İmkan'Sızım (Yeniden Yazıldı)

Bölüm 46 "Bazen gerçeğe geçiş yapar korkular"

Asel'in hırsa bürünmüş sesiyle alt dudağını dişleriyle kıstırarak sağ elini oynattı ve işaret parmağıyla kadının omzuna doğru uzanan tutamı parmağına dolarken birkaç saniye düşünmek için zaman kazanmak adına sesli bir nefes bıraktı.

Haklı mıydı karısı?

Değildi!

Seksi rafa kaldırdım diyen kişi kimdi?

Gerçi bunun için hiçbir girişime girmemişti ki kendisi de.. Karısına hak veriyordu.

Bebekleri sağlıcakla dünyaya gelene kadar da gerekirse karı koca değil de asker arkadaşı gibi takılmayı tercih ederdi!

Öyle değil mi?

Becerebilir miydi?

Sanmıyordu!

Neticede tek becerdiği şey karşısındaki öfkeli gözlerle kendisine bakan kadındı..

Kadının belinden tutarak havalandırdı. Üzeri tabaklarla dolu olan tezgaha karısını oturtmak için sağ koluyla tabakları itti ve boşalan yere kadını bıraktı. Asel'in bacaklarını iki yana açarak bedenini soktu açılan boşluğa. Çattığı kaşlarının altındaki bakışları altında eğildi hareketsiz bir şekilde bekleyen kadının yüzüne.

"Ulan ben mi uzak kalıyorum?" diyen adamın nefesi ağzına girerken şehveti gizlemeyen kehribar renkler koyulaşmıştı. Kocasını başıyla onayladı kadın. Yanağı yanağını okşarken dudakları fısıldadı adamın, "Seninle hep ikilemdeyim. Hep siyahtım. Beyazına bulanacakken grilere kapı araladım." Adamın sıcak dudakları kulağına ulaştı. "Çok özledim kadın çok fazla." diyen adamın dudaklarıyla usulca kapandı kadının istekli gözleri.

Sağ eli kocasının göğsüne çıktı ve gömleğinden asılarak kendine çekti. "Sadece nabzını ölçmek için söylemiştim. Sense dünden razıymışsın." diyen kadının sesinden şehvet akarken yutkundu adam.

"Gel de bana sor." dedi Karahan.

Başını hafifçe geriye doğru çekerek baktı kocasının gözlerine. "Ne diyorsun? Az önce karşılık verseydim o anda içime girecektin! Şimdiyse.." sustu kadın. "Beni böyle mi kendince yoluna getireceksin?" diyen kadına bakmayı kesti.

Gözleri sinirle kapandı. Açtığı gözleri mutfağın dolaplarında gezindi birkaç saniye. "Ne saçmaladığını sormayacağım. Çünkü tartışacak kafada değilim."

"Sor sor.." diyen kadın dudaklarını diliyle nemlendirince kocasının gözleri oraya kaydı.

"Asel bak.." sustu Karahan. Uzun sesli bir soluk verip, "sana nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum. Çünkü her halükarda bir şeylerden nem kapıyorsun." gözlerini esir alan siniri sonunda çıkmıştı gün yüzüne. Sesine de uzanan tınısı kadının kulağına akarken, "Ulan seni yola getirme çabası içine girseydim karşımda böyle konuşabilir miydin sanıyorsun?"

Kadının bir anda dolan gözlerine bakmayı kesti ve bedenini kadının önünden çekerek bir adım uzaklaştı. Asel de toparlanıp oturduğu yerden indi. Kocasının karşısına geçti ve, "Bu konuşmaya şimdilik ara verelim, çünkü geç kalıyorum." diyen kadın mutfaktan çıkmak için adımladı.

Mutfak kapısından çıkan kadınla ofladı adam. Büyük adımlarla Asel'in peşinden mutfaktaki bedenini hareket ettirdi. İstiyordu işte. Kendiyle çelişen yanı Asel'in yakacağı yeşil ışığı bekliyordu sadece.

"Kafanda kurduğun yanlış anlamaya bir açıklık getirmeme izin ver."

Giyinme odasına giren kocasına döndü elindeki düz kesim sade elbiseyle. Seni dinliyorum der gibi bakan kadına adımlamadan kapı ağzında giyinme odasını usulca taradı gözleri.