Ημέρα 7η

37 5 4
                                    

-----------------------------------------------

Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.

-----------------------------------------------

Ο ήχος από το κινητό μου με ξύπνησε και σήμερα, το πήρα στα χέρια μου για να δω ποιος μου τηλεφωνούσε και ητσν η μαμα μου.

"Καλημέρα μαμα" ειπα και ξαναεκλεισα τα μάτια μου
"Καλημέρα, Έλενα πρέπει να μιλήσουμε"
"Τι έκανα πάλι;" ειπα χαλαρά, δεν είχα όρεξη και σήμερα να μαλώσω αρκετά είχα κουραστεί και με τα χθεσινά.
"Μου τηλεφώνησε εχθές η γιαγιά σου και μου έκανε μερικά παράπονα, ότι δεν γυρνάς νωρίς σπιτι και είσαι όλη την ώρα έξω, δεν προλαβαίνουν να σε δουν" αρχισε να λέει και την διέκοψα
"Λοιπον μαμα γιατί δεν λες την γιαγιά την επόμενη φορά που έχει παράπονα για εμένα να τα λέει σε εμενα και όχι σε εσένα, αντε τώρα πρωινιατικα λες και είμαι 10 χρόνων" ειπα αφου είχα νευριάσει αρκετά
"Μα Έλενα-"
"Γεια μαμα" της ειπα απότομα και της έκλεισα το τηλέφωνό.

Σηκωθηκα ετοιμάστηκα και πήγα να φύγω μέχριπου με διέκοψε η γιαγιά μου.

"Που πας πάλι πουλάκι μου" ειπε αφού με είδε να φεύγω
"Δεν θα αργήσω γιαγιά, μια βόλτα θέλω να κάνω" της απάντησα φεύγοντας

Πραγματικά δεν μπορώ να έχω και τα προβλήματα της γιαγιάς και της μάνας μου στο κεφάλι μου, είμαι ήδη μια εβδομάδα εδώ και όλα έχουν πάει σκατα.

[.....]

Περπατούσα στο κέντρο με τα ακουστικά μου, στο μυαλό μου έτρεχαν οι χθεσινές αναμνήσεις.

Μήπως έπρεπε να απαντησω πιο απότομα στα κορίτσια;

Μήπως παρασύρθηκα;

Μήπως του μίλησα άσχημα;

Μήπως....

Μήπως....

Μήπως....

Αχ σταματα να τα σκέφτεσαι ρε Έλενα, ειπα στον εαυτό μου αφου σταμάτησα να περπατάω.

"Έλενα" άκουσα μια φωνή από πίσω μου
Γύρισα και είδα τον Taehyung να έρχεται προς το μερος μου.
"Γεια σου Taehyung" του απάντησα και συνεχισα να προχωράω όσο αυτός ήταν από δίπλα μου
"Μπορώ να σου κάνω παρέα;" μου είπε, κουνησα το κεφάλι μου θετικά και συνεχίσαμε να προχωράμε.

Πέρασαν μερικά λεπτά σιωπής και αμηχανίας. Σταμάτησα και γύρισα στο μερος του, τον κοίταξα στα πανέμορφο ματια που είχε κι έπειτα του έπιασα το χερι.

"Θέλω να μου πεις την αλήθεια, είσαι σε σχέση με την Κατερίνα;" του ρώτησα
Αυτούς μου χαμογέλασε και μου χαϊδεψε το μάγουλο.
"Δεν είμαι άνθρωπος που λέω ψέματα, πάντα προσπαθώ να λέω τα πράγματα έτσι όπως είναι και την αληθεια τους, εαν ειχα σχέσει όπως υσχιρίζεται η Κατερίνα δεν θα έκανα καν κίνηση σε εσένα, δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος. Με την Κατερίνα είχε γίνει μια φάση και τίποτα παραπάνω πριν από κάτι μήνες και αυτη από τότε έχει εμμονή μαζί μου. Οπότε αγάπη μου δεν έχω και δεν θα κάνω ποτέ σχέση μαζί της" μου απάντησε γλυκά και όλες οι έννοιες έφυγαν από πανω μου

Τον πιστεύω, με κάνει να νιώθω ότι αυτά που λέει είναι η αλήθεια και μόνο η αλήθεια... αρε Έλενα τα χάνεις ρεεε

"Πως με είπες;" ρώτησα γλυκά αψου ακούμπησα το χερι του. Έσκυψε κοντά μου "Αγάπη μου" μου απάντησε και μου έδωσε ενα φιλί στο στόμα, τόσο γλυκό που ούτε ζουμιά που δεν έτρεξαν.

Είμαι ξανά ευτυχισμένη, γιατί αυτός είναι κοντά μου, γιατί αυτός με κάνει ευτυχισμένη.

12 𝘋𝘢𝘺𝘴 | ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇWo Geschichten leben. Entdecke jetzt