Şebnem
Mutlu bir güne uyanmıştım.Duşumu aldım.Giyindim,hafif bir makyaj ile aşağı kahvaltıya indim.Babişkomun ve annemin yanağını öptükten sonra benim afacanın saçını okşadım Memo.
"Günaydınlar efendim"
Annem ve babam "Günaydın kızım."
Memo ise" Günaydın Ablam" demekle yetişmişti! Bu çocuk yine bir şey isteyecekti!
Babama bakıyorum çok sessizdi bugün ilk defa tabağıma bir şeyler alırken babama;
"Baba bir şey mi oldu dalgınsın?"
"Yok kızım,neyse ben işe gidiyorum afiyet olsun"
"Tamam" Diyebilmiştik ve babamda çıkmıştı.
Memo kulağıma fısıldayarak;
"Ablaların en güzeli melek yüzlü şeytanım benim."
Bir şey isteyeceği belliydi.
"Ne var Memo? Ne diyeceksin yine?"
"Ya abla bugün bizim sınıfın özel toplantısı varda gelebilir..."
Lafını kesip;
"Gelemem kusura bakma hatta bak umrumda bile değil!"
"Ya abla hadi yaa"
"Memo hadi uza canım"
Ondan sonra sesimi yükselterek;
"Anneciğim Memonun bugün toplantısı varmışta beni götürüyor."
"Memo doğrumu oğlum?"
"Abla çok acımasızsın! Doğru anne."
Masadan gülerek kalkarak annemi öptükten sonra hemen evden çıktım.
Evden çıktım araba doğru yol aldım.Kızların yanına gidiyordum arabama bindiğim gibi müziği açtım... Müziğe dalmışım. Pat karşımdaki beyfendinin arabasına yalnışıkla sıyırdım çarptığım söylenemezdi... Arabadan aniden inip;
"Ya ben çok özür dilerim dalmışım çok pardon."
"Ne dalmak mı dalıyorsan binme o zaman kullanma araba ne kullanıyorsun?!"
Biraz anlayışlı olabilirdi bu öküz adam!
"Karşında bayan var senin be özür diledik!"
"Bayan olman inan umrumda değil!"
"Seninle uğraşamayacağım! Bir daha görüşmemek üzere!"
Hemen arabama bindim ve Kainatların evine doğru sürdüm arabayı içimden bin ton küfür ettim adama hakketti ama Oh sonunda geldim nihayet!
Selim
Arabayı sürüyordum egosu tavan yapmış bu kadınları anlamıyorum ki ben bunları pisler sürtükler... Durakta bekleyen Can ve Özgürü alıp yine arabamı sürüyorum.Can hemen;
"Ne bu hal?"
"Boşver! Bir kere daha canımı sıkmaya niyetim yok."
"Noldu Karadenuzda Gemularun mu battu?"
"Özgür kapa çeneni!"
Can hemen;
"Özgür! Ee ne oldu anlat?
Çocuklara olayı anlatmaya başlıyorum.
Şebnem
Bağıra bağıra odaya girdim. Evet sinirimi şimdi atıyordum. Kainat ise evet tam bir ev kızı olarak temizlik yapıyordu!
"Şebo ne oldu ne bağırıyorsun be?"
"Ya bir tane Öküzün arabasını sıyırdım yalnışıkla pislik demediğini bırakmadı. Sinirlendim!"
"Şebo tamam tamam bırak boşver ben kahve yapıp geliyorum tamam mı?
"Tamam."
Kainat odadan çıkmadan;
"Almilla nerede?"
"Sence?"
"Yogaya mı gitti yine?"
"Aynen öyle.Neyse ben kahveyi yapmaya gidiyorum!"
"Tamam.Akşam bizdeyiz bu arada!"
"Tamam."
Şebnem
Oturmuş sohbet ediyoruz ve Almilla;
"Kızlar içimde negatif yüklü bir şey yaşıyorum bir şey olacak."
"Almilla!"
Demiştik Kainatla aynı anda. Deliydi bu kız!
O sırada içeri İzafet abla girer ( Şebnemler 'in hizmetçisi )
"Şebnem kızım baban ve annen seni çağırıyorlar."
"Tamam geliyorum.."
Selim
Oturmuş babamın söyleyeceği şeyi bekliyorum ama tık yoktu! Hemen sabırsızca...
"Baba hadi konuş."
"Bak Selim Gürsoylarla ortak olmak istiyoruz."
"Ee olun olma diyen yok!"
Bunun benimle ne alakası vardı?
"Yani senin Gürsoylar'ın kızıyla evlenmeni istiyoruz."
"Saçmalıyorsunuz."
"Selim konu kapandı yarın istemeye gidiyoruz"
"HAYATIMI MAHVEDİYORSUNUZ farkında mısınız?"
Şebnem
"Olmaz olmaz yani olmaz hayatımı yaşayacağım ben!"
"Şebnem konu kapandı yeter yarın seni istemeye gelicekler."
Bir hışımla odama çıkarken merdicenin tam ortasında duruyorum ve gözümden bir damla yaş süzülüyor.
"HAYATIMI MAHVEDİYORSUNUZ"
Resmen inanmıyorum ya resmen annemler beni evlendirecek.Olamaz olamaz istemiyorum.Nasıl olur ya nasıl hayatımı nasıl mahvedebilirler? Tanımadığım biriyle aynı hayat!!!
Kızlara olayı anlattıktan sonra Kainat bana ;
"Ya Şebnem ağlama kuzum!"
Gözlerimden yaşlar akıyordu. Ailemin bu kadar beni düşünmemesi zoruma gidiyordu;
"Hayatımı mahvediyorlar Kainat."
"Biz konuşsak belki bir şeyler falan olur.
"Ne olacak? Babamı biliyorum ben asla bu işten vazgeçmez.Şirketi için beni ele veriyor Kainat!"
Gözümden bir damla yaş akıyor ve Kainat'ın boynuna gömülüyorum.
Selim
Hemen odama çıkmamla koltuğa tekme atmam bir oluyor.Özgür ise hemen korkuyor.
"S*kerim lan ben böyle işi!"
Can hemen;
"Ne oldu?"
"Babamlar beni evlendireceklermiş."
"Ne?"
"Can ne evlendirecekler işte yarın istemeye gidecekmişsiz oğlum nasıl olacak? Kızı tanımam etmem!"
Ardından Özgür gülmeye başlıyor.Ben sinirden Özgür'e bakarken Özgür bir anda korkuyor.
"Tamam sustum. Sende mi gidiyorsun be?"
Ardından Özgür'e koltuktaki yastığı fırlatıyorum.
"O çeneni kapa yoksa ben senin o çeneni...."
Can lafa atlayarak;
"Tamam sakin ol."
****
Annemin sesiyle gözlerimi zorlukla açıp uyanıyorum.
"Kalk Selim!"
"Ne var ya?"
"Oğlum duş al kız istemeye gideceğiz!"
"Sende mi anne?"
"Selim hadi!"
Kahretsin!
ŞEBNEM
Kızlar daha uyanmamıştı.Kiminle evlenecektim? Nasıl birisi? Kötü mü iyi mi? Hayatımı doya doya yaşamak istiyorum ben Kainat kalkıyor.
"Kuzum."
"Günaydın."
" Yapma böyle"
"Nasıl yapmıyım Kainat?"
Konuyu değiştirerek bana;
"Sen erken kalkmışsın hayatta kalkmazdın sen."
"Kalktım işte."
Ardından gülüyorum ama zorla bir gülümseme bu...
***
Kızlar beni hazırlamıştılar bile.Adamı bekliyorduk. Kapı çaldı.Hiç istekli değilim şuan.Kiminle evleneceğimi öğrenecektim. Şimdi kapıyı hafifçe açtım ve oğlanın annesin ve babasını içeri aldım elini öptüm ondan sonra tam adamla selamlaşacaktım dondum kaldım ben!!! Bu adam
"Sen!!!!"
Bölüm Sonu :)