ချစ်စရာအကောင်းဆုံးသောအရပ်ကွာခြားမှု (ဘာသာပြန်) ✔️

အခန်း (၇)/ အခန္း (၇)

Unicode

သူတို့နှစ်ယောက် ပြဿနာရဲ့အဖြေကိုမရှာနိုင်တော့ပေ။ တစ်လကြာပြီးနောက်မှသာ ပြန်လည်ပြောင်းလဲသွားကြသည်။

ချောင်ယွီက သူချောင်ယွီဆိုတာကိုထပ်မပြောတော့ပေ။ နေ့တိုင်း အခန်းထဲမှာတိတ်တဆိတ်နေရင်း အိမ်စာကိုခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လုပ်၏။ သူ အတော်လေးလိမ္မာချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ရံဖန်ရံခါဖုန်းဟွေ့အတွက်လက်ဖက်ရည်ဝယ်ပေးပြီး ပခုံးကိုနှိပ်ပေးလေ့ရှိသည်။

‌ဒေါက်တာလီ၏ညွှန်ကြားမှုအောက်မှာ သူ၏သားကောင်းမွန်လာပြီဖြစ်ကြောင်း ဖုန်းဟွေ့လက်သင့်ခံလာ၏။ သူလည်းပဲ သူ့သားကိုမိန်းမပေးစားမည့်အစီအစဉ်ကို တဖြည်းဖြည်းအကောင်အထည်ဖော်လာ၏။

ဖုန်းရှို့ကတော့ နှစ်ဆယ့်လေးနှစ်အရွယ်ဆိုးသွမ်းတဲ့သူတစ်ယောက်အနေနဲ့ ငယ်ရွယ်သူတစ်ယောက်ရဲ့ကျင့်ဝတ္တရားကိုသိရှိသွားခဲံပြီ။

ချောင်ယွီအဖွားကိုလည်း သူ့ဘက်ကနေခရေစေ့တွင်းကျဂရုစိုက်ပေးနေတာကြောင့် ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် သခင်လေးကသူ့ပိုက်ဆံတွေကို သုံးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

ချောင်ယွီညစာစားပြီးနောက် သူ့အခန်းထံပြန်လာခဲ့တယ်။ ဖုန်းရှို့ကလည်း အချိန်ဇယားနဲ့ဗီဒီယိုပို့ပေးလိမ့်မည်။ ခုနှစ်နာရီတွင် အဖွား၏ဗီဒီယိုကိုပို့ပေးလိုက်မည်။ ညရှစ်နာရီမှာတော့ ဆရာမရဲ့စာသင်ချိန်ကိုပေးပို့လိမ့်မည်။ ရှစ်နာရီခွဲမှာတော့ ဖုန်းရှို့က သူ့ကိုဖုန်းခေါ်လာမှာဖြစ်ပြီး သူတိူ့နှစ်ယောက်ညမတိုင်ခင်အထိစကားပြောလေ့ရှိသည်။

ချောင်ယွီ သူ့အဖွားရဲဗီဒီယိုနဲ့ဆရာမရဲ့သင်ခန်းစာတွေကိုလေ့လာပြီးပြီဖြစ်သည်။ တကယ်အမှန်တိုင်းပြောရရင် သူတတိယနှစ်အထက်တန်းကျောင်းသားတစ်ယောက်ဖြစ်တာကြောင့် ဆရာမရဲ့သင်ခန်းစာတွေကိုပြန်ကြည့်ဖို့မလိုပေ။ ပြီးတော့ အထက်တန်းကျောင်းရဲ့ခေါင်းစဉ်တွေအားလုံးကို ပြန်ကြည့်ပြီးဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးလုပ်စရာကျန်တာဆိုလို့ ပြန်လည်လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ဖို့သာဖြစ်သည်။ ဖုန်းရှို့တယ်ပေးထားတဲ့အက်ဆေးစာအုပ်တွေကိုလည်း အချိန်အကြာကြီးကြည့်ရှုပြီးဖြစ်သည်။ သူ့နှလုံးသားထဲတွင် ဖုန်းရှို့အတွက်ကောင်းသောခံစားချက်ဖြစ်စေသည်။

သူ့အဖွားကိုကြည့်ပြီးတော့ သူ့ခြေထောက်တွေကိုပိုက်ထားရင်း ဖုန်းရှို့ဗီဒီယိုကောလ်ခေါ်လာမည်ကိုစောင့်ဆိုင်းနေ၏။ အမည်မသိတဲ့အကြောင်းပြချက်တစ်ချို့ကြောင့် အခုတလောသူ ဖုန်းရှို့ကိုတွေးမိတဲ့အချိန်တိုင်း မျက်နှာပန်းရောင်သန်းလာပြီးတော့ ဖုန်းရှို့စကားပြောလာတဲ့အချိန်တိုင်း သူ့နှလုံးခုန်သံတွေဟာ ဆက်တိုက်မြန်လာ၏။

ရှစ်နာရီကျော်ပြီးနောက် ချောင်းယွီဖုန်းလင်းလာ၏။ သူမြန်မြန်ဖွင့်လိုက်ပြီး ဖုန်းရှို့ပို့ထားတဲ့တခြားဗီဒီယိုကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။

အဲ့အကြောင်းများများစားစားတွေးမနေပေ။ ဖုန်းရှို့ပို့ပြီးသားဗီဒီယိုလို့ထင်လိုက်ပြီး ဖွင့်လိုက်တယ်။

ဗီဒီယိုထဲမှာတော့ ယောက်ျားနှစ်ယောက်ဟာအဝတ်မဲ့နေ၏။ အကယ်၍ သူတို့နှစ်ယောက် တိုက်ခိုက်နေတာဆိုရင် ဒီအခန်းဟာအတော်လေးပြင်းထန်၏။

အက်ရှင်ကားများလား?! ချောင်ယွီမသိပေမယ့်လည်း ဖုန်းရှို့ကပို့လာတာကြောင့် သူသေသေချာချာဆက်ကြည့်လိုက်တယ်။

တစ်ခဏကြာတိုက်ခိုက်ပြီးနောက် ထိုလူနှစ်ယောက်ဟာဖက်လိုက်တော့သည်။ တစ်ခဏဖက်ပြီးနောက် သူတို့နမ်းကြလေတော့သည်။

ချောင်ယွီရဲ့မျက်နှာဟာ တဖြည်းဖြည်းချင်းနီရဲလာတော့သည်။ ဒါ.... ဘယ်လိုဇာတ်လမ်းတုန်း? ဒါကို ဖုန်းရှို့ကဘာလို့ပို့ပေးလိုက်တာလဲ?

ထိုသူနှစ်ယောက်စတင်လှိမ့်ကြတဲ့အခါမှာတော့ ချောင်ယွီမျက်မှာဟာ သွေးထွက်နိုင်လောက်သည်အထိနီရဲနေပြီ။ သူ့လက်ကိုခါလိုက်ပြီး ဖုန်းကိုဘေးသို့လွှတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ နောက်ဆုံးတော့ ဒီဗီဒီယိုထဲကသူတွေဘာလုပ်နေကြသလဲဆိုတာ နားလည်သွားပြီး သူ့မျက်နှာကိုရှက်ရှက်ဖြင့်ခေါင်းအုံးဖြင့်ကာလိုက်တော့သည်။

ထိုအချိန် ဖုန်းရှို့ဗီဒီယိုကောလ်ခေါ်လာခဲ့သည်။

ချောင်ယွီက လက်ခံလိုက်ပေမယ့်လည်း ဘာစကားမှမပြောချေ။

သူအနည်းငယ်စိတ်တိုနေ၏။ ဘာလို့ ဖုန်းရှို့က ဒီဟာတွေကိုသူကြည့်ဖို့ပို့လိုက်ရတာလဲ? သူ့ဆရာက သူတို့တွေကို လိင်စိတ်တက်ကြွစေတဲ့ကားတွေ ၊ အလောင်းကစားတွေ ၊ ဆေးသုံးတာတွေနဲ့ မဆက်နွယ်စေချင်ပေ။

"ဘယ်ထိကြည့်လိုက်တာလဲ" ဖုန်းရှို့မျင်ခုံးပင့်ပြီး အိုးတိုးအမ်းတမ်းမေးလာ၏။

ချောင်ယွီက သူ့လိုမကြည့်နေတဲ့ထိုဖုန်းပေါ်က မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်တယ်။ သူ အဲ့လိုမျက်နှာဘေးမျိုးတစ်ခါမှမလုပ်ဖူးပေ။ သူနှာမှုတ်လိုက်ပေမယ့်လည်း ဘာမှမပြောပေ။

ဖုန်းရှို့ဆက်မေး၏။ "အဲနေရာမတိုင်ခင်အထိကြည့်လိုက်တာလား"

"မဟုတ်ဘူး!" ချောင်ယွီလျင်လျင်မြန်မြန်ပင်ငြင်းဆိုလိုက်၏။

"ဘယ်နေရာကိုပြောတာလဲဆိုတာသိလို့လား? ဟင့်အင်းလို့ပြောနေပုံထောက်ရင်တော့"

ချောင်ယွီက စောင်ရဲ့အစနားကိုဆွဲဆုတ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းဆူလိုက်သည်။ "မင်း! ငါမင်းကိုမခေါ်ဘူး"

သူဖုန်းချလိုက်မှာကိုကြောက်တာကြောင့် ချောင်ယွီစိတ်တည်ငြိမ်သွားအောင် ဖုန်းရှို့တခြားခေါင်းစဉ်တစ်ခုပြောင်းမေးလိုက်သည်။ "နောက်နှစ်လဆိုမင်းမွေးနေ့ရောက်ပြီလို့အဖွားပြောတယ်, မင်းမကြာခင် အသက်ဆယ့်ရှစ်ဖြစ်တော့မှာပဲ"

ချောင်ယွီ မကြာသေးမှီကကိစ္စရပ်ကိုအခဲမကျေသေးဘဲ သူစိတ်မပြေသေးတာကြောင့် သူ့အသံတွင်ဒေါသသံစွတ်နေ၏။ "အဲဒါမင်းနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ?"

"မင်း,မင်းမှာကြိုက်နေတဲ့ကောင်မလေးရှိလား ဒါမှမဟုတ် အရင်တုန်းကရော?" ဖုန်းရှို့ရုတ်တရက်မေးလာ၏။ သူ့ရဲ့ဩရှရှထဲမှာ မေးမြန်းတဲ့အရိပ်အယောင်တွေပါနေ၏။

ချောင်ယွီ ရှက်သွေးဖြန်းသွားပြီး စကားမပြောတော့ပေ။ သူ့စိတ်ထဲတွင် တစ်စုံတစ်ယောက်ပေါ်လာ၏။ ဒါပေမယ့် မိန်းကလေးမဟုတ်ချေ။ အဲဒါ အခုသူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲတွင်ရှိနေသည့်ဖုန်းရှို့ပင်။ ဘာကြောင့်မှန်းသူမသိပေမယ့် မကြာခဏ သူ ဖုန်းရှို့ရဲ့ပုံတွေကိုကြည့်လေ့ရှိပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ခန္ဓာကိုယ်ချင်းပြန်လဲသွားခဲ့ရင်ဆိုပြီး မကြာမကြာစိတ်ကူးယဉ်လေ့ရှိတယ်။

"မင်း ယောက်ျားတွေကိုကြိုက်လာနိုင်မလား" ဖုန်းရှို့ဆက်မေး၏။ ဒီတစ်ခါ သူ့အသံတွေထဲက သိချင်စိတ်တွေကပိုမိုပြင်းပြနေ၏။

အကယ်၍ ပြီးခဲ့တဲ့ဖုန်းရှို့စကားတွေလိုပဲဖြစ်နေခဲ့မယ်ဆိုရင် အဲ့အကြောင်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး သူကိုယ်သူခိုင်မာတဲ့အကြောင်းပြချက်တစ်ခု ပေးနိုင်လိမ့်မယ်။ ဒုတိယမေးခွန်းကိုဖြေရရင်တော့ သူ့အပြုအမူတွေကရှင်းရှင်းလင်းလင်းဖော်ပြနေခဲ့ပြီးပြီ။

ချောင်ယွီရဲ့မျက်နှာကပူနွေးလာခဲ့ပေမယ့်လည်း ပါးစပ်ပိတ်ထားပြီးဘာတစ်ခုမှမပြောချေ။

ဖုန်းရှို့ သူ့ကိုထပ်မေးလိုက်ပေမယ့်လည်း မေးရတဲ့အကြောင်းအရင်းကိုတော့သူမဖော်ပြပေ။ တစ်ဖက်သူက စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားပြီး သူ့မျက်နှာကိုစောင်ဖြင့်တစ်ဝက်အုပ်လိုက်တော့သည်။

ချောင်ယွီရှက်နေချိန်ဆို သူသဘောကျသည်။ တစ်လကျော်ကြာလာပြီးနောက် သူ မှန်ထဲမှာမြင်နေရသည့် နာမခံတတ်သည့်ထိုကောင်လေးကို နေ့တိုင်းကြည့်သည်။ သူရဲ့ညင်သာတဲ့အသံလေး, နာခံတတ်တဲ့အကြည့်တွေနဲ့ တစ်ခါတစ်ရံရှက်တတ်တဲ့အမူအရာလေးတွေပါပေါင်းပြီး စိတ်ကူးယဉ်ကြည့်မိသည်။ သူအမြဲတမ်းသောင်းကျန်းတတ်တာတွေကိုပဲ နေသားကျနေခဲ့တာကြောင့် ဒီလိုနာခံတတ်တဲ့ပုံစံကိုတော့နေသားမကျပေ။ ဒီပုံစံလေးကပင် သူ့ကိုဆွဲလမ်းအောင်လုပ်နေနိုင်သည်။

အံဆွဲထဲမှာတော့ ဒီနာခံတတ်တဲ့ကောင်လေးရဲ့ငယ်ငယ်တုန်းကပုံတွေရှိနေသည်။ ဖုန်းရှို့ တစ်ခုချင်းစီကြည့်နေပြီး ဒီချစ်စရာကောင်းတဲ့ကောင်ငယ်လေးက မွေးကတည်းကချစ်စရာကောင်းတာကိုခံစားလိုက်ရတယ်။ သူသည်းမခံနိုင်လောက်အောင် ချစ်ပြစ်ပြီး ဖျက်စီးလိုက်ချင်လှသည်။

ရေချိုးသည့်အခါတိုင်း, အိမ်သာသွားသည့်အခါတိုင်း, ထိုကောင်ငယ်လေးရဲ့အဓိကနေရာလေးကို ဖုန်းရှို့ကိုင်ကြည့်လေ့ရှိသည်။ သူကိုင်လိုက်တဲ့အချိန်တိုင်း ထိုနေရာက နူးညံ့ပြီး ချောမွေ့၏။ သူ့ရဲ့ဖြစ်တည်လာတဲ့ဆန္ဒတွေကိုဖြေသိမ့်ဖို့အတွက် သတင်းတွေကိုကြည့်ရလေ့ရှိတယ်။ (ပြောချင်တာကတော့ စိတ်ဆန္ဒတွေငြိမ်းသွားအောင်လို့ သတင်းတွေလျှောက်ကြည့်လိုက်တယ် ဆိုတဲ့သဘောပါ။)

တကယ်တော့ ချောင်ယွီမသိအောင် သူ့ကိုသူဂရုစိုက်နေရသည်။ သို့သော်လည်း သူထိုဖြူရော်နေတဲ့ကောင်လေးကို အခွင့်ကောင်းယူချင်စိတ်ကိုတော့ တားဆီးလို့မရနိုင်ပေ။

သေးငယ်တဲ့ထိုကောင်လေးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာရှိတဲ့ ရင်းနီးနေတဲ့ခံစားချက်ကိုသူသိနေ၏။ နေ့စဉ်ဖြစ်ပျက်နေတဲ့အကြောင်းအရင်းတွေကြောင့် ထိုကောင်လေးက သူ့စိတ်ထဲကဆန္ဒကိုဖြေလျှော့ပေးနိုင်ဖို့အချိန်မရှိပေ။ ညအချိန်မှာ သူ့ကိုယ်သူကြည့်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင်နဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်တွေကိုအပြန်အလှန်ပြောပြလိုက်ကြတယ်။

ဖွင့်ပြောဖို့မတိုင်ခင်အထိ စကားတွေပြောကြတယ်။ တွေ့ဆုံမှုကနေ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်လာတာတွေ ၊ သူတို့တစ်ယောက်နေရာမှာ တစ်ယောက်ဝင်ခံစားရင်း, အသက်ရှူလိုက်ရင်း, ဘယ်လိုအရာတွေဖြစ်ပျက်လာသလဲဆိုတာ နားလည်လာကြတယ်။ ဖုန်းရှိုစိတ်တွင်းမှာ ဆန္ဒမီးတွေတောက်လောင်လာရတာဟာ ဒီခန္ဓာကိုယ်ရဲ့အရှင်သခင်သိမ်းပိုက်ချင်စိတ်ဖြစ်လာတဲ့အတွက်ကြောင့်ပဲ။

သူ သူ့ကိုကြိုက်နေပြီ, ဟုတ်တယ်မလား?

ဘယ်လိုအစပျိုးလာခဲ့သလဲဆိုတာ သူမသိပေမယ့်လည်း ကြည့်ရတာ သူပထမဆုံးအကြီမ်သူ့ကိုစနောက်ရာကနေ ပျိုးထောင်မိလိုက်တာပင်ဖြစ်မည်။

(စာအရေးအသားပေါ့သွားပါက ဘာသာပြန်သူ၏အမှားပါ။ ဒီနေ့စိတ်မကြည်လို့ ရေးရတာအရသာပျက်သွားပါတယ်။ အနူးအညံ့တောင်းပန်အပ်ပါသည်။)

••••••

Zawgyi

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ျပႆနာရဲ့အေျဖကိုမရွာႏိုင္ေတာ့ေပ။ တစ္လၾကာၿပီးေနာက္မွသာ ျပန္လည္ေျပာင္းလဲသြားၾကသည္။

ေခ်ာင္ယြီက သူေခ်ာင္ယြီဆိုတာကိုထပ္မေျပာေတာ့ေပ။ ေန့တိုင္း အခန္းထဲမွာတိတ္တဆိတ္ေနရင္း အိမ္စာကိုခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္လုပ္၏။ သူ အေတာ္ေလးလိမၼာခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ရံဖန္ရံခါဖုန္းေဟြ့အတြက္လက္ဖက္ရည္ဝယ္ေပးၿပီး ပခံုးကိုႏိွပ္ေပးေလ့ရိွသည္။

‌ေဒါက္တာလီ၏ၫႊန္ၾကားမႈေအာက္မွာ သူ၏သားေကာင္းမြန္လာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဖုန္းေဟြ့လက္သင့္ခံလာ၏။ သူလည္းပဲ သူ႔သားကိုမိန္းမေပးစားမၫ့္အစီအစဉ္ကို တျဖည္းျဖည္းအေကာင္အထည္ေဖာ္လာ၏။

ဖုန္းရိႈ႔ကေတာ့ ႏွစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္အရြယ္ဆိုးသြမ္းတဲ့သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ငယ္ရြယ္သူတစ္ေယာက္ရဲ့က်င့္ဝတၲရားကိုသိရိွသြားခဲံၿပီ။

ေခ်ာင္ယြီအဖြားကိုလည္း သူ႔ဘက္ကေနခေရေစ့တြင္းက်ဂရုစိုက္ေပးေနတာေၾကာင့္ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ သခင္ေလးကသူ႔ပိုက္ဆံေတြကို သံုးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

ေခ်ာင္ယြီညစာစားၿပီးေနာက္ သူ႔အခန္းထံျပန္လာခဲ့တယ္။ ဖုန္းရိႈ႔ကလည္း အခ်ိန္ဇယားနဲ႔ဗီဒီယိုပို႔ေပးလိမ့္မည္။ ခုႏွစ္နာရီတြင္ အဖြား၏ဗီဒီယိုကိုပို႔ေပးလိုက္မည္။ ညရွစ္နာရီမွာေတာ့ ဆရာမရဲ့စာသင္ခ်ိန္ကိုေပးပို႔လိမ့္မည္။ ရွစ္နာရီခြဲမွာေတာ့ ဖုန္းရိႈ႔က သူ႔ကိုဖုန္းေခၚလာမွာျဖစ္ၿပီး သူတိူ႔ႏွစ္ေယာက္ညမတိုင္ခင္အထိစကားေျပာေလ့ရိွသည္။

ေခ်ာင္ယြီ သူ႔အဖြားရဲဗီဒီယိုနဲ႔ဆရာမရဲ့သင္ခန္းစာေတြကိုေလ့လာၿပီးၿပီျဖစ္သည္။ တကယ္အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ သူတတိယႏွစ္အထက္တန္းေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဆရာမရဲ့သင္ခန္းစာေတြကိုျပန္ၾကၫ့္ဖို႔မလိုေပ။ ၿပီးေတာ့ အထက္တန္းေက်ာင္းရဲ့ေခါင္းစဉ္ေတြအားလံုးကို ျပန္ၾကၫ့္ၿပီးျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆံုးလုပ္စရာက်န္တာဆိုလို႔ ျပန္လည္ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ဖို႔သာျဖစ္သည္။ ဖုန္းရိႈ႔တယ္ေပးထားတဲ့အက္ေဆးစာအုပ္ေတြကိုလည္း အခ်ိန္အၾကာႀကီးၾကၫ့္ရႈၿပီးျဖစ္သည္။ သူ႔ႏွလံုးသားထဲတြင္ ဖုန္းရိႈ႔အတြက္ေကာင္းေသာခံစားခ်က္ျဖစ္ေစသည္။

သူ႔အဖြားကိုၾကၫ့္ၿပီးေတာ့ သူ႔ေျခေထာက္ေတြကိုပိုက္ထားရင္း ဖုန္းရိႈ႔ဗီဒီယိုေကာလ္ေခၚလာမည္ကိုေစာင့္ဆိုင္းေန၏။ အမည္မသိတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ အခုတေလာသူ ဖုန္းရိႈ႔ကိုေတြးမိတဲ့အခ်ိန္တိုင္း မ်က္ႏွာပန္းေရာင္သန္းလာၿပီးေတာ့ ဖုန္းရိႈ႔စကားေျပာလာတဲ့အခ်ိန္တိုင္း သူ႔ႏွလံုးခုန္သံေတြဟာ ဆက္တိုက္ျမန္လာ၏။

ရွစ္နာရီေက်ာ္ၿပီးေနာက္ ေခ်ာင္းယြီဖုန္းလင္းလာ၏။ သူျမန္ျမန္ဖြင့္လိုက္ၿပီး ဖုန္းရိႈ႔ပို႔ထားတဲ့တျခားဗီဒီယိုကိုေတြ့လိုက္ရတယ္။

အဲ့အေၾကာင္းမ်ားမ်ားစားစားေတြးမေနေပ။ ဖုန္းရိႈ႔ပို႔ၿပီးသားဗီဒီယိုလို႔ထင္လိုက္ၿပီး ဖြင့္လိုက္တယ္။

ဗီဒီယိုထဲမွာေတာ့ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ဟာအဝတ္မဲ့ေန၏။ အကယ္၍ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တိုက္ခိုက္ေနတာဆိုရင္ ဒီအခန္းဟာအေတာ္ေလးျပင္းထန္၏။

အက္ရွင္ကားမ်ားလား?! ေခ်ာင္ယြီမသိေပမယ့္လည္း ဖုန္းရိႈ႔ကပို႔လာတာေၾကာင့္ သူေသေသခ်ာခ်ာဆက္ၾကၫ့္လိုက္တယ္။

တစ္ခဏၾကာတိုက္ခိုက္ၿပီးေနာက္ ထိုလူႏွစ္ေယာက္ဟာဖက္လိုက္ေတာ့သည္။ တစ္ခဏဖက္ၿပီးေနာက္ သူတို႔နမ္းၾကေလေတာ့သည္။

ေခ်ာင္ယြီရဲ့မ်က္ႏွာဟာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းနီရဲလာေတာ့သည္။ ဒါ.... ဘယ္လိုဇာတ္လမ္းတုန္း? ဒါကို ဖုန္းရိႈ႔ကဘာလို႔ပို႔ေပးလိုက္တာလဲ?

ထိုသူႏွစ္ေယာက္စတင္လိွမ့္ၾကတဲ့အခါမွာေတာ့ ေခ်ာင္ယြီမ်က္မွာဟာ ေသြးထြက္ႏိုင္ေလာက္သည္အထိနီရဲေနၿပီ။ သူ႔လက္ကိုခါလိုက္ၿပီး ဖုန္းကိုေဘးသို႔လႊတ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီဗီဒီယိုထဲကသူေတြဘာလုပ္ေနၾကသလဲဆိုတာ နားလည္သြားၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာကိုရွက္ရွက္ျဖင့္ေခါင္းအံုးျဖင့္ကာလိုက္ေတာ့သည္။

ထိုအခ်ိန္ ဖုန္းရိႈ႔ဗီဒီယိုေကာလ္ေခၚလာခဲ့သည္။

ေခ်ာင္ယြီက လက္ခံလိုက္ေပမယ့္လည္း ဘာစကားမွမေျပာေခ်။

သူအနည္းငယ္စိတ္တိုေန၏။ ဘာလို႔ ဖုန္းရိႈ႔က ဒီဟာေတြကိုသူၾကၫ့္ဖို႔ပို႔လိုက္ရတာလဲ? သူ႔ဆရာက သူတို႔ေတြကို လိင္စိတ္တက္ႂကြေစတဲ့ကားေတြ ၊ အေလာင္းကစားေတြ ၊ ေဆးသံုးတာေတြနဲ႔ မဆက္ႏြယ္ေစခ်င္ေပ။

"ဘယ္ထိၾကၫ့္လိုက္တာလဲ" ဖုန္းရိႈ႔မ်င္ခံုးပင့္ၿပီး အိုးတိုးအမ္းတမ္းေမးလာ၏။

ေခ်ာင္ယြီက သူ႔လိုမၾကၫ့္ေနတဲ့ထိုဖုန္းေပၚက မ်က္ႏွာကိုၾကၫ့္လိုက္တယ္။ သူ အဲ့လိုမ်က္ႏွာေဘးမ်ိဳးတစ္ခါမွမလုပ္ဖူးေပ။ သူႏွာမႈတ္လိုက္ေပမယ့္လည္း ဘာမွမေျပာေပ။

ဖုန္းရိႈ႔ဆက္ေမး၏။ "အဲေနရာမတိုင္ခင္အထိၾကၫ့္လိုက္တာလား"

"မဟုတ္ဘူး!" ေခ်ာင္ယြီလ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ပင္ျငင္းဆိုလိုက္၏။

"ဘယ္ေနရာကိုေျပာတာလဲဆိုတာသိလို႔လား? ဟင့္အင္းလို႔ေျပာေနပံုေထာက္ရင္ေတာ့"

ေခ်ာင္ယြီက ေစာင္ရဲ့အစနားကိုဆြဲဆုတ္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းဆူလိုက္သည္။ "မင္း! ငါမင္းကိုမေခၚဘူး"

သူဖုန္းခ်လိုက္မွာကိုေၾကာက္တာေၾကာင့္ ေခ်ာင္ယြီစိတ္တည္ၿငိမ္သြားေအာင္ ဖုန္းရိႈ႔တျခားေခါင္းစဉ္တစ္ခုေျပာင္းေမးလိုက္သည္။ "ေနာက္ႏွစ္လဆိုမင္းေမြးေန့ေရာက္ၿပီလို႔အဖြားေျပာတယ္, မင္းမၾကာခင္ အသက္ဆယ့္ရွစ္ျဖစ္ေတာ့မွာပဲ"

ေခ်ာင္ယြီ မၾကာေသးမွီကကိစၥရပ္ကိုအခဲမေက်ေသးဘဲ သူစိတ္မေျပေသးတာေၾကာင့္ သူ႔အသံတြင္ေဒါသသံစြတ္ေန၏။ "အဲဒါမင္းနဲ႔ဘာဆိုင္လို႔လဲ?"

"မင္း,မင္းမွာႀကိဳက္ေနတဲ့ေကာင္မေလးရိွလား ဒါမွမဟုတ္ အရင္တုန္းကေရာ?" ဖုန္းရိႈ႔ရုတ္တရက္ေမးလာ၏။ သူ႔ရဲ့ဩရွရွထဲမွာ ေမးျမန္းတဲ့အရိပ္အေယာင္ေတြပါေန၏။

ေခ်ာင္ယြီ ရွက္ေသြးျဖန္းသြားၿပီး စကားမေျပာေတာ့ေပ။ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေပၚလာ၏။ ဒါေပမယ့္ မိန္းကေလးမဟုတ္ေခ်။ အဲဒါ အခုသူ႔ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ရိွေနသၫ့္ဖုန္းရိႈ႔ပင္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းသူမသိေပမယ့္ မၾကာခဏ သူ ဖုန္းရိႈ႔ရဲ့ပံုေတြကိုၾကၫ့္ေလ့ရိွၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ခႏၶာကိုယ္ခ်င္းျပန္လဲသြားခဲ့ရင္ဆိုၿပီး မၾကာမၾကာစိတ္ကူးယဉ္ေလ့ရိွတယ္။

"မင္း ေယာက္်ားေတြကိုႀကိဳက္လာႏိုင္မလား" ဖုန္းရိႈ႔ဆက္ေမး၏။ ဒီတစ္ခါ သူ႔အသံေတြထဲက သိခ်င္စိတ္ေတြကပိုမိုျပင္းျပေန၏။

အကယ္၍ ၿပီးခဲ့တဲ့ဖုန္းရိႈ႔စကားေတြလိုပဲျဖစ္ေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ အဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူကိုယ္သူခိုင္မာတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခု ေပးႏိုင္လိမ့္မယ္။ ဒုတိယေမးခြန္းကိုေျဖရရင္ေတာ့ သူ႔အျပဳအမူေတြကရွင္းရွင္းလင္းလင္းေဖာ္ျပေနခဲ့ၿပီးၿပီ။

ေခ်ာင္ယြီရဲ့မ်က္ႏွာကပူေနြးလာခဲ့ေပမယ့္လည္း ပါးစပ္ပိတ္ထားၿပီးဘာတစ္ခုမွမေျပာေခ်။

ဖုန္းရိႈ႔ သူ႔ကိုထပ္ေမးလိုက္ေပမယ့္လည္း ေမးရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကိုေတာ့သူမေဖာ္ျပေပ။ တစ္ဖက္သူက စိတ္အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာကိုေစာင္ျဖင့္တစ္ဝက္အုပ္လိုက္ေတာ့သည္။

ေခ်ာင္ယြီရွက္ေနခ်ိန္ဆို သူသေဘာက်သည္။ တစ္လေက်ာ္ၾကာလာၿပီးေနာက္ သူ မွန္ထဲမွာျမင္ေနရသၫ့္ နာမခံတတ္သၫ့္ထိုေကာင္ေလးကို ေန့တိုင္းၾကၫ့္သည္။ သူရဲ့ညင္သာတဲ့အသံေလး, နာခံတတ္တဲ့အၾကၫ့္ေတြနဲ႔ တစ္ခါတစ္ရံရွက္တတ္တဲ့အမူအရာေလးေတြပါေပါင္းၿပီး စိတ္ကူးယဉ္ၾကၫ့္မိသည္။ သူအၿမဲတမ္းေသာင္းက်န္းတတ္တာေတြကိုပဲ ေနသားက်ေနခဲ့တာေၾကာင့္ ဒီလိုနာခံတတ္တဲ့ပံုစံကိုေတာ့ေနသားမက်ေပ။ ဒီပံုစံေလးကပင္ သူ႔ကိုဆြဲလမ္းေအာင္လုပ္ေနႏိုင္သည္။

အံဆြဲထဲမွာေတာ့ ဒီနာခံတတ္တဲ့ေကာင္ေလးရဲ့ငယ္ငယ္တုန္းကပံုေတြရိွေနသည္။ ဖုန္းရိႈ႔ တစ္ခုခ်င္းစီၾကၫ့္ေနၿပီး ဒီခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ေကာင္ငယ္ေလးက ေမြးကတည္းကခ်စ္စရာေကာင္းတာကိုခံစားလိုက္ရတယ္။ သူသည္းမခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ျပစ္ၿပီး ဖ်က္စီးလိုက္ခ်င္လွသည္။

ေရခ်ိဳးသၫ့္အခါတိုင္း, အိမ္သာသြားသၫ့္အခါတိုင္း, ထိုေကာင္ငယ္ေလးရဲ့အဓိကေနရာေလးကို ဖုန္းရိႈ႔ကိုင္ၾကၫ့္ေလ့ရိွသည္။ သူကိုင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း ထိုေနရာက ႏူးညံ့ၿပီး ေခ်ာေမြ့၏။ သူ႔ရဲ့ျဖစ္တည္လာတဲ့ဆႏၵေတြကိုေျဖသိမ့္ဖို႔အတြက္ သတင္းေတြကိုၾကၫ့္ရေလ့ရိွတယ္။ (ေျပာခ်င္တာကေတာ့ စိတ္ဆႏၵေတြၿငိမ္းသြားေအာင္လို႔ သတင္းေတြေလ်ွာက္ၾကၫ့္လိုက္တယ္ ဆိုတဲ့သေဘာပါ။)

တကယ္ေတာ့ ေခ်ာင္ယြီမသိေအာင္ သူ႔ကိုသူဂရုစိုက္ေနရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူထိုျဖဴေရာ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကို အခြင့္ေကာင္းယူခ်င္စိတ္ကိုေတာ့ တားဆီးလို႔မရႏိုင္ေပ။

ေသးငယ္တဲ့ထိုေကာင္ေလးရဲ့ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာရိွတဲ့ ရင္းနီးေနတဲ့ခံစားခ်က္ကိုသူသိေန၏။ ေန့စဉ္ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့အေၾကာင္းအရင္းေတြေၾကာင့္ ထိုေကာင္ေလးက သူ႔စိတ္ထဲကဆႏၵကိုေျဖေလ်ွာ့ေပးႏိုင္ဖို႔အခ်ိန္မရိွေပ။ ညအခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုယ္သူၾကၫ့္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ပိုင္ရွင္နဲ႔ လ်ိႈ႔ဝွက္ခ်က္ေတြကိုအျပန္အလွန္ေျပာျပလိုက္ၾကတယ္။

ဖြင့္ေျပာဖို႔မတိုင္ခင္အထိ စကားေတြေျပာၾကတယ္။ ေတြ့ဆံုမႈကေန ရင္းႏွီးကြၽမ္းဝင္လာတာေတြ ၊ သူတို႔တစ္ေယာက္ေနရာမွာ တစ္ေယာက္ဝင္ခံစားရင္း, အသက္ရႉလိုက္ရင္း, ဘယ္လိုအရာေတျြဖစ္ပ်က္လာသလဲဆိုတာ နားလည္လာၾကတယ္။ ဖုန္းရိႈစိတ္တြင္းမွာ ဆႏၵမီးေတြေတာက္ေလာင္လာရတာဟာ ဒီခႏၶာကိုယ္ရဲ့အရွင္သခင္သိမ္းပိုက္ခ်င္စိတ္ျဖစ္လာတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲ။

သူ သူ႔ကိုႀကိဳက္ေနၿပီ, ဟုတ္တယ္မလား?

ဘယ္လိုအစပ်ိဳးလာခဲ့သလဲဆိုတာ သူမသိေပမယ့္လည္း ၾကၫ့္ရတာ သူပထမဆံုးအႀကီမ္သူ႔ကိုစေနာက္ရာကေန ပ်ိဳးေထာင္မိလိုက္တာပင္ျဖစ္မည္။

(စာအေရးအသားေပါ့သြားပါက ဘာသာျပန္သူ၏အမွားပါ။ ဒီေန့စိတ္မၾကည္လို႔ ေရးရတာအရသာပ်က္သြားပါတယ္။ အႏူးအညံ့ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။)