Married To My Bestfriend's Bo...

By elleinecrz

3.1M 68.3K 18.1K

Shalian Formentera was forced to marry her best friend's boyfriend, Alejandro Adrian Villafuente. Hindi siya... More

Prologue
01
02
03
04
05
06
07
08
09
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
Epilogue
Special Chapter

32

38.2K 854 172
By elleinecrz

Sabayan niyo ng kantang before you go para dama:)

Warning: Abusive scenes

"Are you ready to face him?" Ian asked and held my hand. Kakahatid pa lang namin kay Lia at ngayon haharapin ko ang taong ayaw ko na sanang makita. Gusto ko lang bitawan ang nangyari sa 'kin sa nakaraan. 


"I have to face him" I answered and smiled bitterly. I remember every single thing that happened to me in my father's hands and the way it ruined me. Akala ko makakalimutan ko ang mga nangyari pero hindi. 


"Happy father's day daddy!" I greeted him as soon as he went inside our house. 


"Get out of my way child" I happily greeted him but I just received a cold treatment from him. 


Dahil dumaretso siya kaagad sa kwarto at hindi lumabas, hindi ko nabigay ang regalo ko sakanya.


"That's okay sweetie, ako nalang magbibigay ng regalo mo sakanya. He's just tired"  my mom smiled at me and gave me a warm hug.


I started to believe on those rumors about my dad. Arranged marriage lang daw sila ni mommy at iniwan siya ng babaeng mahal niya dahil sa kasal nila kaya malamig ang pakikitungo niya sa 'min. Pero laging sinasabi ng mom ko na hindi naman daw totoo 'yon at mahal kami ng daddy ko sadyang pagod lang siya sa trabaho


"My mom told me that your Dad doesn't love you so stop acting like a princess"  One of my classmates said and laughed. Nag- init ang dugo ko kaya kaagad kong hinila ang buhok niya at nakipagsabunutan sakanya


Kinabahan kaagad ako nang pinatawag si daddy sa guidance pero buti nalang si mommy ang dumating. Kumunot ang noo ko nang makita kong may pasa si mommy sa bandang likod niya malapit sa batok habang nasa sasakyan kami at pauwi na ng bahay.


"Mom anong nangyari dyan?" I asked and tilted my head to see it clearly. Umiling lang siya at hinila pataas ang sleeve ng suot niyang damit para hindi ko makita. Naka long sleeves siya kaya marami nang pumapasok sa utak ko na baka may mga pasa rin siya sa kamay


Panguradong pinagtakpan na naman ako ni mommy kaya sinaktan siya ni daddy kaya sinubukan kong umiwas sa away kahit marami silang sinasabing kung ano ano sa pamilya namin para hindi na 'ko kailangan pagtakpan ni mommy. Siya kasi ang sinasaktan kapag pinagtatanggol niya ako. 


"Dad I brought you coffee, I think you're tired"  I smiled at him and walked towards his table. Ngayon lang siya nagstay sa bahay at sa office pa niya kaya gusto kong gumawa ng paraan para mapansin naman niya ako bilang anak niya. Aksidente kong natapon ang kape sa mga papel na ginagawa niya kaya nang tignan niya ako ay galit na galit ang ekspresyon niya. 


Napaigtad ako nang hilain niya ako palabas ng office niya at dinala sa hallway. Inalis niya ang sinuturon niya mula sa kanyang bewang at akmang ihahampas sa'kin kaya pumikit ako. May naramdaman akong yumakap sa 'kin kaya binuksan ko ang mga mata ko at nakita si mommy. 


"M-mom" I cried. Naiyak ako bigla dahil nginitian niya pa rin ako kahit alam kong nasaktan siya. Mas gusto kong ako nalang ang nasaktan kesa sa makita kong nasasaktan ang mommy ko. Umirap lang ang daddy ko at bumalik na sa ginagawa niya. 


"M-Mom y-your back"  I pointed at her back and cried again. Napunit ang damit niya sa bandang likod sa lakas ng pagkakahampas


"I'm okay love" she still smiled at me but a tear slid down her cheeks. Kaagad niyang pinunasan 'yon at tumingin sa ibang direksyon para hindi ko makita. 


Nagsimula na 'kong magalit sa daddy ko dahil sa mga nangyayari. I know my mom is crying every night because of him. My mom loves him but he's always hurting her. But my mom said that I shouldn't hate him because he loves me, he just doesn't know how to express it. 


"Pwede bang makitabi anak?" tanong ni mommy pagkapasok niya ng kwarto ko. Kaagad ko siyang binigyan ng malawak na ngiti at tumango


Yinakap niya kaagad ako at hinaplos ang buhok ko habang humuhuni


"Your mom raised you well right?" she asked.


"Of course! You're the best mom!" I said cheerfully that made her chuckled a bit.


"I raised an independent daughter right?" she asked me again.


"Yes mom!"  I nodded.


"Just in case mommy is not here anymore, you can live without me right?"  tanong niya kaya kumunot ang noo ko at takang tinignan siya.


"Stop saying such a thing mom!" Pagbabawal ko sakanya. Natawa siya nang bahagya at pinagpatuloy ang paghaplos sa buhok ko.


"I won't leave you darling. I'm just saying if I'm not here anymore, I want you to be a loving daughter to your dad. Don't hate your dad. Love him and understand him okay? You are slowly melting his ice. You'll see, sooner or later we will go to disney land and meet your favorite disney princess. But if I'm not here and something happened to you, don't hesitate to leave this house"  My mom smiled at me and pat my shoulder lightly for me to fall asleep.


"Promise me you won't leave me"  I raised my pinky and waited for her promise. She sighed deeply before raising her pinky to make a pinky promise.


"I promise" she smiled.


Pumikit lang ako at hinintay na makatulog ako sa mga yakap niya. Bumilis ang tibok ng puso ko nang may pumatak na luha sa balikat ko. Alam ko na kaagad na galing sa mommy ko 'yon pero hindi nalang ako nagsalita dahil alam ko namang ayaw niyang nakikita ko siyang umiiyak.


"Don't forget your lunchbox!"  sigaw ni mommy galing kusina habang nagmemejas ako. Tumakbo ako palapit sakanya at kinuha ang lunchbox ko.


"Are you okay mom?"  tanong ko nang makita ang mukha niya. Mukha siyang nahihirapan.


"Of course, love" she smiled at me. "Don't forget to drink water eight to ten times a day and your socks, minsan nagkakabaliktad. Malaki kana anak dapat alam mo na 'yon" pagpapaalala niya sa 'kin. Parang college na'ko sa sinabi niya e sampung taon palang ako.


"Yes mom" I smiled at her. I pursed my lips when her eyes shined because the light reflected on it. Halatang naiiyak kaya nawala ang ngiti sa mga labi ko.


"Hey, stop worrying"  she said and bent down to caressed my cheek."I'm okay, I'm just happy dahil alam kong lumaki ka ng maayos"  sabi niya at ngumiti. Nang ngumiti siya ay may tumulong luha sa mga mata niya kaya kaagad niyang pinunasan.


"I love you sweetheart"  She said and kissed my cheek.

"I love you mom" I smiled at her.


"Go na baka ma-late kapa" She chuckled. Kumaway ako at tumakbo papuntang main door. Lalabas na sana ako pero napahinto nang tawagin niya ang pangalan ko.


"Shalian!"  tawag niya kaya lumingon ako. She knelt down and opened her arms wide, gesturing me to hug her. Binaba ko muna ang lunchbox ko at tumakbo kaagad pabalik. Kaagad naman niya akong sinalubong ng yakap.

"I will always be here for you anak. You can tell me stories, tell me your problems, tell me who hurt you, tell me everything you want to say and I will listen. Whatever happens, I'm here" Ramdam ko ang hirap sa pagsasalita niya.


"I know mom because you promised me you will never leave" I said.


"Yes, I will never leave you anak. I love you my little girl" I smiled because of what she said.


"I love you mom"


"Late ka na naman nyan. Go to your driver na" she smiled at me before letting me go. " Goodbye my love" she whispered before I ran towards the main door. Hinarap ko ulit siya at kumaway.


"Good bye mom!"


Habang nasa kotse ako ay hindi ako mapakali. Pakiramdam ko ay may nakalimutan ako.


"Kuya pakibalik po! Nakalimutan ko po yung lunchbox ko!" Sigaw ko na kaagad namang sinunod ng driver.


"M-Mom" My knees started to tremble as my eyes became watery. Nakahiga siya sa lugar kung saan ko siya yinakap kanina at mukhang bumagsak pagkatapos kong lumabas ng pinto.


"Kuya please help me!" Sigaw ko sa driver kaagad naman siyang pumasok at natarantang binuhat ang mommy ko  palabas. Dinala ko ang phone ni mommy at kaagad na tinawagan si Daddy pero hindi siya sumasagot.


Pagkasakay namin sa sasakyan ay tumabi ako sa mommy ko at walang tigil na tinatawagan si Daddy.


"Anong gi.. ginagawa mo d-dito. B-Baka ma-late ka n-nyan. Pumasok ka..na"  hirap na sabi ng mom ko.


"No mom! Fight for me please. You promised me... you promised me you will never leave me. You promised"  I cried and cried. Nanginginig na rin ang kamay ko sa kaba at parang sinaksak ako sa puso habang nakikita siyang nahihirapan.


"I.. I won't leave you... I will always be here for you sweetie" she caressed my cheek and wiped my tears using her thumb.


Mas lalo akong naiyak sa biglaang pagyakap niya at hinaplos ang buhok ko.


"Shush... stop crying. I trust you... I know you will become a better person with or without me"  she said in a low voice. It's almost a whisper.


"I... I love you, my baby. I... I trust... y-" naghintay ako ng kasunod na salita pero walang dumating. Lumuwag ang pagkakayakap niya sa 'kin at ang baba niya ay nanatiling nakapatong sa balikat ko.



"Mom... m-mom! mom!"  Nataranta na kaagad ako. Halo halo na ang emosyon na nararamdaman ko ngayon. Hindi ko na alam kung ano na ang gagawin ko.


Dinama ko muna ang yakap niya ng ilang minuto bago pinunasan ang luha ko at dahan dahang iniangat ang ulo niya at sinandal sa headrest ng kotse.


Tinawagan ko ulit ang daddy ko at nagbakasakaling sasagot siya. At sumagot nga siya na mas lalo pang nakapagpadurog ng puso ko.


[Ahh fuck..] rinig kong ulos ng isang babae kaya mas lalong nagragasa ang luha ko.


[Why are you calling? You're disturbing me] my dad said. Ganito ba lagi ang natatanggap na tawag ng mama ko? Ano bang ginawa niyang masama?


"My mom died in my arms while you're having sex with someone" I said in a serious tone, controlling the anger creeping inside me. Pinatay ko na kaagad ang tawag para hindi na makapagsalita pa ng masama. Hindi ko na maiwasang magalit kahit na sinabi ng mom ko na huwag akong magalit sakanya.


"Dead on arrival. Caused of death, heart failure" the doctor said to the nurse after he checked my mom.


"I'm sorry for your lost"  the doctor said to me and pat my back to make me calm. Nanghina ang mga tuhod ko kaya napaupo ako sa sahig.


"No... no.. my mom will fight for me! My mom will live for me! right mom?" Linapitan ko siya at hinawakan ang kamay niya. Sobrang lamig ng katawan niya. Inilayo nila ako bago takpan akong mukha ng mommy ko gamit ang puting kumot.


I clenched my fist because of anger. I hate my dad. For the first time in my life, I'm wishing someone to die. Sana siya nalang.


A ten year old kid is the one in the hospital when her mother died.


A ten year old kid witnessed how her mother died and even died on her shoulder while her father is having sex with someone else.


A ten year old kid who's standing in front of her mom's funeral and her dad didn't came.


A ten year old kid waiting for her dad to come while they are burying her mother but he didn't.


Too many sufferings that a ten year old kid didn't deserve. That's what I'm thinking right now while I'm hugging my mom's picture and crying in front of her grave.


I wanted to ask from above why... why do I have to receive all this pain. I'm only ten years old.


"No more pain mom... sleep well" I smiled at her as my teards are continuesly flowing.


"Give me time mom. This is just a dark night for me mom... I am your sun and I'm going to rise again someday. I love you mom"  A tear drop fell on her grave and I immediately wiped it before standing up.


"Gusto mo bang sa 'min nalang tumira apo?" tanong ni lola sa 'kin. Sina lola ang nag-ayos ng lahat habang hindi ko alam kung saang lupalop naroon ang ama ko.


Pinag-isipan kong mabuti ang tanong ni lola pero umiling ako. Siguradong ayaw ng mommy ko ang iwan ko ang daddy ko. Ayaw niya ngang magtanim ako ng sama ng loob sakanya.


Hinatid ako nina lola at tinanong kung papasok pa ba sila pero umiling lang ako. Gusto ko munang mapag-isa.


"Dad!"  napahawak ako sa bibig ko habang hawak ang litrato ni mama sa isa kong kamay. Nagragasa na rin ang mga luha ko dahil may nakita akong hubad na babae sa kwarto ng daddy ko.


"What the hell are you doing? Kakamatay pa lang ni mommy nagdadala ka na ng babae dito at sa kwarto niyo pa talaga ni mommy! Napaka walang hiya mo!"  Sigaw ko dahil sa namumuong galit sa loob ko. Nagulat ako sa biglaang pagsampal niya sa 'kin at marahan akong hinila at binagsak sa kama. 


"You and your mother are the one who ruined my life!"  He shouted at me.


"You ruined your own life!"  I shouted. Halatang halata ang galit niya habang yung babae ay tahimik lang kaming pinapanood sa gilid. Walang hiya talaga.


"Sumasagot kapang bata ka" Hinila niya ang kamay ko at kinuha ang sinturon niyang nakakalat sa sahig. Ang akala ko ay hahampasin niya ako gamit non pero mas malala pa ang ginawa niya.


Tinali niya ako sa kama at pwinersa akong manood kung paano siya magpakasaya sa babae niya. At ngayon, pinapanood ko ang pagtataksil niya sa mom ko. Napaiwas ako ng tingin dahil sa ginagawa nila.


"Dito ka tumingin!"  Sigaw niya sa 'kin pero hindi ko siya pinakinggan.


"Aba makulit ka ha!" Umalis siya sa pagkakadikit sa babae at naglakad palapit sa 'kin. "Umalis kana" sabi niya sa babae. Mukhang nagdalawang isip pa ito bago kinuha ang damit niya at dali daling lumabas.


"Paano ba 'yan? Wala nang magtatanggol sa 'yo?" Nang aasar na tanong niya kaya kumulo ang dugo ko.


Kinabahan ako kaagad nang hawakan niya ang laylayan ng damit ko at hinila 'yon pataas.


"You are my father! Please don't do this to me Dad!"  I begged him but he didn't listen.


On that day.. A ten year old kid was raped by her father.


Simula non, hindi niya ako hinayaang lumabas ng bahay at kinukulong sa kwarto para hindi makahingi ng tulong.


Ilang beses kong sinubukang tumakas pero naabutan niya ako at sinasaktan. Minsan ginagawa niya na naman ang bagay na 'yon.


3 years of hell.


3 years of hoping that someone will save me.


And luckily, my grandparents saved me.


I hate him. I don't know if I could ever forgive him.


This is the day that I will forgive him and let go of my past.


Ian held my hand while we're making our way where he is waiting.



Nang buksan ang pintuan, nakita namin siya roon na nakaposas. Naramdaman ko ang pagpisil nang bahagya ni Ian sa kamay ko para pakalmahin bago kami lumapit at umupo sa harapan niya.


Lahat ng galit hindi pa rin nawawala kapag nakikita ko siya. Nakikita ko ang mama ko na umiiyak kapag nakikita ko ang pagmumukha niya.


"Shalian"  bulong niya nang magtama ang mga mata namin.


"Where is your mistress?" I looked around and smirked. Mas lalong lumawak ang ngisi ko nang makita ang pagyuko niya "Ah, she can't get anything from you now that's why she left?" I asked and acted being sad.


"Shalian, I'm sorry" he said in a low voice kaya napatawa ako nang sarkastiko.


"Ngayon pa talaga? To my mom? Did you apologize to her or felt bad about her death? No you didn't! So stop acting like a lost puppy and straighten up old man! Show me your real attitude! Whatever you do, I will never feel bad about you being in here because you deserve it!" I shouted out of anger as I feel Ian's thumb, brushing my palm lightly.


"I'm asking for your mom's forgiveness every day" he said without looking at me.


"Stop lying!" I shouted as tears flowed down to my cheeks, remembering my mom "The only thing I hate my mom doing is that she never hated you, not even once" Pahina na ng pahina ang boses ko at tuloy tuloy na ring pumatak ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.


"I'm sorry... I'm sorry.." he cried and tried to reach my hand but I didn't let him do it.


"My mom loved you. My mom did everything for you... my mom even hid your dirty attitude from me because she doesn't want me to hate you but you did nothing for her and even hurt her. You hurt her physically and emotionally! She suffered too much because of you... Wala naman dapat maling nangyari sa buhay niya kung hindi ka niya pinakasalan! She deserve someone better and I'm hurting because even in her grave, she carried your fucking surname!" My heart is hurting so bad.


"I know there is no way you can forgive me but believe me, I love your mom. I love you" I scoffed because of that.


"I don't believe you. I'm not here to pity you nor look down on you. I just want to let go of my past by forgiving you" Seryosong sabi ko at pinunasan ang luha ko bago tumayo.


"Bibisitahin mo pa naman ako diba?" He asked full of hope.


"Don't expect" I said to him with no emotion at all.


"I will marry your daughter again sir you don't have to worry about her" Ian said in a serious tone. Galit din siya.


"Promise me you will stay with her and never hurt her just like I did" My dad said to him and a tear slid down his cheek.


"I promise" Ian nodded.


Hinapit ni Ian ang bewang ko bago naglakad palabas ng pinto. Huminto ako pagkalabas at lumingon sa daddy ko.


"I forgive you, Dad" I smiled at him. Nagtubig ang mga mata niya, halatang nagbabadya nang tumulo ang luha bago ngumiti sa 'kin.


"You did well babe" Ian hugged me as soon as we stepped outside. Umiyak ako sa dibdib niya kaya hinaplos niya ang buhok ko habang humihikbi ako.


"Your mom is proud of you" He whispered and held my chin, forcing me to face him. When I looked up to him, he wiped my tears with his thumb and gave me a soft kiss.


"Let's forget it. What's important is I already let go with no grudge and I will marry you again. Thank you for being here with me" I said sincerely and smiled at him.


"I will always be here for you" He said and gave me a smack kiss.


Me and my mom have almost the same story, one of the things that is different is the ending.



I'm now ready to leave this dark night and ready to rise again.

---------------------------------------------------

Hi hehe, papalitan ko nanaman yung cover kasi pinalitan ko yung username ko at nawawala yung dating cover amp huhu.


Eto yung bagong cover para hindi kayo maligaw hehe. Papalitan ko kapag marami ng nakabasa ng chap na'to.

Continue Reading

You'll Also Like

4M 88.1K 58
Evangeline Yu went back to the Philippines only to find out that her house was sold, her sister had ran away with her money and her mother was in com...