This special chapter is dedicated to miss Annriane thank you dahil ikaw ang kauna-unahang nagbasa at sumuporta sa story kong ito. Kung hindi dahil sa patuloy mong pag-suporta ay baka hindi ko na itinuloy ang storyng ito. Maraming salamat dahil isa ka sa mga naging inspirasyon ko para ipagpatuloy ang pagsusulat. 😊
Untold Story Chapter 1: First Encounter
"Hey, you!" malakas na sigaw ng batang babae sa binatang tahimik at nakapikit na nakahiga sa damuhan. Hindi niya alam kung tulog ba ito o nagtutulug-tulugan lang.
"You ugly human creature, wake-up!" pukaw ng batang halos maiyak na magising lang ang binatang nakapikit.
Dahil sa hindi niya magawang gisingin ang binata'y mabilis at marahas niyang binagsak paupo ang katawan sa tiyan ng binatang payapang nakapikit dahilan para mapasinghap at mapabangon ito ng bahagya dahil sa gulat at sakit ng kaniyang tiyan.
"Ummph!" kagat labing impit ng binata habang nakatingala at mulat na mulat ang mga mata dahil sa sakit.
Gulat na napanganga ang binata sa batang ngayon ay nasa ibabaw niya at mala-demonyong nakangisi sa kanya habang nakataas ang mga kilay. Tuluyan na siyang nagising at bahagyang itinukod ang dalawang kamay sa likod bilang suporta ng kanyang pagkaka-upo.
Titig na titig at hindi makapaniwalang sinuri ng binata ang batang sa tingin niya'y pitong taong gulang na hindi parin umaalis sa pagkakadagan sa katawan niya.
Hindi niya mapigilang tahimik na puriin ang taglay nitong ganda kahit na sa mala-demonyong ngiting binibigay nito sa kanya.
Nakakahalina ang ganda ng mukha nito. Mala-anghel at parang karagatan sa ganda ang asul nitong mga mata. Ang makinis at maputing balat nito'y nagniningning sa tingkad dahil sa sinag ng araw. Mahaba at pilantik ang itim na itim nitong mga pilikmata na mas nagpapatingkad sa kulay asul nitong mga mata, matangos at perpekto ang pagkakahugis ng ilong, at ang manipis at mapupulang labi nito'y mukhang nang-aakit ng paanyaya sa kanya habang nakaawang pa.
Tatlong beses na napalunok ang binata dahil sa napansing ganda ng isang batang pitong taong gulang pa lamang.
"You tripped me ugly creature and yet you still pretended to be asleep, huh!" Dinuro siya nito gamit ang hintuturong may bahid pa ng chocolate ice cream.
"Because of you, I can't eat my ice cream...and my dress," marahan itong umangat para ipakita sa kanya ang damit nitong may kunting dumi lalo na't kulay puti ito kaya't kitang-kita talaga kahit ang kunting alikabok na maliligaw rito. "It's already dirty! I hate you!" Pabagsak muli itong naupo pabalik sa kanya dahilan ng mahinang pag-ungol niya, pero ang ungol na iyon ay hindi dahil sa sakit kundi sa kakaibang pakiramdam ng maupuan nito ang 'kaibigan' niyang tahimik na nakahimlay na ngayon nga'y bahagyang napakislot dahil sa pagkagalaw.
Gusto suntukin ng binata ang sarili dahil sa kahalayang naramdaman. For christ sake! Pitong taong gulang lang ang nasa harapan niya at ngayon nga'y nagpapukaw na ito ng isang kamalayan niya bilang lalake.
Hindi matanggap ng binata ang ganitong pakiramdam dahil hindi siya isang mahalay na tao para makaramdam ng ganito sa isang inosente at walang muwang na bata.
Hindi niya mapigilang mapailing dahil sa nararamdaman. Bago ito para sa binata ngunit hindi naman siya ganoong kainosente para hindi malaman kung ano ang pakiramdam'ng 'yon lalo na't isa siyang binatang open-minded at nasa modernong henerasyon.
"What?!" mataray nitong sikmat sa kanya dahil sa pagtitig niya rito ng matagal.
"Baby, what's your name? I'm sorry if I accidentally tripped you, and about your ice cream and dress," sandali niya itong pinasadahan ng tingin, "I will make it up to you." Napapakamot siyang umiwas ng tingin dahil sa mga titig sa kanya ng batang babae.
Hindi maintindihan ng binata ang sarili kung bakit biglang bumilis ang tibok ng puso niya dahil sa pagtitig sa kanya ng isang bata. At mas lalong hindi niya rin maintindihan kung bakit nakakaramdam siya ng pagkahiya na siyang dahilan kung bakit ngayon ay namumula na ang magkabila niyang tainga dahil sa pag-iinit ng mga ito.
Titig na titig ang mga asul nitong mata sa kanya bagamat nakakunot ang noo'y mas lalo pa itong nagpapatingkad sa ganda ng batang babae.
"I am not a baby anymore you ugly creature! I am a lady now, don't you see? And I don't care about your; 'I will make it up to you' because my parents are rich, all I need is your sorry." Mataray at may hand gestures pa ang pagkakasabi nito habang nagmi-mimic sa kanyang sinabi na siyang nag-ani ng isang matamis na ngiti sa kanya.
Amusement is evident in his eyes.
"Okay, my lady, I'm sorry. May I know your beautiful name now?" paanas niyang binanggit ang pagtawag ng 'my lady' rito dahil sa pagkamangha at giliw sa kaharap.
"Your smile is so creepy." Napapangiwi ito habang nakatitig parin sa kanya.
Hindi maiwasang mas mapangiti pa ng binata dahil sa pagtataray nito sa kanya na akala mo'y isang dalaga.
"I'm Stanley. Stanley Delos Santos, my lady." Pinahid niya ang kanang kamay sa pantalon at bahagyang inabot dito ang kamay para sa pormal na pagpapakilala.
Napapataas kilay ang batang babae dahil sa pag-abot ng kamay ng binata at matagal na tinitigan ang mukha nito bago nito iniyuko ang ulo para tignan ang kamay ng binata na naghihintay nitong abutin.
"I'm Her..." Hindi natapos ng batang babae ang sasabihin dahil sa malakas na pagsinghap at boses sa likod nito.
"Oh my!!"
Malakas na pagsinghap ng isang boses ang nagpaputol sa pag-uusap nila at ang pagsulpot ng dalawang tao sa harapan ng binata habang nakatitig sa batang nakatingin at mala-agila ang pagsuri sa kanya.
Hindi pinansin ng batang babae ang mga taong kararating lang, bagkos ay mas tumitig pa ito sa kanya habang kumikibot ang manipis at mapulang labi.
"Herlinda, baby!" Gulat na kinuha ng babae ang anak at sinuri ang buong mukha at katawan nito dahil sa pag-aalala.
"Are you okay? Are you hurt? What happened to you huh, baby?"
"Mom! I'm not a baby anymore!" dabog na inalis ng batang babae ang kamay ng ina. Hindi niya mapigilang tumawa dahil sa katarayan nito. Sabay siyang binalingan ng dalawa dahil sa kanyang mahinang pagtawa.
Hindi aakalain ng binata na mataray pala talaga ito hindi lamang sa kanya.
Mapanuring tinignan siya ng ginang bago naningkit ang mga mata nito habang nakatingin sa kanya. Mukhang may inaalala ito sa kanya habang ang asawa naman nito ay tahimik lang na nagmamasid sa kanila–isang foreigner.
"Stanley!!" sigaw galing sa kaniyang likod ang narinig niya. Marahang pagbaling ang ginawa ng binata nang marinig ang pangalan niya mula sa pagsigaw na iyon.
"Hey!" Napangiti siya nang makita ang ama habang hingal-hingal itong nakahawak sa dalawang mga tuhod.
"Dad!" Buong giliw na tumayo ang binata at nagpagpag bago ito niyakap. Malakas na natawa ang ama niya habang ginugulo nito ang buhok niya.
Kanina pa siya nagtatago hanggang sa nakatulugan niya ang laro nila ng ama niya kasama ang kapatid. Kaya siguro ito hinihingal ay dahil sa pagtakbo at paghahanap.
Alam niyang hindi lang minuto ang naitulog niya base na rin sa konting pag-aalalang nakita niya sa mata ng ama.
"Mr. Delos Santos?"
Sabay silang napalingon ng ama dahil doon.
"Mr. Parker? Naku sir pasensya po't hindi ko kayo nakilala agad." Marahang yumuko ang kanyang ama na kanya rin namang sinunod bilang pag-galang nang sabay nitong binati ang mag asawang Parker na magulang pala ng mataray na batang babae.
"May nagawa po bang kasalanan ang anak ko, ma'am, sir?" tanong ng kaniyang ama nang mapansin nitong madungis ang anak ng kaniyang amo habang nakatitig sa kanya.
Hindi maipinta ang mukha ng binata nang magsimula na namang magsalita at magtaray sa kanya ang batang babae na nagngangalang Herlinda.
Their parents laugh because of the little lady. Nagsumbong lang naman ito sa pagkakadapa nito dahil sa kanya na tinawanan lang ng mga magulang nila. Matabil ngunit mataray ito sa kanya dahil hindi nito makalimutan ang nangyari sa chocolate ice cream at dress nito na nadumihan dahil kuno sa kanya.
Simula noon ay mas nagkasundo pa ang kanilang pamilya at halos every weekends na silang nagkikita.
His father is Mr. Parker's secretary and trusted friend since high school kaya magkakilala ang mga ito. Hindi man ito ganun ka-close noon ngunit maituturing naman ng kanilang mga ama na kaibigan ang isa't isa.
At dahil mukhang siya lang daw ang nakatitiis sa katarayan ng anak ng mga ito kaya mas lalo pang nagkaroon ng dahilan ang mag-asawang Parker na ipalapit sila sa isa't isa kahit na halos pagtataray lang naman ang laging ginagawa ng anak ng mga ito sa kanya.