----------------------------------------------
Ξάπλωνα στο απαλό κρεβατάκι μου με τα φρέσκα σεντόνια που μου είχε στρώσει η γιαγιάκα μου.
Ο ήχος από το σπαστικό ξυπνητήρι μου τρυπούσε τα αυτιά.
"Πωωωω, σταματα πια!" Φώναξα αφού άρχισα να ψάχνω το κινητό μου με κλειστά τα μάτια. Αφού επιτέλους το βρήκα και το έκλεισα, δεν μπορούσα να αντισταθώ και κοιμήθηκα γι' ακόμα μισή ώρα.
[.....]
Όταν πήρα την απόφαση να ξυπνήσω κάθισα με το κινητό μου για είκοσι λεπτά στο instagram.
Σηκώθηκα επιτέλους απο το κρεβατι μου και κατευθύνθηκα προς την τουαλέτα για να πλυθώ και να ντυθώ.
Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι μου έμεινε λιγότερο από μια εβδομάδα στο νησί και γενικά στην Ελλάδα. Ειμαι αρκετά αγχωμένη και τρομαγμένη για το μέλλον. Θα προσπαθήσω για το καλύτερο.
Με έβγαλε απο τις σκέψεις μου η γιαγιά μου βάζοντας ενα πιάτο μπροστά μου με δυο τοστ πανω και ένα φλιτζάνι καφέ από δίπλα.
"Σε ευχαριστώ πολυ γιαγιάκα μου" της ειπα και σηκώθηκα να την φιλήσω στο μάγουλο
"Φαε, φαε τώρα εσύ να χορτάσεις και εαν δεν χορτάσεις πες μου έχουμε και σπανακόπιτα" είπε βγαίνοντας στην βεράντα.
Της χαμογέλασα και άρχισα να απολαμβάνω το πρωινό μου.
Μερικές ώρες αργότερα
"Λοιπον, θα ερθω στης 7 να σε πάρω για να παμε σε ενα πάρτι στην παραλία που οργανώνουν κατι φίλοι μου, εντάξει;" άκουσα την Σοφία να λέει μέσα από το τηλέφωνο
"Καλα,καλα..." της απάντησα.
Δεν με ενθουσιάζουν τέτοια πράγματα και το ξέρουν και οι ίδιες τους, αλλά τι να κάνω δεν θελω να τις χαλάσω χατήρι
"Φόρεσε κατι απλό εντάξει;"
"Ενταξει, αντε κλείνω για να δω τι θα φορέσω"
[.......]
"Φτάσαμε!!!!" Ειπε Κατερίνα
"Πως σου φαίνεται;" με ρωτησε περπατώντας προς την παραλία
"Εεε... δεν είναι πολύ του γούστου μου αλλα δεν μπορω να μην σας κάνω το χατήρι" ειπα σιγανά
"Σιγα μωρέ που θα μας χαλάσεις και το χατήρι, εχουμε να σε δούμε πολυ καιρό, πρέπει να το γιορτάσουμε" Μου απάντησε η Κατερίνα κλείνοντας το μάτι της
"Οτι και να μας έλεγες εμεις θα σε φέρναμε, δεν υπάρχει αμφιβολία" είπε η Σοφία και με έπιασε αγκαζέ.
Ειμαι σε αυτό το πάρτι εδω και μια ώρα... Έχω βαρεθεί παρα πολυ.
Τα κορίτσια χορεύουν με κατι αγόρια, κολλημένοι ο ενας πανω στον άλλον. Εγώ πάλι είμαι στον πάγκο με τα ποτά περιμένοντας να περάσει η ώρα για να πάω σπίτι μου.
Έτσι πως καθόμουν και έβλεπα τα παιδιά να διασκεδάζουν είδα το αγόρι που ήρθε και μου μίλησε εχθές.
"ΕΕΕΕΕ ΕΛΕΝΑ ΕΛΑ ΝΑ ΧΟΡΕΨΟΥΜΕ" Μου φώναξε η Κατερίνα χορεύοντας την ίδια στιγμή
"Εμμ, άστο καλύτερα, καλά είμαι εδώ" απάντησα αμήχανα.
15 λεπτά αργότερα
"Δεν μου αρέσει να σε βλέπω μόνη" άκουσα γνωστή φωνή
Γύρισα και είδα το παιδί από εχθές να στέκεται μπροστά μου.
"Εεμ, δεν είναι και πολύ του γούστου μου τα πάρτι. Άσε που χορεύω σαν κινούμενη πατάτα" απάντησα γελώντας
"Χαχαχαχα, είμαι σίγουρος ότι αυτό δεν ισχύει" Είπε γελώντας.
Τι ωραίο χαμόγελο που έχει, είναι πολυ όμορφος όταν γελάει
"Με εμπιστεύεσαι;" είπε απότομα
"Τι εννοείς;"
"Έλα μαζί μου" είπε με ενα πονηρό βλέμμα και με άρπαξε απο το χερι.
"Μα, ασε τι κανείς;" ρώτησα αφου ξαφνιάστηκα με την απότομη κίνηση του
"Εσύ δεν είπες ότι βαριέσαι; πάμε να φύγουμε"
[.......]
Μετά από αρκετό περπάτημα φτάσαμε στο λιμάνι του νησιού.
Με άφησε απο το χέρι και με κοίταξε πονηρά.
"Μην φωνάξεις και γενικά μην κάνεις θόρυβο" είπε άρχισε να απομακρύνετε απο εμένα
"Τι θα κάνεις;" "σσσσσ, μην μιλάς" είπε σιγανά.
Τον είδα να μπαίνει σε μια βάρκα
"Δικιά σου είναι;" είπα πλησιάζοντας τον
"Όχι βέβαια, θα'χα εγω λεφτά να αγοράσω μια ολόκληρη βάρκα" είπε άνετα
"Τότε τι κανείς παιδί μου, σήκω παμε να φύγουμε" είπα γρήγορα "Εσύ τι κάνεις, σου'πα να μην φωνάζεις" Είπε και με τράβηξε απότομα μέσα
"Taehyung χάρηκα" ειπε χαμογελώντας
Είχα μείνει παγκάκι, δεν ήξερα πως να αντιδράσω με όλο αυτό.
"Έλενα, δεν χάρηκα καθόλου" του απάντησα απότομα
"Ωραία πάμε τώρα μια βόλτα με το καράβι"
"Καλά δεν είσαι με τα καλά σου"
Ωχ θεέ μου που έμπλεξα
Έβαλε μπρος την βάρκα και φύγαμε.
Με πήγε σε ενα σημείο που ήταν πολύ όμορφο, το φως του φεγγαριού έλαμπε υπέροχα πανω στην βαθιά και μαύρη θάλασσα.
"Μήπως θέλεις να παμε και πιο βαθιά;" του είπα ειρωνικά.
"Ναι δεν εχω πρόβλημα" Είπε και πήγε να αρχίσει την μηχανή
"Όχι, όχι, όχι! Για πλάκα το είπα" του απάντησα κατευθειαν, χωρίς δεύτερη σκέψη
"Μην φοβάσαι εγώ είμαι εδώ" είπε κοιτώντας με τρυφερά στα μάτια
"Τι μην φοβάσαι ρε που είμαι με έναν άγνωστο στη μέση του πουθενά 5 το πρωί" του απάντησα με μια ανάσα
"Έχεις πολύ πλάκα το ξέρεις;" είπε χαμογελώντας
"Εγώ δεν γελάω."
[.....]
"Απο που είσαι;" μου ρώτησε
"Απο Θεσσαλονίκη"
"Ααα είναι πολυ ωραια πόλη έχω πάει, ο θείος μου μένει εκεί"
"Ναι είναι πολύ ωραία" είπα και έσκυψα το κεφάλι μου
"Πόσο είσαι" μου ξαναρώτησε
"Δεκαοχτώ" του απάντησα
"Αα ωραία εγω δεκαεννέα" μου απάντησε και εγω κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου
"Πωπω μη μιλάς τόσο πολύ κουράστηκα να σε ακούω" είπε ειρωνικά
"Και τι περιμένεις να σου πω;" του απάντησα
"Ξερω 'γω κατι για τον εαυτό σου, κατι για εσένα. Γύρνα λίγο να δεις" μου είπε και εγω απο περιέργεια γύρισα προς το σημείο που μου έδειχνε.
Tae pov
Γύρισε την πλάτη της για να δει την ανατολή του ήλιου, ο ενθουσιασμός στο πρόσωπο της την έκανε πολύ όμορφη. Κατευθείαν χαμογέλασε και ταυτότητα τα μάτια της έλαμψαν.
Το μόνο κακό είναι ότι ειναι πολύ κλειστή, δεν νομίζω να μου ανοιχτεί εύκολα.
Γύρισε απότομα και με κοίταξε στα μάτια.
"Είναι πολύ όμορφα"