"Anlapit na mag Christmas break 'no?"
Naka halumbabang sambit ni Keith habang sumusubo ng chips. Napatango naman sina Michael.
"Oo nga e" sambit ni Michael habang malayo ang tingin.
"Nakaka panibago pa rin talaga 'no? Kapag wala sa mesa si Allen." sambit ni Afro.
"True, even though he is just silent" sambit ni Clark.
"How is he doing though?" tanong ni Axcel.
"Actually, kahit nasa iisang mansion kami ay hindi kami nag kikita. Binawalan ako ni Sir Hanz na lumapit manlang sa kwarto niya, hindi rin naman siya lumalabas." mahinang sambit ni Michael. "Lalo na siguro pag naka alis na talaga ako"
"Tungkol diyan, may malilipatan ka na ba sakali kapag ka balik mo rito sa Manila after New year?" tanong ni Keith.
"Wala pa nga eh. Baka mag rent nalang ako sa apartment malapit dito sa University." sagot ni Michael.
"You can just stay on my unit." sambit ni Clark.
"Oo nga, siya lang rin naman mag isa dun." sambit ni Axcel.
"Nakakahiya naman." sambit ni Michael.
"Don't be, we're friends right?" sambit naman ni Clark. "If you worry about the food and other expenses then we can share with that."
Napa tango tango naman si Michael. Maganda ang offer ni Clark. Libre siyang makaka tira pero mag hahati sila sa gastusin. Ayos! "Sige."
"Ayan problem solve kana Michael." sambit ni Afro.
"Gusto ko sana mag ka Christmas party tayong anim, kaso wala naman si Allen." sambit ni Keith.
"Oo nga e, parang ang unfair naman kung tayo tayo lang diba?" sang ayon ni Afro.
Napa buntong hininga naman si Michael. Kahit siya alam niyang hindi siya magiging masaya kung mag paparty sila ng hindi naman kasama si Allen.
"We can just party once its all over." sambit ni Axcel.
"I agree. Let's just be positive that it will happen soon." sambit ni Clark.
"Oo nga!"
KINAHAPUNAN pag karating ni Michael sa mansion galing school ay nag deretso na siya sa kwarto para mag bihis. Nang may mahagip na paper bag ang paningin niya. Napa buntong hininga siya at kinuha ito saka kinuha ang kahon sa loob, naroon ang isang pares ng sapatos.
Na aalala pa ni Michael noong isang beses na nag punta sila sa Mall. Tanda niya pa kung gaano ka gusto ni Allen na mabili ito para sa kanilang dalawa pero hindi siya pumayag. Kaya naman noong bigyan siya ng ideya ni Kate kung ano ang dapat niyang gawin o ibigay sa monthsarry nila ay ito ang naisip niya. Bumili siya ng dalawang pares ng sapatos kapareho nung nakita nila sa mall. Dalawang pares ang binili niya para tig isa sila ni Allen. Couple shoes kumbaga. Pero hanggang ngayon ay hindi pa rin niya naibibigay ang isa kay Allen dahil hindi siya makahanap ng tyempo. Hindi pa naman sila uli nag kakausap ni Kate kaya hindi niya maipabigay kay Allen.
Tinakpan ni Michael ang kahon at muling inilagay sa loob ng paper bag saka ibinalik sa pinag kunan niya. Bago siya umalis sa mansion ay kailangan niyang maibigay ito kay Allen.
Lumabas na si Michael sa kwarto para mag tungo na sa garden. Nang makarating siya ay agad siyang tumanaw sa kwarto ni Allen at nakita niyang sarado ito at kurtina lamang ang nakikita. Napabuntong hininga si Michael, nag aalala na siya para sa kalusugan ni Allen. Hindi man lamang ito lumalabas ng kwarto niya para mag pa araw at sabi pa ni Mira ay kaunti lang ang nababawas ng binata sa mga pag kaing dinadala niya.
Kung pwede lang sana na kahit ay masilip lang niya si Allen kung kamusta na ba siya o sabihan lamang na wag pabayaan ang sarili niya ay ginawa na niya. Kaso, sobrang tigas ng puso ni Sir Hanz na tila hindi man lang naaawa kay Allen. Si Ma'am Christine naman ay tila wala ring ginagawa.
Inalis ni Michael ang tingin sa bintana ng kwarto ni Allen at kinuha ang walis.
"I heard you'll be leaving the mansion permanently, week from now." sambit ni Kurt na kararating lang.
Napansin ni Michael na tila ba iniiwasan siya nito nung mga nakaraang araw at ngayon ay nilapitan na siya nito.
"Oo..."
"So you get it now? On why I keep meddling on your relationship last time?" sambit ni Kurt.
"Oo, pero hindi ko naman pinag sisisihan na hindi ako nakinig sayo." sagot ni Michael.
Kurt smirked. "Really huh? Love can really make people stupid."
"Oo at balang araw magiging tanga ka rin para sa isang tao." sambit ni Michael. Napa tingin naman sa kanya si Kurt. "Sa tingin ko nga ay mas malala ka pa samin."
"what are you saying?"
"Ibig kong sabihin, baka ngayon palang ay tanga ka na rin. Bakit? Kasi yung babaeng mahal mo hinayaan mo lang na balang araw ay ikakasal sa ibang tao." sambit ni Michael.
Kita ni Michael na tila ba nandilim ang mukha ni Kurt kaya napaiwas siya ng tingin. Alam niyang nag sabi lang siya ng totoo kaya hindi siya dapat matakot.
"You don't know anything." malamig na sambit ni Kurt.
Pagak na napatawa si Michael. "Hindi ko man alam ang lahat pero hindi ako bingit'bulag para hindi mag ka ideya sa nangyayari. Alam kong mahal ka ni Ms. Hazel at ganun ka din sa kanya. Gusto niyang gumawa ka ng paraan para hindi siya makasal kay Kian. Pero anong ginawa mo? Imbis na pigilan mo ay pinag tulakan mo pa siya palayo sayo." saglit na tumigil si Michael at tumitig kay Kurt. "Sino mas tanga sa ating dalawa? Ako na sinunod ang gusto ng puso ko o ikaw na pinag tulakan yung taong mahal mo sa iba?"
Napaiwas ng tingin si Kurt kay Michael, marahil ay natamaan sa mga sinabi niya. Nakita ni Michael ang pag kuyom ng kamao ni Kurt. Napalunok na lamang siya ng maisip na baka suntukin siya nito.
"Don't you think its just the same as Allen letting you go for your own sake?" tanong ni Kurt.
Umiling naman si Michael."hindi sir kasi mag kaibang mag kaiba ang sitawasyon natin. Ikaw, may katayuan ka. Ikaw ang susunod na tagapagmana ng mga Olga. Kung gugustuhin mong ipag laban si Ms. Hazel ay kayang kaya mo pero mas pinili mong walang gawin at paniwalain ang sarili mo na para 'to kay Kian kahit ikakasakit mo at ni Ms. Hazel. Alam mo namang hindi rin magiging masaya si Kian sa kanya kaya para saan pa ang ginawa mo? Wala."
Saglit na natahimik ang dalawa. Maya-maya ay biglang hinawakan ni Kurt ang balikat ni Michael. Napa pikit na lamang siya at hinihintay ang pag bagsak niya sa lupa dahil iniisip na baka ibabalibag siya ni Kurt.
"Why are you closing your eyes dimwit?" tila natatawang sambit Kurt at pinitik ang noo niya. Nag tatakang napa mulat si Michael.
"Akala ko ibabalibag mo ako eh." sambit ni Michael.
"Lol, what am I? A wrestler?" sambit ni Kurt napakamot na lang si Michael.
"Akala ko kasi nagalit ka dahil sa mga sinabi ko."
"No, actually I want to thank you for waking me up. Your words have a lot of impact on me. It's like punching me back into reality." sambit ni Kurt.
"Mabuti naman."
"I will fight for her now." sambit ni Kurt kaya naman napangiti si Michael. "And, maybe if did that Dad will change his mind and let my brother to be with you."
"Sa tingin ko hindi pa rin. Mag babago lang ang isip ng dad niyo kapag may narating na ako." sambit ni Michael.
"Is that so...but don't worry from now on, I Kurt Olga the heir of Olga's will support you in every step you'll make."
Tumango tango naman si Michael at ngumiti, a happy one. "Thank you Kurt."
SAMANTALA sa office ni Hanz ay pumasok si Christine nang walang katok katok. Medyo nagulat si Hanz sa biglaang pag pasok ng asawa.
"Even though I'm your husband, you still need to knock." sambit ni Hanz at muling tumingin sa laptop niya. Walang imik na lumakad si Christine palapit sa asawa. "Do you need something?"
"I can't just stand here and do nothing." seryosong sambit ni Christine.
"What do you mean?" tanong ni Hanz.
"You know what I mean, can't you see how miserable your son is?" sambit ni Christine at hindi na napigilan ang pag taas ng boses.
"It's his choice." kalmadong sambit ni Hanz at hindi inaalis ang tingin sa laptop niya na para bang mas importante ito kaysa sa pinag uusapan niya.
"But you forced it to him! He wouldn't choose it if you didn't blackmail him!" Sigaw ni Christine.
Tiim bagang napa tayo si Hanz at tumingin ng seryoso sa asawa. "You can't just shout at me as you please"
"Why can't I? I'm your wife so I have the right to do!"
Hanz sarcastically laugh. "Yes your my wife on a just piece of paper."
Christine felt insulted but just smiled. "Its just a piece of paper, yes. But it can't change the fact that I'm your wife."
"Whatever you say."
"Do really want this for your son?" Christine said and look at his husband mockingly. "To end up like you?"
Hanz gritted his teeth and slapped Christine on her cheek. Christine just laugh and held her cheek.
"You forced me." sambit ni Hanz.
"You slapped me because my words hit you. Let me ask you again, do you really want your son to end up like you? Stuck on an unwanted arranged marriage?"
Hanz froze and look away as close his fist. "Just leave."
"Alright. But, I just want to tell you that, If you truly care about your son, you know what's the best for him." Sambit ni Christine at tumingin deretso sa mata ni Hanz. "One more thing, I know you can see yourself on Allen, especially on how he sacrificed his love for Michael, for Michael's sake. You, of all people know how it hurts." huling sambit ni Christine at lumabas na roon.
Bumalik sa pag kakaupo si Hanz at napahinga ng malalim. Lahat ng sinabit ni Christine ay totoo.
Minsan na rin siyang napamahal sa isang taong kapareho ng kasarian niya. Tandang tanda pa niya noon kung paano niya nakilala si Edrian.
Naka suot ng earphone si Hanz at nakikinig ng music sa mp3 player. Nasa garden siya at naka upo sa bench. Eto ang laging ginagawa ni Hanz kapag hindi dumadating ang teacher niya. Wala naman siyang kaibigan dahil homeschool siya buong buhay niya. Masyadong protective ang mga magulang niya dahil siya lamang ang kaisa-isang anak at ang taga-pag mana ng mga Olga.
"Excuse me?"
Napatunghay si Hanz nang marinig ang hindi pamilyar na boses ng lalaki. Nakita niya ang isang morenong lalaki na palinga-linga sa paligid.
"Who are you? are you a thief?"
"Ha? Hindi! Ako yung nag aapply na hardinero sa mansion kaso naligaw ako. Sabi kasi nung guard ay kumaliwa ako kaso dito naman ako nakarating." Sambit ng lalaki sabay kamot sa batok.
"How can I believe you?"
"Ano ka'mo? Pasensiya na 'ha hindi kasi ako masyado maka intindi ng ingles eh."
Hanz just shook his head in disbelief and stood from the bench.
"Follow me."
Tinanguan lamang siya ng lalaki kaya nag umpisa na siyang mag lakad, maka lipas ang ilang minuto ay naka rating na sila sa loob ng mansion. Nakita ni Hanz ang ama na nag babasa ng dyaryo sa sala.
"Papa"
Ibinaba ng ama ni Hanz ang hawak nitong dyaryo at tiningnan sila.
"Magandang araw 'ho Don Ramil." sambit ng lalaki.
"Oh ikaw ba iyong nag a apply na hardinero?" tanong ng Don.
"Opo, Edrian Bueno 'ho."
"Edrian, eto nga pala ang unico ijo kong si Hanz isa rin siya pag sisilbihan mo."
Bumaling kay Hanz ang binatang si Edrian. "Kinagagalak kitang pag lingkuran Sir Hanz"
"What?" takang tanong ni Hanz, napaka lalim kasi ng ginamit ni Edrian kaya't hindi niya masyadong naintindihan.
HINDi na namalayan ni Hanz na napangiti na pala siya dahil sa ala-ala ng unang pag kikita nila.
Gaya nga nang nabanggit ni Christine ay kagaya rin ng nangyari kay Michael at Allen. Unti-unting silang nag kapalagayan ng loob hanggang sa tuluyan ng nahulog sa isat-isa. Sa una ay napakasaya nila pero nagulo ang lahat ng malaman ni Don Ramil ang nangyari.
"You're insane Hanz! What are you saying? You love Edrian? You're both guy! I will not let this happen! You will marry the heir of Bautista."
"No dad. I won't."
"You know me Hanz! If you won't then I'll ruin his life and his family."
***
"I'm sorry Edrian, but we can't continue our relationship."
"Ha? Bakit naman Hanz? Diba ayos naman tayo?"
"Sorry, but I just realized that loving you is a sin and disgusting. I'm regretting it now, please just leave."
Ilang ulit na umiling si Edrian. "Hindi ako naniniwala sayo Hanz. Alam kong may dahilan ka. Pero sige, kung ito ang gusto mo. Gagawin ko. Paalam mahal ko. Hindi ko alam kung kakayanin ko pang mag mahal ng iba pag katapos nito."
DOON na nga tuluyang natapos ang relasyon nilang dalawa ni Edrian. Minsan ay napapaisip si Hanz kung bakit hindi manlang siya pinag laban ni Edrian gayung mahal naman siya nito. Ngunit, mula nung narinig niya ang mga sinabi ni Michael noong tinanong niya ito kung bakit hindi pinag laban si Allen ay naisip niya na kung ganito rin ba ang rason ni Edrian. Sayang lang at hindi na siya nag karoon ng pag kakataon para marinig ito mismo mula kay Edrian.
Noong makasal naman siya kay Christine ay aminado siyang sarado pa rin ang puso niya dahil si Edrian pa rin ang laman nun. Pero nung mag tagal ay unti-unti na ngang binuksan ni Hanz ang puso niya at nabuo si Cain, na sinundan ni Kurt at Allen at ng huli ay si Kate.
Bumuntong hininga si Hanz at tumayo saka nag lakad palabas ng office niya at nag tungo sa kwarto nila ng asawa. Nakita niyang naka upo ang asawa sa gilid ng lamesa at tila malalim ang iniisip. Dahan dahan siyang lumapit sa asawa at niyakap ito mula sa likuran.
"I'm sorry honey." malambing na sambit ni Hanz.
"Accepted. I know you didn't mean to slap me." sambit ni Christine at ngumiti sa kanya. "Can I ask?"
"Yes?"
"Do you still love him?" tanong ni Christine.
Saglit na napa hinto si Hanz. "I loved him when I'm still a teenager, but it's all in the past now because I have you now." sambit ni Hanz.
Its all locked on my past but it doesn't mean I forgot about him, 'cause I will never. It's one of the best thing happened on my life.
***
So you guys already know what happened in Hanz past. Hehez.
ಥ⌣ಥ