi niya at hinalikan ng maubos niya ang tubig.
“Ang cute naman ninyo. Ang galing niyo mag-alaga sa bata.”
“Excited ka naman babe, huwag kang mag-alala. Magkakaganyan din tayo.” Inakbayan ni Harry si Cindy na nakangiti habang nakatingin kay Bambi.
Napangiti rin ako sa sinabi ni Cindy. Binabawasan ko na ang katigasan ng ulo ko. Nagmamature na ako ng konti para sa anak ko. He needs a good example at kami dapat ni Brent ang magpakita nun sa kanya.
Hindi naman kami magaling. Alam kong hindi kami perfect na parents pero ginagawa namin ang lahat maibigay lang sa anak namin ang nararapat sa kanya which is the best. Sinong mga magulang ang gusto na mapahamak ang anak nila? Wala.
Medyo nahirapan ako dati lalo na at first time naming magkaanak ni Brent pero sabi nga nila na mother’s instinct kaya iyon ang sinusunod ko at mukhang okay naman lalo pa at nandito si Brent sa tabi ko. I’m very happy that I have them in my life lalo na at kung madadagdagan pa even though hindi namin alam kung kailan pero sana nga mayroon.
~~~
Nakahiga na kami ni Brent sa kama habang natutulog na ang anak namin sa kanyang crib. Mabuti na nga lang at napaliguan namin bago ito matulog.
“Alam mo mister ko, tanggap ko na kamukhang kamukha mo si Bambi at mamana niya ang lahat sa iyo huwag lang ang pagiging manyakis at playboy mo.” Nagiging malikot na naman kasi ang mga kamay nito sa ilalim ng kumot.
He got his eyes, nose and lips. Wala ata namana itong bata sa akin dahil pati ugali sa tingin ko kay Brent nagmana. Ang lakas ng lahi niya.
Tumawa naman ito. “Hindi niya naman nakuha lahat sa akin. Nakuha niya ang mannerism mo, biting your lips. He got your smile.”
“Baka sinasabi mo lang iyan dahil may gusto kang mangyari ngayong gabi,” sabi ko. Ang likot kasi ng kamay niya at mukhang may pinupuntahan na dapat hindi punatahan.
“Hindi ah. Napapangiti at nawawala ang pagod ko kapag nakikita ko kayo. Gusto ko na magkapatid si Bambi,” he whispered and gently bit my earlobe. I bit my lips to suppress the moans that wanted to escape from my mouth pero hindi ko naman mapigilan. Nagreact kaagad ang katawan ko sa kanya. Sa tagal na panahon na nagkasama kami ni Brent, nahahawaan niya na rin ako sa mga ginagawa niya.
Mabuti na lang at hindi ako nabuntis kaagad pagkatapos kong manganak kay Bambi. Ayaw rin naman ni Brent dahil natakot din siya nung ipinanganak ko si Bambi. Ang gusto na niya ay mag-C/S ako. Okay lang naman sa akin para hindi na rin mag-alala ang asawa ko.
“I love you misis ko.” I love you too, iyon sana ang gusto kong sabihin pero hinalikan na niya ako. Ipapakita ko nalang sa kanya through actions. Sabi nga nila, actions speak louder than words.
~~~
A MASSIVE MASSIVE THANK YOU sa lahat ng nakaabot dito despite of my typos, wrong grammar and ek ek pero inedit ko na po yung iba.
Ano po sa tingin niyo ang buong MTMB?
Feel free to comment o message.
CINDY AND HARRY'S STORY POSTED: PIKTYUR PERFECT, sana pansinin niyo rin po story nila. whahaa.
LOVE LOVE. XOXO