May exam ako bukas pero.. eto na update. HAHAHAHAHA
CHAPTER 26
Madali akong tumakbo patungo sa nakahandusay na si Theo. Wala itong kibo. Nagawa ko pang pakiramdaman ang pulso nito, meron pa! Buhay pa ito!
"Theo, gising!" Paulit ulit kong pakiusap sakanya ngunit tanging ang paghinga lamang ang natatanggap kong sagot. Dugo, napakaraming dugo ang nawala sakanya. Ang puti nitong suot ay naging kulay pula na. Hinanap ko ang pinggagalingan ng mga dugo at napagtanto kong mula iyon sa mga bala ng baril.
He is shot! Kung gayon ay sinundan nya ang mga lalaki kanina? Pero ano ang nangyari? Nakatakas ba si Theo mula sakanila? Si Maxine ay dinakip din nila kanina, nasa mabuting kalagayan talaga ito?
"Theo, ano ba!" Nanginginig kong sigaw dito habang nakapatong sa hita ko ang kanyang ulo. Hindi ko na inalala pa kung maging ako ay mapuno din ng dugo. "Theo naman!"
Ano ang gagawin ko? Bakit ba naman kasi sya andito, hindi naman ako doktor at mas lalong hindi hospital ang bahay ko! Teka, paano nya nalaman kung nasaan ako nakatira? Ipinagsawalang bahala ko muna ang mga katanungan sa isip ko nang nakita ko ang nabitawan nitong isang maliit na baril at isang cellphone.
Inuna kong pinagtuunan ng pansin ang cellphone. Agad agad ko itong kinuha at bumungad sa screen na ito ang isang contact number.
Jay Atienza.
Walang pagdadalawang isip, agad ko itong tinawagan.
"Where the fuck are you?!" Bungad na pambati ng lalaki nang nasagot ang tawag ko.
"S-si Theo.. n-nabaril." Nanginginig kong sagot.
"Damn. That stupid fuck. Tell me where you are, sweetheart." Bagaman hindi ko sya kakilala, ibinigay ko pa rin sakanya ang kumpleto kong address. His contact number won't be the first to be displayed on Theo's phone kung hindi nya ito balak tawagan. Theo trusts him and I need to trust him too, I need to trust him that he could save Theo. "I will be there." Aniya tapos ay naputol na ang tawag.
"Theo.." Mahinang bulong ko dito nang tignan ko syang muli. Ganoon na lamang ang gulat ko nang nakita ko itong gumalaw ng bahagya.
Natauhan ako bigla, dinudugo pa rin ito! Kailangan kong gumawa ng paraan. Walang pagdadalawang isip kong pinunit ang isang bahagi ng suot ko at itinali sa parteng nagdurugo. I tried to put pressure para kahit papaano ay masarahan ang sugat at matigil ito sa pagdugo.
"Theo, please." Bulong ko muli.
Kokonting minuto lang nang biglang nagbukas ang pintuan ko at tumambad sakin ang isang pamilyar na mukha.
"Nurse Jay?" Nagtatakang tanong ko. Sya iyong nurse sa school clinic namin dati! I met him once na noong sinugod ako ni Theo doon minsan dati. Oh, memories.
"It's nice to see you again, too. But as much as I want to throw a reunion party for me and you and you and Theo, this isn't the right time, sweetheart." Aniya habang tinitipa si Theo. Hindi ko na pinansin pa ang sinabi nito kahit na medyo nagtataka ako kung paano nya nalamang ito ang una naming pagkikita ni Theo.
"I-I tried to stop the bleeding. Pero hindi yun sapat, kailangan natin syang dalhin sa hospital. Nabaril sya." Nababahala kong sabi.
"Of course." Aniya tapos ay inakay naming dalawa si Theo at ipinasok sa likod ng kotse nito.
"Damn, I'd beat his ass in our boxing training once he gets fine for bathing my baby with his damn blood." Asar na sabi pa nito. At talagang inalala pa nya ang kotse nya! Bakit hindi sya ganoon katakot kagaya ko? Hindi ba sya nababahala? He is so freaking calm!
"S-sama ako." Nanginginig kong sabi.
"Trust me, Isabela, it will be better kung hindi ka na sumama." Sabi nito.
"P-pero si Theo!"
"Trust me." Iyon lamang at wala na akong nagawa kundi panoorin ang kotse nitong papaalis habang naiwan akong nakatulala sa labas ng bahay ko.
Nilinis ko ang buong kalat. Umabot pa ito sa backdoor na nasa bandang kusina. Ang pintuan din doon ay bahagyang sira at madaming dugo. Ibig sabihin ay doon ito dumaan. Ngunit paano?
Naghalo halong katanungan ang pumasok sa isip ko. Sino ang dalawang taong nahuli kong naguusap? Bakit nila kinuha si Maxine? Sinundan ba sila ni Theo? Pero bakit? Sila ba ang may gawa kay Theo nito? At paano nalaman ni Theo kung saan ako nakatira?
Linggo kinabukasan, wala akong ginawa kundi ang manood ng news at magsearch sa internet ng latest updates tungkol sa pangyayari. Umasa akong may balita tungkol kay Theo ngunit nabigo ako. Bagaman ikinabahala ko kahit papaano ang balitang nawawala si Maxine.
Lunes nang muli akong pumasok sa trabaho, kinailangan ko pang dumaan sa likod dahil lang sa punong puno ng media ang harapan. Noong isang araw lang naganap ang lahat kaya dinudumog pa ng reporters ang kumpanya. Malamang ay tatagal din ito ng ilang linggo bago humupa.
Ang lugar namin ay nagmistulang headquarters ng mga pulis. Lahat sila nag iimbestiga at nag iinterview. Lahat ng dumalo sa party ay iniisa isa nila. Ako man ay hindi rin nga nakaligtas. Pero pinili kong itago ang mga nalalaman ko sa hindi malamang dahilan. It's the safest way, I think. Ayaw kong maging involved sa mga pangyayari.
Hapon na nang dumating si Miss Vianca dahil daw baka sakaling kakaunti na ang media sa labas. Pag dating na pagdating niya, ininterview na sya ng imbestigador na kaninang umaga pa naghihintay. Matapos ng mahigit isang oras, natapos din sila at agad nya akong pinatawag.
"I cannot take this, Isabela." Pagod na pagod nitong sabi. "Masyadong nakakastress ang lahat!" Aniya. "Could you book me a flight?" Pakiusap nya na ikinabigla ko.
"Aalis kayo, Miss Vianca?" Tanong ko dito.
"Yes. No doubt, I need to relax right after what happened. Book me a flight to Bali the day after tomorrow." She said with finality.
"Pero paano po yung imbestigasyon?" Nagtatakang tanong ko dito.
"Oh, they could do their work even without us here." Aniya.
"Us?"
"Yes, Isabela. Ano pa ang gagawin mo dito sa opisna kung wala ang boss mo? You could have your short vacation at your place as I take my very own pleasure in Bali." Sabi nito.
"Pero, Miss Vianca, hindi kaya mamaya ay magtaka ang mga pulis? Baka tayo ang maging suspect." Sabi ko dito.
"Oh, walang problema yan, Isabela. We are innocent at tayo ang biktima. Besides, you know what my money can do." Nakangisi nyang sabi.
"Ticket for one lang, Miss Vianca?"
Napangiti sya bigla sa tanong ko. "Yes!" Masaya nitong sabi. "And don't worry about work, my people know they could reach me through you. And I expect you'll just relay them to me." Aniya.
"Of course, miss Vianca." Nakangiti kong sagot din dito.
"By the way, did you see Mr. LeFevre before things happened?" Tanong nito bigla.
Saglit akong nanigas at natigilan sa tanong nya. "P-po? Si Mr. Theodore po?" Tanong kong muli.
"Yep, the one and only."
"Ah, opo." Pagsisinungaling ko.
"Oh? Is that so? I was trying to find him before the filthy old man forced me to dance with him." Maarteng sabi nito nang naalala nya ang matandang business man kagabi. "But I didn't see him. Not even after that scene." Dagdag pa nito.
"He was there, miss Vianca." I answered, trying to sound convincing.
"Well then. I'm just bothered, baka gawin syang suspect because nobody might have seen him. At least you could testify if ever." Tila ba may pag aalalang sabi nito. Nakadama ako ng kung ano. "Hindi na talaga nagbago. Everytime he's around, laging may nangyayaring eksena. May balat ata yun sa pwet."
Sa narinig ko, parang gusto kong umangil bigla na wala syang balat sa pwet, buti na lamang at nagawa ko itong pigilan.
"Habulin siguro sya ng gulo. Or kamatayan. Or kamalasan." Dagdag nya na nakaagaw sa atensyon ko.
"Ano pong ibig nyong sabihin?" TAnong ko.
"I've known him for ages. We dated, I liked him but he liked me more." Tila ba may pagyayabang na sabi nito. Napalunok na lamang ako. "Pero siguro mga 6 months lang yun and I could clearly remember na laging may mga eksena or kaya kaguluhan na nangyayari and when that happens, lagi syang nawawala o di kaya nakikisali." Umiiling nyang sabi. Napataas ang kilay ko.
Naalala ko iyong mga pinakita nya sakin noong nagaaral pa lamang ako, yung ginawa nya sa isang estudyanteng humalik sakin. Ibig sabihin ba noon ay talagang basagulero na si Theo?
"But you know what, Isabela, I could sense that there is something more behind that man." May halong interes nitong sabi. "I was actually hoping we could make us happen again but then bigla na lang may isang Maxine Buenavista." She said as she rolled her eyes.
Sasagot na sana ako sakanyang sinabi nang biglang nag ring ang telepono nito. Nagpaalam na lang ako na lumabas. Pagkalabas na pagkalabas ko, agad kong sinapo ang dibdib ko at naramdaman ang mabilis na pagtakbo ng puso ko. What was that all about? Bakit ganoon ako makareact? Hindi pwede ito.