sevgili elpis,
söze nasıl başlayacağımı bilemiyorum. ellerim titrerken heyecanıma yenik düşüyor kalbim ve onun beraberindeki ruhum.
sahi, ne zamandır bu derece kapıldım sana? ne zamandır gecelerimi gündüz eden düşüncelerimin baş rolündeki kişi sen oldun? bilmiyorum, bilemiyorum güzelliğim.
her şey hakkında tonlarca fikri, milyonlarca düşüncesi olan ben konu sen olduğun zaman hiçbir şey bilmiyorum.
korkaklığımdan ötürü, utanmaz bedenimle yanına gelemediğim için bağışla beni sevgilim. lakin karşında büsbütün duracak gücü bulamıyorum kendimde. dediğim gibi; korkuyorum, korkuyorum fakat bu korku beni reddedeceğin veya benden nefret edeceğinin korkusu değil.
bu, o dingin şarap denizi barındıran gözlerinin benim aciz gözlerime değdiği an bacaklarımın bağının çözülüp yere düşeceği korkusu.
evet, bayılmaktan korkuyorum.
sakın sana kendini tamamıyla teslim etmiş olan benin yalan söyleyeceğini düşünme. çünkü bunlar benim bile korktuğum gerçekler.
lütfen, tüm kalbimle yazdığım bu ufak mektupları kabul et, hayatım.
hiçbirinin sana layık olamaz biliyorum. fakat elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum.
— sonunda sana yazma cesareti gösterebilen, pandora kutun.
---------
elli kere degistrimisimdir bu kurguyu, bu son söz🙏🙏
pollodesplumado ilk fyolai ficimi sana ithaf etmek istedim çünkü sebeplerim var!!