Briana's P.o.V
I woke up in a black room. Its is equipped by different gadgets. Where am I??
On the edge of the bed were different alcoholic drinks. I tried to sit down properly but I failed. Ouch. My head hurts and so is my body.
When I managed to sit properly, the blanket slipped.
R-revealing m-my n-naked b-body
I felt like crying. I remembered everything last night. From the time I and Lorraine drink to the time a boy carried me to this dark room.
I hurriedly get my clothes and went to the bathroom. I dressed it again and look at myself. I've got one hickey that is sensible and I look like a crazy girl
I get my hairbrush from my shoulder bag and brushed my blonde hair. I put on make-up to be presentable. I wore my scarf and put on my shades. Now I look more presentable.
I went to the bed again and found a note saying 'I enjoyed last night babes. Hope we can do it again tonight' now its confirmed. I did it with a stranger.
I grab the camera and look at the files. But there was only one thing that captured my sight. The *** video.
I threw the camera and cried. I regret comforting Lorraine. I regret drinking the glass of alcohol. I regret dancing. I REGRET EVERYTHING!!
I got my phone and texted Sapphire that I won't be able to attend school. I grab the keys of my car and went to the place where I met her.
~~~~~~~~~~~~~~~~~
I sat down under the shades of an old tree and look at the heavens.
"Hey Nica! I hope your happy wherever you are. I still can't forget you. Its been years right? But I can't still completely forget you. All the things we used to do, the crazy things we said to each other, the times when we used to envy each other's things and everything crazy we did, I missed that. Where are you na kasi? I need someone to help me with these things, and you're the only one I knew who can relate in my situation now."
I smiled bitterly while whispering those words. I really missed her. In fact I already wrote a song for her.
In the middle of nowhere,
You left me with nothing else
Thinking where I should be
Cause you left me alone, in this cold place ohh~~
You were the light of my life
You were the friend I envy
You were everything to me
So how can I live when you left me?
But one's thing is for sure,
Live you said.
Sapphire's P.o.V
Kakatext lang ni Briana na hindi siya papasok kaya bigla akong nagtaka. Hindi yun umaabsent ng walang dahilan eh
Anyways, masmalaki ang problema ko ngayon, nawawala si Zhalia =____= Tinawagan ako ng parents niya na nawawala siya, wala rin siya sa school. Lahat kami naghanap na pero waleeyyyy.. =___=
Kaya andito ako ngayon, kaharap si Xandra. Nabalitaan niya kasi na nawawala si Zhalia kaya itong babaeng ito, ininterview ako kanina.
"Sure ka ba talaga na hindi mo alam kung saan si Zhalia?" Nakngnanay naman oh! Pang-ilan na yun ah!!
"For the 30th time, hindi. Subukan mo lang magtanong ulit, masasapok na kita +______+" -ako
"Chill lang Sapph, HB ka eh." -siya then may binasa siyang text sa phone niya
"Palit tayo pwesto, tignan natin kung hindi ka mahihigh blood" -ako
"Wag na, ang dami mong problema. O nga pala, pinapasabi ni Cryztal na maghanap lang kayo" -Xandra
"KAYO??!! Hindi kayo kasali??!!" panic na tanong ko
"Bingi ka ba o sadyang t*nga lang?" -Xandra.
"None of the above. Genius ako" sabi ko
Umiling siya at nanahimik na. Kung titignan niyo siya, para siyang takot. At hindi ko alam kung saan siya takot =____=
Nagambala nalang ang katahimikan nang biglang pumasok si Nami
"Unnieee~ Wala talaga T^T" sabi niya
"Babo, sabi ko wag tumigil eh" inis na sabi ko
"Hmmpp.. Balik!" sigaw ko
"Eeeehhh.. unnie naman. Unnie Xandra oh!" maktol ni Nami
"Okay lang yan, Nami" -Xandra. Kawawang bata >:D
"Oh gawin mo na yung sinasabi ko" utos ko kay Nami
"Oo na! Eto na nga oh!" sabi niya at umalis na pamaktol
Pinanood lang namin siya hanggang marahas niyang sinarado ang pinto. Bastos na bata =____=
"Sapphire" seryosong saad ni Xandra
"Bakit?" naramdaman ko naman na parang yung sasabihin niya ay makakatulong. Pero saan??
"There will be always the time where you will lost something. But whenever it is, we need to be brave. If you believe in fairy tales, consider that time as a challenge. A challenge when someone is happy and the rest are sad. But remember always that every sad happenings on your life is temperorary. Therefore, after that, there will be eternal happiness in your life" sabi ni Xandra at umalis na
Hindi ko alam ang irereact ko. Hindi ko rin alam kung bakit parang tinamaan ako. Pero kung totoo ang sinabi niya, I know when is that time.
Minsan, hindi mo rin alam kung totoo ba ang nasa harapan mo. Hindi rin natin malalaman ang katotohanan kung hindi mo gagawan ng paraan. Pero paano kung hindi mo alam ang gagawin? Paano mo malalaman kung totoo yun? Isa lang alam ko, believe in that. Paniwalaan mo at gawin. Kung mali ang sinasabi nila, e di mali. Kung totoo man, edi totoo. Kasi kahit anong sabihin mo, hindi ka papaniwalaan. Katulad ng sinabi ni Xandra, hindi ko alam kung totoo yun. We already experienced that. Pero after that experience, hindi pa rin nangyayari ang happy ending. Its time when we thought Xandra and Chara were dead. Naniwala kami pero pwede na rin turingan na happy ending ngayon, kasi kahit naisip namin na patay na sila, ngayon happiness overcome us when we saw Xandra.
Nakakainis man isipin pero hindi na ako naniniwala sa fairy tales. I stopped believing fairy tales and happy endings. Naisipian ko kasi, marami na ang nagpatunay ng tragic endings. Kung hindi ako naniniwala dun, hindi fit sa akin ang speech ni Xandra kanina. And I won't be considering this as a challenge.
Challenge....
Tumayo ako at kinuha ko ang susi ng car ko. I think I knew where is Zhalia
Sharyn's P.o.V
Napaharap ako kay ate.
"Hindi yun effective" -ako
"Tama si Sharyn ate" -Raine
"That's effective. I tried it once" -Ate Cryztal at sumubo ng chips
"Its different" -kaming dalawa ni Raine
"Nothing's different" -Ate Cyrztal
"Ikaw kaya gumawa, ang hirap ng sinasabi mo eh" -ako
"Sharyn's right ate. Why can't you just let us go to Switzerland?" -Raine
"You want the reason?" -she asked
"Yeah" -Lumapit kami kay ate na parang may sasabihin na secret
"Sorry, but I won't tell you" We sighed at umayos ng upo
Tumingin kami kay ate ng masama at kumuha sa chips niya. Nagtataka kayo kung anong sinabi niya?
Secret. Basta mahirap yung pinagagawa niya eh. At paano napasok ang usapan na pagpunta sa Switzerland? Palusot lang namin yun para hindi namin gagawin ang plano ni ater
Tinignan ko ang phone ko. Kanina kasi habang nag-uusap kami nina ate biglang nagvibrate phone ko. Merong nagtext sa akin, pero hindi ko inaasahan ang nagtext
"Ate may pupuntahan ako!" sabay naming sabi ni Raine w/ standing effects nagkatinginan naman kaming dalawa.
Tumingin sa amin si ate and a victorious smile was formed. What was that for? "Okay"
HIndi ko na inisip ang smile ni ate kundi nag-unahan kami ni Raine sa sasakyan. Pinagbawalan kasi kami ni ate magdrive. Baka daw maisipan namin na magsuicide. PSHHH =_____=
"Kuya, Excrela Restaurant" sabay na namang sabi namin ni Raine
Posible kaya? Hindi ko na inisip yun at inisip ko nalang ang mangyayari.
Pagkarating na pagkarating namin sa restau, agad na bumaba kami at hinanap ko ang kasama ko. Nakita ko naman siya agad. Si Andrew Rey...
Pumunta agad ako sa table kung saan siya nakaupo. Umupo agad ako sa upuan na kaharap niya
"Hi" panimula ko. Tumingin naman siya sa akin at nakita ko ang guilt sa mata niya
Seriously?? May sinabi ata dito si ate kaya naguilty eh. Napansin ko rin na malapit lang ang table nina Raine
"S-sorry dahil natapon ko agad-agad ang relationship natin nung nalaman ko kung sino ka talaga. Alam mo naman na ayaw ko sa royals" -sabi niya. Hayaan ko munang maranasan niya ang cold treatment galing sa isang royal
"Didn't you know that relationships are not being measured by the secrets your partner have. It is measured by the heart. And to thought that your the one who said this phrase to me? Pathetic" straight na sagot ko.
"I'm really sorry Tiara. Agad-agad akong nagdesisyon ng nalaman ang totoo. I thought, magkatulad ka ng mga kapatid mo. Na walang paki sa mga tinatapakan nila kung nau-underestimate na sila. Just because they're famous kaya wala na silang paki sa iba" pleading na sabi ng lalaking nasa harap ko
"How dare you say that to my siblings? You don't know them! They-- I mean we, created the rules for the gangsters' own good. And how come you say na wala silang paki? In fact, lahat ng ina-underestimate sa mga nakalaban nila ay kinakausap nila na tumigil, kung ayaw naman nila madala sa mabuting usapan, dinadaan nila sa dahas!" oo galit ako. Sinama na niya ang mga kapatid ko. Hindi naman niya sila kilala eh
Hindi na siya umimik. I won. Magsosorry nalag kasi, sinama pa ang pamilya ko. Knowing na over ang pagmamahal ko sa kanila. Buti kapatid ko pa lang ang sinali niya. Kung umabot yan sa parents ko, wala ng kabutihan ang ipapakita ko sa kanya
"Eh yun naman pala eh, kung ginawa nila yun, wala na sanang ina-underestimate kami ngayon. Pero bakit madami pa? HA?!" Wow nagawa niya akong sigawan. How nice =____=
"Kamusta naman ang paghingi mo ng tawad at nagagalit ka sa akin? At excuse me lang sir, try mo naman gamitin ang coconut shell mo minsan. Alangan naman kaya nilang kausapin ang lahat ng nag-a-underestimate sa inyo? Ano sila? Diyos? Duh???" sarcastic na sabi ko
"Gamitin mo rin ang coco shell mo minsan ma'am. Isipin mo kasi ang nararamdaman namin. We feel ashamed. Pinaglihi ba kayo sa pagong ng nanay mo at sobrang kupad niyo mag-isip? O sadyang nagmana lang kayo sa mga magulang niyo ubod ng kasamaan?" I gasp. Sinama na niya ang parents ko. I slapped him na cause ng paggawa ko ng scene dito sa restau
"That's it Andrew Rey. Sinama mo na ang parents ko na walang kinalaman dito. At sila pa ang masama? You don't know them! You don't even had the chance to know them. Hindi mo alam kung gaano silang mabait na I shed a bucket of tears when they died. Sinayang mo lang ang chance na ito para mapag-ayos tayong dalawa" pinunas ko ang luha ko at tumingin sa kanya ng masama
"Raine, let's go. I don't want to waste my time here" tinignan ko siya at naggoodbye siya kay Drei. Nauna na akong lumabas
Pumunta kami sa liblib na lugar. Alam ko na ang gagawin ko. Wala ng makakatigil sa akin. Kahit si Ate Cryztal na kayang pasunurin ang lahat. Tinignan ko ang mga mata ni Raine
"Aalis ako ng bansa bukas. Wag na wag mong sasabihin kahit kanino man ang gagawin ko. Even kay Ate Cryztal. Wag kang sumama sa akin, baka mag-away pa kayo ni Drei. Please?" sabi ko sa kanya
"O-okay Sharyn. Kahit ano para lang sumaya ka" sabi niya and she hugged me
I cried in her arms. Akala ko masmalakas ako sa kanya. Pero that was only physically. Ang totoong malakas ay si Raine. Lamang man ako kay Raine physically, lamang naman siya sa akin emotionally.
Zhalia's P.o.V
Tumingin ako sa palad-lakad na si Sapphire dito. Hindi niya ako makilala dahil nakacap ako at naka girly na outfit ako. Hindi naman kasi ako naggaganito ehhhh
Nandito nga pala kami sa CC. Isa siyang building kung saan pwedeng magchallenge ang kahit sino sa iba.
Nandito ako habang nag-iintay sa flight ko. Oo, aalis ako. Magpapakalayo muna ako sa lahat. Meron kasi akong sikreto na dapat walang makaalam. Prohibited kasi ang ginawa ko.
Pupunta ako sa Canada. May mga friends naman ako dun kaya sa kanila muna ako magstastay. Iiwan ko ang PGG, ang FDG, my family and especially, John Shaun Lee
Napaface palm nalang ako nung naghanapa si Sapphire sa basurahan. Para siyang may hinahanap na basura. PRAMIS =____= . Tumingin ako sa kasama ko, oo may kasama ako. Friend ko siya sa Canada. Si Nica.
"Tanggalin mo kaya yang cap mo. Nakadress tapos nakacap? Mukha kang tang-ah" sabi niya sa akin
"May makakakilala sa akin" -ako sabay turo kay Sapph
"Hindi ka makikilala sa transformation mo. Promise" -Nica
"Ano ka? Kilalang kilala ako niyan" -ako
Nagulat ako nung bigla niyang tinanggal ang cap ko. Walang hiyang Nica to ++_____++ Nakita ko namang lumapit sa akin si Sapphire.
"Umm.. miss, pwede ko ba itanong ang pangalan mo?" tanong ni Sapphire
"Cherry Sercantes" -ako
"Ahh.. ako nga pala si Sapphire Lee. Can we be friends?" tanong niya
"Sorry Sapphire, pero kailangan naming umalis" sabi ni Nica at kinaladkad ako
Iniwan namin si Sapphire na nag-iisip.
I'm Cherry Sercantes
I live in Canda
I have a younger sister named Vannica Sercantes
Me and Vannica ran away from our problem
And that was our friends
We will live secretly
But how can we keep our secret forever?
But the truth is, can a secret can be kept forever?