'Eveet gençler, şimdi herkes çift çift oturacağına göre.. Ben ile luna, Hermione ve Pansy, Daphne ve ginny, Blaise ve Ron, seamus ve dean.. Aaa Harry ve Cedric siz boş kaldınız. Eh sizde beraber oturursanız sorun çözülür.' Theo'nun sözüne karşılık Harry gözlerini devirdi. Theo'nun bunu bilerek ayarladığını zaten biliyordu.
Harry korku filmlerinden gerçekten hoşlanmazdı. Eskiden babası James ile izlerken bile korkar babasının arkasına saklanırdı. Mısır ve içeceklerin alımından hemen sonra hepsi yerlerine döküldüler. En arka iki sıranın neredeyse hepsini doldurmuştu bizimkiler.
Harry Cedric'in yanına otururken kendini germemeye çalışırken daha da çok geriliyordu. Maket yaptıkları gece, dudak teması Harry'nin aklını başına almıştı neredeyse. Gece uyumadan önce dahil onu düşünürken bulmuştu kendini.. çok özlemişti o dudakları. Nereden bilsin yanındakinin de aynı düşünceler içinde olduğunu.
Film boyunca Harry gerçekten kendini o kadar sıkmıştı ki.. korkmuştu. Yalan söyleyemezdi. Korku filmlerini hiçbir zaman sevmezdi. Cedric biliyordu Harry'nin korktuğunu, en azından kendini kasmasından dahi hissediyordu.
Yavaşça kulağına eğildi ve 'İyi misin?' Dedi.
Harry kafasını hayır anlamında sağa ve sola salladı.
'İstersen çıkalım.' Cedric'in sözleri ile Harry gerçekten rahatladığını hissediyordu.
'Olur.' Cedric hızla yanlarında oturan Pansy'nin kulağına çıkacaklarını fısıldadı. Harry'nin elini tuttu ve salonu terk ettiler.
Terk ederken theo'dan geldiğine emin oldukları bir ıslık sesi duymuşlardı.
Harry derin nefesler alırken hala Cedric'in elini bırakmamıştı. Güven veriyordu.
'Kendini bu kadar kasmaya gerek yoktu.'
'Biraz yürüyelim mi?'
Harry'nin sözlerine karşılık Cedric kafasını olumlu anlamda salladı.
Biraz yürüyüşün ardından kendilerini çocukluk zamanlarında bolca vakit ayırdıkları parka geldiler.
'Cedric..'
'Efendim Harry.'
'Özür dilerim.'
'Neden ?'
'Seninle olan ilişkim asla pişmanlık ya da çocukluk değildi. Bunun gerçekten çok kalp kırıcı olduğunu farkettim.'
'.. sorun değil.'
'Ve Sonrasında bir mektupla ayrıldığım içinde üzgünüm.. Üzerinden zaman geçti belki birbirimizi aştık ama sen benim için her zaman çok değerlisin.'
'Harry.. bunlar sorun değil. Yani üzerinden yıllar geçmiş ama.. Neden gittin?'
'Cedric bunun sırası değil.'
'Bana bir açıklamayı fazla mı görüyorsun ?'
'Bunalmıştım.. Annem ve Babama ısrar ettim. Ve gittik.'
'Yalan söylüyorsun Harry.. Ellerini arkana saklıyorsun. Sen küçükken yalan söylerken de böyle yapardın.'
'Cedric.. lütfen.'
'Ben en azından bunu bilmeyi hakediyorum!' Cedric'in sesi ister istemez yüksek çıkmıştı .
'Hakediyorsun.. elbette hakediyorsun ama.'
'Aması yok Harry.. Anlatmanı istiyorum.'
'Özür dilerim Cedric, anlatamam.'
Harry arkasına bakmadan çekip gitti o parktan. Cedric'i de anıları ile yalnız bıraktı.
Merhaba merhaba..
Unuttum ben burayı ya... Awww
İki kitabı aynı anda yürüyebilirim sandım ama femboy'dan buraya sıra gelmiyor sürekli unutuyorum..