Surprise
Hindi na ko mapakali buong magdamag matapos ang nakita. Ali's crazy! How can he do something like that offhandedly? He just did it as if it was nothing!
"Delete it! Baka kung anong isipin ng iba!" sabi ko nang sa wakas ay sagutin niya ang tawag ko.
Kanina pa ko pabalik-balik ng lakad sa loob ng kwarto. Balisa at hindi mapirmi sa isang tabi.
"Tss.. you always worry about other people. Kahit hindi naman dapat,"
He was relentless. No matter how much I try to convince him. He said I was just anxious for nothing. Masyado lang daw akong bothered sa perception ng iba. Wala naman umanong kailangang ikabahala.
Sa kabila ng sinabi niya ay binabagabag pa rin ako ng tungkol doon hanggang sa pagpasok sa eskwelahan kinabukasan.
"Huh? What's the big deal? Kasama ka rin naman ni Aki sa profile pic niya," ani ni Seya.
"That's different. Kapatid ko si Aki,"
"Yeah, but how about Cal and Davion? They also used to have a DP with you in it,"
Binuka ko ang bibig upang kumontra ngunit walang lumabas na salita. Bumagsak ang balikat ko.
"Dati lang 'yun.." the words came out from my mouth in almost a whisper. "Saka.. mga bata pa ata kami ron.."
Her brows just arched.
Natutop ko ang labi nang wala nang ibang maisip na idagdag. Maybe they're right. It's not a big deal. There's nothing to worry about. Baka nga nag-ooverthink lang ako.
"You really are something else, Einj. The Ali guy seems aloof but you were still able to grow close with him." iyon naman ang opinyon ni Adea roon.
Hindi niya madalas makasalamuha si Ali dahil abala rin siya sa volleyball kaya siguro iyon ang tanging pagkakakilala niya rito. I can't blame her. Totoo rin naman kasing mailap si Ali nung simula. Hanggang ngayon naman. Yun nga lang ay iba siya kapag kampante sa kasama.
"How is he, by the way? You think he'll jive with us? Sama mo sa birthday ni Davion.. Let him join us in the party,"
Mukha namang wala lang sa kanila ang tungkol sa litrato. Now I've come to realize that it's really nothing much. I was bothered for something irrelevant. In fact, all seems good. Wala naman silang kakaibang reaksyon doon. They are all pretty casual about it.
Si Cal lang naman ang napapanguso habang normal ang ekspresyon ng iba. Tila pinipigilan ang pagguhit ng kurba sa labi na ewan!
Among all the possible reactions, I was most concern about Milli's.
Kaya naman nang makita sya sa basketball training kinahapunan ay hindi ko maiwasang dalawin uli ng kaba. Tulad ng mga nakaraan ay nanood uli siya kasama ang ilang kaibigan.
"He rarely uses Facebook, Ate. Kaya nagulat ako nung makita iyon kagabi. Super close nyo na talaga! I wish I could atleast be half as close as you are to him." 'yun lang ang sinabi niya tungkol doon.
I feel uneasy talking to her. Mabuti na lang ay naiba naman ang paksa ng usapan namin habang naka-tabi siya sakin sa bleachers.
Ang mga sumunod na araw ay mabilis na lumipas. Nanalo ulit ang team sa second match nila! Cal teased me dahil naluha pa ko after ng winning point. Dikit kasi ang score dahil magaling din talaga ang natapat na kalaban sa kanila. Puntos lang ang lamang kaya't napatalon talaga ko nang manalo sila. It was a buzzer beater!
"Einj.."
I felt a light nudge on my arm. Nanatiling akong nakapikit pagkat inaantok pa rin ang diwa.
"Hmm?"
"Einj.."
"Hmm,"
He sighed.
"Lagi mo na lang akong tinutulugan," aniya, may hinanakit sa tono.
"Huh?"
Napadilat ang mata ko ngunit hindi pa rin nagbago ng pwesto mula sa couch. Naabutan ko ang nakabusangot na si Ali habang walang ganang nakatingin na muli ngayon sa screen.
"You always fall asleep on me.. Parati ka na lang tulog tuwing magkasama tayo." marahang anas nya. He released a weary breath before turning to me. "Am I boring you?"
"Huh? No!" agad akong napaayos ng upo. "No, no. Puyat lang talaga 'ko. Promise, manonood na 'ko."
Pinilig ko pa ang ulo upang alisin ang antok. I also widened my eyes to stretch my lids.
Ginawa ko ang lahat ng makakaya upang manatiling gising ngunit sa huli ay nakatulog pa rin ako. Hindi ko pa sana mamamalayang bagsak na ulit ang talukap ng mata ko kung hindi lang narinig ang munting pagsinghap ng katabi.
"Shit, sorry—"
"Tss.. Let's just stop watching for now." pinatay niya ang TV. "Magpahinga ka na muna. Sleep if you must. I'll just cook something to eat," aniya saka ako iniwan roon at nagtungo na sa kusina.
Napaawang ang labi ko habang tinatanaw ang likod niya. Kahit ganon lang ang sinabi niya ay alam kong nagtatampo siya.
My shoulders slumped as I stared at the now turned off TV. Binagsak ko ang sarili pahiga sa couch saka tumitig sa kisame.
Now I feel bad. I know he has been making lots of efforts just so we could make the most of our time together but I really keep on dozing off.
He was even thrilled to show me the new series he discovered. Alam kong naghahanap siya ng mga bagong movies na pwede naming panoorin at bagong spots na pwede naming kainan o puntahan. Tapos ganito lang ang laging nangyayari.
Nagkakataon pa kasi na nasasakto ang antok ko tuwing hapon. Kaya tuloy lagi akong nakakaidlip tuwing magkasama kami.
I sighed.
In my defense, totoo naman kasing puyat lang ako. I've been staying up late the past few nights. I was busy planning for something. His birthday.
Kay Milli ko iyon nalaman. She was also thinking of doing somehing for him but she can't because of a family affair on that day. Aniya ay reregaluhan niya na lang ito nang espesyal.
It's on this coming 2nd day of October. Gusto ko siyang surpresahin. Simple lang naman ang nasa isip ko. Everything's almost set. Sa makalawa na rin kasi iyon.
Kahit hindi niya sabihin ay alam kong masama ang loob niya kaya naman siniguro kong makakabawi ako noong sumapit na ang mismong araw ng birthday niya.
"Shit, I'm nervous.." bulong ko habang sinisiguro ang pagkakasabit ng fairy lights na string LED.
Hinihintay ko na lang ang pagdating nila Ali. Maswerte ako dahil nagkataon na may pinuntahan sila ni Cal. Hihingi pa lang sana 'ko ng tulong para mapaalis muna si Ali sa bahay nila habang naghahanda ako pero hindi na pala kailangan. Cal saved my ass.
I don't know when they started being close. Basta't napansin ko na lang na madalas ko nang makita si Cal na malaki ang ngisi habang kausap o kasama siya. To my surprise, Ali seems to be withstanding his presence just fine. Nagdu-duo na nga rin silang dalawa sa digital games.
"This better work, I swear.." I keep on mumbling stuff just so I could calm my nerves.
Ilang minuto na lang at alam kong parating na sila.
Buong araw akong nagpanggap na hindi ko alam na birthday ni Ali. Ang nakapagtataka pa ay parang wala lang din sa kanya na birthday niya. There was no signs of thrill or anything. I bet he's not even thinking of celebrating or something. Thank God I thought of throwing him a mini surprise atleast.
Hindi ko pa nga siya sinabayan mag-lunch kanina para lang mas maging effective ang sense of surprise. I kinda gave him a cold shoulder too. Kahit nagi-guilty ako ay tinatagan ko ang loob para lang maging successful ang plano.
Calcifer:
Lapit na
Napasinghap ako nang iyon ang ireply sakin ni Cal matapos kong tanungin kung nasan na sila. Pumunta na ko sa pwesto at hinanda ang sarili.
Mabilis ang dagundong ng puso ko habang naka-abang. Mas lalo lamang kumalabog ang dibdib nang marinig na ang pagbukas ng gate.
Higit-higit ko ang hininga nang makita ang pagpihit ng door knob. I counted from one to three in my head and the door opened the same time my mouth did.
"Surprise!"
Kitang-kita ko kung paano natigilan si Ali mula sa kinatatayuan niya. Si Cal naman sa likod niya ay agad na bumilog ang bibig.
Bakas ang dahan-dahang pagdaan ng iba't-ibang emosyon sa mata ni Ali. Mula sa pagkabigla, pagkalito, pagtatanong, hanggang sa unti-unting lumambot ang ekspresyon niya.
Matapos ilibot ang tingin sa paligid ay nilipat niya sakin ang titig. Pumungay ang mga mata niya.
"Happy birthday.." I found myself saying softly.
Mahirap hanapin ang boses sapagkat may kung anong humahalukay sa loob ko. His gaze were drowning. Idagdag pa na may nagwawala sa dibdib ko kaya't hindi ako makapag-focus.
I didn't even realize he's right in front of me already. Nakapasok na pala sila sa loob. His eyes were blinking tenderly as it used to.
Nanigas ako nang maramdaman ang marahang pag-angat ng kamay niya. His right palm touched my cheek. Marahan niya iyong hinaplos. Nakakalasing ang klase ng tingin niya.
Sa gilid ng mata ko ay nakita ko ang pag-iwas at pagbagsak ng tingin ni Cal kasabay ng maikling sipol.
"Ano to sahig..." mahinang biro niya habang nakatingin na lang sa lapag.
Ali licked his lip.
"Thank you.." his voice came out hoarse. As if it was on the verge of something.
Para kong kinikiliti ng magaang pagkakalapat ng kaliwang kamay niya sa braso ko. Pakiramdam ko'y bumibigat na rin ang talukap ng mata ko dahil para akong nakalutang.
"You're welcome.." mahinang wika ko.
Something in the corner of his eyes shone. Kumurba ang labi niya sa pinakatapat na ngiting nakita ko buong buhay ko. It was warm and embracing.
Akala ko'y iyon na 'yun ngunit mas lalo ko lamang naramdaman ang init nang ikulong niya ko sa gitna ng kanyang mga bisig para sa isang mahigpit na yakap. The most rewarding one I ever had.