“Sofia, bumaba ka na daw sabi ni Kuya mo.” I heard my nanny's voice outside of my room calling me.
Today is my first day of school, unfortunately I can't help but to feel nervous and uncomfy. Maybe this is new to me. Studying here at Philippines without any friends, it's just me and my family.
I shrugged. Maybe someday I will be used to it.
As what my nanny said, I went outside and go downstairs, I saw some of our maids and butchers?
Uh yeah.
“Are you ready?” I heard my brother's voice behind my back so I faced him. I sighed.
“As if there is other choice, right Liam?” smirk formed in his lips.
“Pero pwede ba, from now on speak in Tagalog you are not in the States anymore. You can speak naman in Tagalog Language so sanayin mo na yang sarili mo.” I rolled my eyes.
“Fine!, whatevah.” at nauna na lang sa kanya sa paglabas at sumakay sa kotse na naghihintay sa labas ng gate.
I know how to speak naman in tagalog but sometimes it's hard for me to speak. Lalo na kapag straight tagalog.
Nakarating kami sa Univeristy na papasukan ko. As what I expected maganda at malaki ang University na to.
Suot suot ko ang uniform na may maikling palda at white longsleeve na blouse na may ribbon sa pagitan ng kwelyo.
It looks cute tho hindi ako kumportble sa ikli ng palda. Pero okay lang di naman big deal.
Pinark ko ang kotseng minamaneho ko sa Parking lot ng school.
I saw Liam, naka sunod sya sa kotse at pumarada sa tabi ng akin.
Liam is my half brother. Kapatid ko sya sa ina. Unlike me, dito sya lumaki at dito ang nakagisnan nya. Kami lang kasi ang dinala ni Mommy sa States at doon pinag aral.
Bumaba na ako sa kotse kasabay ni Liam, nakita ko namang sumunod sa kanya si Louise.
Si Louise ang bunso namin. Sa pagkakatanda ko ay first year high school na sya. Pero hindi mo sya makikitaan ng arte dahil simple lang sya. Maganda na sya in fact kahit hindi na sya mag ayos dahil may lahi ang daddy nya na stepfather namin. Si Mommy naman ay half Australian and half filipina kaya hindi ko alam ang tawag kay Louise maybe she's a one fourths and a half.
Magkasing haba lang ang palda namin at parehas ding naka high socks. Flat lang ang sapatos nya pero onti lang ang agwat ng height ko sa kanya.
Natural ang pagkakulot ng buhok nya na akala mo ay permed dahil sa ayos tho wala syang pake sa buhok nya kung magulo or maayos lalo na sa bahay. Hindi naka tucked in ang blouse nya na, sukbit sukbit nya sa kabilang balikat ang bag nyang itim na sa tingin ko pad paper at ballpen lang ang laman. Ewan ko ba baka nga wala pang laman. May pagka masungit sya minsan, tahimik lang din at sa tingin ko ay onti lang ang kaibigan nya.
Sya ang kasama ko sa States mula pagkabata pero nauna syang umuwi sakin last year, kaya tingin ko ay mas kabisado nya ang school na to at may mga kakilala narin sya.
“Alis nako.” paalam nya saka umalis.
Nakatitig lang ako sa papa alis nyang bulto saka na buntong hininga.
“Ganyan talaga sya mula nung umuwi dito.” halukipkip na sabi ni Liam.
I nodded.
Tuluyan na kaming umalis sa parking lot saka hinanap ang magiging room ko. Sinamahan pako ni Liam dahil baka daw maligaw pa ako.
May pangilan ngilang estudyante ang napapatingin sakin dahil siguro bago lang ako or kilala nila ako? Sa pagkaka alam ko ay dito nag aaral ang kakambal kong si Lorraine, may shares din kasi ang mga Javier sa University nato kaya malamang ay kilala sila.
Identical twins kami ni Lorraine, siguro ay sa attitude lang ang pagkakaiba namin. Nakakausap ko sya dahil may dugong Javier ako ay kasali ako sa group na binuo nila Lorraine.
Montefalco ang last name ko dahil ayon na ang inapilyido sakin ni mommy dahil sa step father ko. Si Lorraine ay sinunod sa real father namin.
Ang ilan ay napapa atras pa tuwing nakikita ako, kung ano ang dahilan ay hindi ko alam.
“Sofia, akala siguro nila ay ikaw ang kakambal mo. Alam mo kasi yon, laman ng away yon dito sa University. Literal na pasaway.” napa iling pa si Liam.
Napatitig ako sa kawalan. Kakambal ko nga.
“Hala bakit ang aga nya pumasok.” kabang sabi ng babae ng makapasok ako sa classroom.
“Di ba lagi syang late gosh, friend!” lumipat sila ng upuan malayo sakin.
What the hell.
“Iba na rin hairstyle nya girl.” hindi ko alam kung bulong ba yon or what pero naririnig ko parin. What's wrong with them?
Umalis na si Liam kanina kaya kahit gusto kong lumabas ay diko magawa baka maligaw ako.
Nakatingin ako sa labas ng biglang may grupo ng babae ang pumasok sa loob ng classroom.
Onti palang kaming tao dito dahil maaga pa nga. Dapat talaga ay gumala gala muna ako. Stupid.
Lahat sila ay naka cross arm na naglakad palapit sakin.
Tumaas ang isang kilay nya. Habang nakatitig sakin.
“So maaga ka pa lang pumasok malandi ka.” she smirked.
“Huh?” sino ba sya?
“Huh?” tumawa sya saka yung tatlo nyang alipores.
What's going on?
“Ikaw ang umahas kay James right? wag kang magkaila nahuli ka ng kaibigan kong si Lily.” mataray nyang sabi.
“Excuse me? I don't know you.” ilang akong natawa. “What are you talking about?”
Sumimsim ako sa milktea na binili namin kanina. Ang sabi ko Hokkaido ang flavor ang stupid ni Liam dahil Tarro ang binili nya. Kung hindi sayang ang pera malamang ay tinapon ko na to ang sama ng lasa. Napatitig ako sa milktea ko ng wala na akong mahigpit na pearl. Ang malas.
“Nagka amnesia ka na ba? nabagok ka ba ha?” bumalik ang atensyon ko sa kanila ng marinig ang sinabi nung babaeng naka braid na kasama nitong babaeng short hair. “Nagbago ka narin ng hairstyle ayos yan!”
Biglang inagaw nung babaeng mukhang leader nila ang hawak hawak kong Milktea saka ibinuhos sakin.
“What the fuck bitch?” I hissed.
Napatingin ako sa uniform kong namatsahan.
“Kulang pa yan, I thought we're friends, pero ahas ka pala.” napatingin ako sa babaeng nakalugay ang buhok.
“Hindi ko kayo kilala, transferee ako dito. Wala akong ginagawang masama sa inyo. But,” tumayo saka seryosong tinignan ang leader nilang nagbuhos sakin ng milktea. “If your going to mess with me, I can deal with it. Let's mess with each other's life.” I smirk.
Nakatitig lang sya sakin ng biglang bumukas ang pinto.
I saw a pair of eyes looking straight to these three bitches in front of me.
Nanlalaking matang napatingin sakin ang tatlo.
“What the Cess! magkamukha sila?” nanlalaking matang sabi nung naka lugay.
Kunot noong napatingin ang leader nila.
Nakahawak sa bag nyang itim ang isa nyang kamay at ang isa naman ay naka hawak sa cp nya.
She's wearing a uniform like me. Naka ponytail ang straight nyang buhok.
Seryoso lang syang nakatingin sa tatlo. Habang may nginunguya sa bibig. May naka kabit pang earphone sa tenga nya kaya siguro hindi nya narinig yung sinasabi neto.
“Anong ginagawa nyo dito?”seryoso nyang tanong.
“Akala namin ikaw tong—”
“She's my twin and so?” lumapit sya samin saka tinignan ang damit ko. “Did you mess with her?” napa atras yung dalawa.
“Yes, bakit?” nakataas na kilay naman nung babaeng nasa gitna.
“Bakit?” seryosong tanong ni Lorraine.
“I thought she was you eh” tinignan ako nung babae saka umirap.
“Bakit mo naman gagawin sakin yon?” tanong ulit nya.
“Hello? inahas mo si James! Lily saw you! kirida ka malandi—” napa nga nga ako ng makitang halos tumumba ang babae sa sahig dahil sa lakas ng sampal ni Lorraine.
“You know what? ikaw na siguro yung pinaka tangang babaeng nakita ko. No wonder bakit ka ipagpapalit ng boyfriend mo sa bestfriend mo. You look desperate. Inutil.” umirap sya saka tumalikod.
“How dare you!” akmang sasabunutan sya nung babae ng hilahin ko yon sa buhok.
“Come with me.” hinila ko sya sa buhok hanggang makarating kami sa labas.
“Parehas kayo ng kakambal mo walang hiya!” sinampal ko sya ng isa pang beses. left handed ako kaya sigurado akong manhid ang buong mukha nya ngayon dahil magkabilang pisngi ay nasampal sya. Instant blush.
Hindi sya nakasagot. Nakasunod narin sa kanya yung dalawa nyang alipores.
Napatingin ako sa damit kong puno ng milktea. Ang aga aga ha.
Nakasando naman ako kaya tinanggal ko yun sa harapan nila saka ibinato sa babaeng namumula ang buong pisngi.
“If I were you, iintindihin ko yung sinabi ni Lorraine. Knowing her, hindi sya mang aagaw,” lumapit ako sa kanya. “you're not friends anymore right?” I smirk.
Tinaasan ko sya ng kilay saka kinuha ang phone sa bulsa ko.
Akmang aalis na sila ng magsalita ako.
“Liam, kuhanan mo nga ako ng bagong uniform. Bring here. Some stupid bitches did shits on me.” napalingon sakin yung tatlo. “And tell this to grandpa. Right. now.” I looked them with a serious face.
I turned off the phone and put it in my skirt's pocket and I crossed my arms.
“I don't know who you are, I already told that. I don't have any idea about what you were saying but you keep on messing. So take my punishment. Enjoy bitches.”
Inihagis ko sa leader nila ang hawak kong blouse. “Wash this and keep, baka nangangailangan ka ng bagong blouse. Take this as a gift.” binunggo ko sya sa balikat saka nilagpasan.
Tumitig pako sa babaeng naka lugay. “I know what you were hiding, c'mon don't make this thing worse. Show them what's inside you.” bulong ko. Napa ismid naman ako ng makita ang gulat sa mata nya.
Lorraine and me, we are twin yet we are different. Lorraine don't use power instead she will use her fierceness and mind in this kind of scenario. But me? I have the power. Why would I waste it.
“Kelan kapa umuwi?” napatingin ako sa lumabas sa pinto. Wala na yung tatlo sa likod ko.
“Where are they?” tanong ko kay Lorraine.
“They left, so answer my question.”
Pinagtitinginan na ako dahil naka sando lang ako at kita na ang cleavage ko. Hindi ko yon napansin kanina dahil nasa tatlo lang ang atensyon ko.
“Last week, I can't contact you you're always unreachable. What the heck are you doing Lorraine?”
“Whew, I'm kinda busy. Why would I waste my time waiting for your calls bitch.” she rolled her eyes.
“Where's Avery?” I asked.
“I don't know, malamang kasama sila Aya.” tinignan nyako at ang paligid. “May pamalit ka ba?”
“Of course.” I smirk.
“Sinasapawan moko, epal.” tinarayan nya pa ako kaya ako natawa. Pumasok na kami sa loob. Ganon parin ang mga estudyante. May mga gulat at takot sa mata ang iba ay namangha. Dumami narin ang tao malamang ay malapit na ang pasukan.
Ang ganda naman ng bungad nila. Nice.
--
“So sinabi mo kay Lolo?” inis na tanong sakin ni Lorraine habang naka upo sa harapan ko.
Break ngayon at napagdesisyunan naming sabay kumain sa Cafeteria dahil wala pa naman akong masyado na kakilala at wala akong gustong kaibiganin sa school na to.
“Yes, para magtigil na sila. I'm right naman diba. If they didn't stop messing with us. Sooner or later they will be dead.” sabay subo ng spaghetti na nasa fork.
“Kahit na naging kaibigan ko pa rin ang mga yon, may pinag—” I cut her off.
“Shut up, Lorraine. Your friendship with them is hindi na ganon katulad ng dati like what the hell, after all of this you will be nice on them ulit? you're so impossible!” I crossed my arms.
Nakita kong papalapit si Liam sa pwesto namin kaya kinawayan ko sya.
Ngayon ko lang napansin ang matangkad na lalaking kasama nya. Naka headphone yon at busy sa hawak na phone kaya pag upo nila sa harapan ko ay hindi nya ata napansin na naka upo na sya.
Lumipat sa tabi ko su Lorraine.
Hindi ko alam pero napatitig lang ako sa kanya. Ang haba naman kasi ng Eyelash nya, makapal na kilay, mapulang labi, pangahan at medyo magulong buhok. Meztiso sya at mukhang mayaman.
Tinignan ko ang badge na nasa polo nya nang malaman na kaklase pala sya ni Liam.
Ano kayang pangalan nya?
“Why are you staring?” bumalik ako sa sarili ng marinig ko ang baritono nyang boses na nagbigay ng kung anong kuryente sa buo kong katawan.
Ngayon ko lang napansin na sa sobrang pagtitig ko ay wala na yung dalawa nakita ko nalang sila na papunta na sa counter.
Masyado akong namangha sa lalaking to.
Hindi ko sya sinagot at pinagpatuloy nalang ang pagkain.
“So ikaw yung kapatid na hilaw ni Liam.” napatingin ako sa kanya ng marinig yung nya, patango tango nyang binaba ang head phone nya at itinago yon sa bag na dala.
Hindi ko alam kung anong irereact ko, should I slap him ba with the word hilaw?
“What do you mean hilaw?” my eyebrow arched.
Pinakatitigan nya ako saka natatawang umiling.
Ano bang sinasabi ni Liam sa kanya?
Magkatitigan lang kami sa isa't isa ng maramdaman kong pabalik na yung dalawa.
“Nasan nga pala si Louise?” tanong ko para maiwasan ang titig nya.
“Hindi naman sumasabay sakin sa pagkain yon, hindi ko nga nakikita yon.” sagot ni Liam.
“Kasama lagi ni Louise yung kapatid ni Reese.” napatingin ako sa kanya.
Kapatid ni Reese?
“Dwayne?” takang tanong ko.
“Tanga, yung bunso nila. Si Kamil.” a
Ahh oo nga pala may kapatid pa pala silang babae.
“Pati si Sahara. Yung tatlong yun ang lagi kong nakikitang magkakasama. Siguro ay nasa field na naman ang mga yon nanonood ng training.” tumango na lang.
”By the way Sofia, this is Hiro. Kaibigan ko.” tumingin sakin si Hiro saka ngumiti.
Bigla akong nahiya. What the? bakit sya ngumingiti sakin. Feeling ko tuloy ay pulang pula na ako dito.
So Hiro pala ang pangalan nya.
“Bro sya yung kapatid ko galing States, Sofia.” hindi ako makatingin.
“Kamukhang kamukha ni Lorraine.” natawa pa sya.
“Tanga malamang kase kambal.” napapikit nalang ako ng marinig yun kay Lorraine. Bakit ba ganyan sya makipag usap, nakakahiya.
Nakita kong nawala ang ngiti ni Hiro at seryosong tumingin kay Lorraine.
Kaya laging napapa away.
“Kahit naman magkamukha sila may palatandaan naman sa kanila si Mommy dati.” tumingin sakin si Liam na ipinagtaka ko.
Bakit hindi ko yon alam?
“Magkaiba kasi ugali nila, bugnutin kasi tong si Lorraine masungit. Eto namang si Sofia iyakin. Tapos tahimik.” lalo akong namula.