Yalın
Sercan, bana geçmiş olsuna geldiği zaman ne hikmetse Deva da onun kokusunu almış gibi sabah bana uğramış ve yalandan tekrar bir geçmiş olsun dilemişti.
Bununla kalmayıp sanırım nezaket gereği de dünkü asi davranışı hakkında da özür dilemişti.
Her ne kadar kalbim kırılsa da bunu ikimizin iyiliği için de görmezden gelmeye karar vermiştim çünkü Deva'nın üzerinde hiçbir hakkım yoktu ve kaç sene önce yaptığım bir şeyden dolayı yeni yeni suçluluk duyuyordum.
Onun zayıflığından yararlanmıştım ve aşırı derecede iğrenç biriydim, yaptığımız şeyi bilmesi gerekiyordu ama ben ona bunu söylemeye korkuyordum.
Evet aşağılık adamın tekiydim ama aradan yıllar geçmişti ve benim düşüncelerim haliyle değişmiş ve olgunlaşmıştı.
Bazen inadım, çocukluğum tutsa da çoğu zaman aklı başında davranıyordum.
Olayın üzerinden kaç yıl geçmişti, o zamanlar bunun bir yanlış olduğunu fark etmesem de şimdilerde nasıl bir yanlış yaptığım yüzüme tokat gibi çarpıyordu.
Evet yine tek gecelik birlikteliklerim oluyordu ama tek farkı bunun iki tarafında istemesiydi.
Yavşak bir tip olsada kimseyi istemediği sürece elimi sürmezdim ve Deva olayı da cahillik döneminde olan olaydı. Evet bunun savunalacak bir tarafı yoktu ve onun bu olayı bilmesi gerekiyordu ama bunu nasıl açabileceğimi bilmiyordum.
Sercan ve Deva kahkahalarla karşımda gülerken ikisine bakmayı kesip ayaklanmıştım, ikisi de sinirimi bozmaya bire birdi ve birbirlerini haliyle özlemişlerdi.
İkisinin bakışları sorgular bir biçimde bana dönerken "Su alacağım." demiştim, su falan bahaneydi ikisinin yanında kalmak istemiyordum.
Deva, suçluluk duyduğum adamdı ve Sercan da benim kaç yıllık yakın arkadaşımdı. İkisini tutup kavga ettiremezdim ve Deva'nın, Sercan'a nasıl baktığını görmüştüm.
İkisini birleştirebilirsem Deva'ya bir şekilde kendimi affettirebilirdim.
*****
Birkaç gün sonra
/
Deva
Gece ile evin yakınındaki parka geldiğimiz zaman geç saat olduğu için parkta kimsecikler yoktu ve şu an bulunduğum ortamdan aşırı derecede keyif alıyordum.
Bu aralar geç vakitlere kadar çalıştığım için Gece, annemler de kalıyordu ve okul servisine annemlere bırakmaları söylemiştim. Ofisten çıktığım zaman annemlere uğrayıp geceyi de alıp eve öyle geçiyordum.
Bu aralar aşırı zorlasam da benim için en iyisi böyleydi çünkü Gece, evde tek kalmak için fazla küçüktü ve Yalın gibi bir yan komşuya sahiptim...
Ondan haz etmediğim için onun bulunduğu ortamlara pek fazla giresim gelmiyordu.
Bana kötü bir şey yapmamasına rağmen onu bir türlü sevemiyordum ve maalesef ortak arkadaşlarımız askerlikten dolayı çok fazlaydı.
Mesela Sercan...
Sercan, çok iyi anlaştığım nadir kişilerden biriydi ve onun Yalın ile çok fazla yakın olması birkaç tık uyuzuma gitsede elimden gelen bir şey yoktu.
"Devaaaa" Arkamdan tanıdık bir ses geldiği zaman Gece'yi sallamayı bırakıp sesin geldiği yöne baktığım zaman Sercanla göz göze gelmem bir olmuştu.
İyi insan lafın üstüne gelir dedikleri bu olsa gerekti.
Yanında uçkuruna düşkün iti görmem ile refleksle boş bulunarak Gece'nin önüne geçmiştim ve salıncak bana çarpmıştı.
Canım acısada sesimi çıkarmadan gelen kişilere yapmacık bir şekilde gülümsemiştim.
"Selam." Sercan'a gülümseyerek konuşup uzattığı eli sıkarak konuştuğum zaman o da bana aynı samimiyetle karşılık vermişti.
Yalın ile yakın olmak istemediğim için onu görmezden gelmek istiyordum ve o adamda beni itekleyen bir şeyler seziyordum...
"Ne yapıyorsunuz burada?" Sercan, Geceye el sallayıp bana odaklandığı zaman yüzümdeki aptal sırıtışı silmemiştim.
"Gece, bunaldı da öyle parka getirdim ben de." Sercan'a cevap verirken yan gözlerle de Yalın'a baktığım zaman parkın girişindeki oynayan yavru kedilere baktığını fark etmiştim.
Sercan, yanımızdan ayrılıp Gece'nin yanına ilerlediği zaman ben de peşinden gideceğim sırada Yalın kolumu tutup engel olmuştu.
Sorgulayan bakışlarla ona baktığım zaman sıkıntılı yüz ifadesini görmüştüm.
-Deva, benim sana söyleyeceğim bir şey var.
Boğuk sesi ile konuştuğunda kaşlarımı çatmıştım, hali hiç iyi görünmüyordu ve duyacaklarım şimdiden hoşuma gitmeyeceğini anlamıştım.
/
Flashback
Yalın
Birkaç gündür Devayı göremiyordum ve bu sayede az da olsa cesaretimi toplamıştım.
Bütün bu yaşadığımız şeyleri ondan önce arkadaşım Sercan'a açıklamıştım ve şu an adama inme inmiş gibi duruyordu.
Açıkcası adama inme inmiş gibi duruyordu ve Sercan'ın tepkisi böyleyse Deva'nın tepkisini düşünmek bile istemiyordum...
"Beni korkutuyorsun..." ağlamaklı titreyen sesim ile konuştuğum zaman Sercan'ın bakışları sanki ağır çekim oynatıyormuşuz gibi bana dönmüştü.
"Neden böyle bir şey yaptın? Oğlum hadi cahildin kendine sahip çıkamadın diyelim, ertesi gün ona neden söylemedin? Ulan sana diyecek hiçbir şey bulamıyorum ben!
Sercan avazı çıktığı kadar bağırıp ayağa kalktığı zaman dolu gözlerimle her hareketini izlemeye başlamıştım.
Haklı olduğunu biliyordum ve kalbim daha çok acımaya başlamıştı.
Onları birleştirmek için birkaç gündür plan yapsam da onun da bilmesi gerektiğini düşünmüştüm ve söylemiştim.
Bundan pişman olacak mıydım? Tam olarak emin değildim ama bu vicdanla yaşamak da zorlanmaya başlamıştım.
Sercan benim buradaki en yakın arkadaşımdı ve hemen hemen bütün sırlarımı, dertlerimi biliyordu ve bunu da bilmeye hakkı vardı, tamam belki onu tam olarak ilgilendirmese de benim bunu biri ile dertleşmem gerekiyordu yoksa kafayı yiyecek duruma gelmiştim.
Hem ikisinin birbirine karşı duyguları varsa ve bu olay daha sonra ortaya çıktığı zaman işler daha kötü bir hal alırdı ve bunu göze alamazdım, en iyisi şimdi ne varsa yoksa ortaya dökmekti.
"Tamam sakin olalım, bunu bilmesi gerekiyor." Sercan, önceki sıcak sesine döndüğü zaman sıkıntı ile iç çekip beklentiyle ona bakmıştım.
Bilmesi gerektiğini ben de biliyordum ama bunu ona nasıl söylemem gerektiğini bilmiyordum, hayatımda her şey o kadar hızlı gelişiyordu ki ayak uydurmakta zorlanıyordum.
Onun bir çocuğu vardı ve benim gibi biri ile uğraşmak için fazla meşgul biriydi ayrıca aşırı derecede soğuk bir insandı.
Tepkisini kestiremediğim için endişelerim her geçen saniye katlanarak artıyordu.
Sercan, saçlarımı karıştırıp bana sarıldığı zaman gözümden birkaç damla yaş düşüp ben de sarılışına karşılık vermiştim.
Kalbim nedenini bilmediğim bir türden fazlasıyla ağrımaya başlamıştı ve belki de Deva'ya karşı duyduğum suçluluk fazlasıyla artmıştı.
"Merak etme ben yanında olacağım, şimdi gidip söyleyeceğiz ve kötü bir şey olmaması için dua edeceğiz." Sesindeki umutsuzluk benim bedenime geçtiği zaman göz yaşlarımı silip ondan ayrılmıştım.
İşler daha kötü bir hâl alacaktı...
/
Sercan'ın, beni parka sürüklemesiyle beraber Deva'yı görmem ile bütün vücudumdaki o suçluluk duygusu tekrar gün yüzüne çıkmıştı ve şu an buradan kaçıp gitmek için geç değildi.
Adımlarım yavaş yavaş geri giderken Sercan'ın ona seslenmesi ile Deva'nın bizi görmesi eş zamanlı olmuştu ve bakışlarımı başka yere çevirmiştim.
Bugün her şey burada bitecekti.
Adam yüzüme bile bakıyordu ulan...
Sercan ile ikisi tokalaşırken onları izliyordum ve Deva'nın benden başka herkese sıcak kanlı olması benim aşırı derecede garibime gidiyordu, olayları bilmeden böyle davranıyorken olanları bildikten sonra sanırım kendi elleri ile mezarımı kazacaktı...
Sercan bana bakıp atak yapmam için göz kırparken derin bir nefes alıp Deva'ya karşı atak yapıp yavaş bir şekilde kolunu tutup bana bakmasını sağlamıştım.
Flashback end
*****
Deva
"Konuşalım." Yalın'ın, tutuşundan elimi kurtarmaya çalışırken bir taraftan da Sercan'ın, Gece ile salıncak sallanışına bakmıştım.
Yalın ile göz teması kurmak istemiyordum ama diyeceği şeyi de merak etmiştim.
"Biraz uzakta konulabilir miyiz?" yumuşak çıkan sesi ile kafamı istemsizce sallayıp peşine takıldığım zaman parkın girişine kedilerin oraya doğru ilerlemiştik.
"Yeterince uzaklaştık" Kaçan kedilere bakıp Yalın'a döndüğümde ay ışığının altında parlayan gözlerine odaklanmıştım.
Ağlamış gibi bir hali vardı ve sıkıntılı olduğu her halinden belli oluyordu ama bunun benimle ilgisi var mıydı yok muydu emin değildim.
"Deva, özür dilerim. Pişman olduğumu bilmeni isterim, tabii bunun bir önemi olmayacak ama yine de söylemek istedim." Yalın, saçlarını çekiştirip konuştuğu zaman bir şey demeden onu izlemeye başlamıştım.
Her halinden dövmeli hali çekici dursada benim tipim olamazdı ve dediklerinden tek kelime anlamamıştım.
"Ne demek istediğini anlamadım?" Tek kaşımı kaldırıp sorduğum soru ile saçlarını yolmaya bir son verip bana baktığı zaman duyduğum yoğun duygularla nefes alma ihtiyacı hissetmiştim.
"Ben kedi alacağım, senin için bir sorun olur mu? Yani balkonlarımız hemen hemen yan yana ve arada sırada kedi senin balkonundan evine girebilir. Gece ya da senin için bir mahsuru var mı?" sıkıntılı bir şekilde sorduğu soru ile kaşlarım düz halini alırken sorunun saçmalığına iç çekmiştim.
Cidden söyleyeceği şey bu muydu ulan?
" Bir mahsuru yok da Gece'nin, kedilere karşı alerjisi var o yüzden bir şey diyemiyorum." Öylesine söylediğim şey ile yüz ifadesi garip bir hâl alırken gözlerimi kısıp ona doğru bakmıştım.
"Benim de alerjim var o yüzden endişeni anlayabiliyorum." Söylediği şey ile kafam karışmıştı...
"Alerjin var ve kedi almak istiyorsun?" aklımdakini doğrudan sorduğumda Yalın gülümseyip kafasını sallamıştı.
"Bizim hava sahasının orada gözleri görmeyen bir ufaklık var, kendine bakamayacak bir vaziyette, Allah korusun bir gün uçak motorunun içine girerse ve biz gözden kaçırırsak hem onun hem de bizim için kötü olacak. Şu an veterinerde testleri yapılıyor ve birkaç gün sonra eve gelecek, bende başka evi boş olan olmadığı için ben alacağım, her ne kadar alerjim olsada o ufaklığı dışarıda bırakamam o yüzden sana da sormak istedim. "Yere doğru bakarak konuştuğu zaman kalbinin güzelliği ile kalbimin eridiğini hissetmiştim ve gelen dürtü ile istemsizce ona sarılmışım.
Fazlasıyla iyi biriydi...
***