Kitabımı yayımladığım tarih:
6 Aralık 2020
Doğu'nun çocukları, ya bu illet töreye karşı gelip ayağıyla ezecekler ya da boyunlarına geçirilen urgana razı olacaklardı.
"Ben Asel Hayman. Dayatılan bu hayatı kendi elimle hazırlayıp, aşık olduğum bu adam...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bir önceki bölümü beğenmeden geçmeyin lütfen, seviliyorsunuz❤️❤️
Keyifli okumalar
Açtığı çekmece rafına bakmayı keserek özenle katlanmış iç çamaşırlarına daldırdı avucunu. Parmakları siyah bir küloda tutundu. Eline aldığı çamaşırı sıkarken, aynı renk saten atleti çekiştirip, içine çekilecek duygu karmaşalarını def ederek döndü karısına.
Asel'in dolmuş gözleri kendisini izlerken yutkundu adam. İç çekti ve karısına adımladı. Dikildiği bedenin önünde diz çökerek sağ dizini parlak zemine düşürdü. Elindeki parçaları karısının yanına bıraktı. Sağ eli kadının çenesini kavradığı gibi yüzüne yaklaştırdı.
"İstediğin bu olsun kadın, ne zaman dersen." diyen adam güven yüklüyordu.
"Onların vereceği.." sıkkın bir nefes verip, "daha doğrusu sakındıkları saf sarılmayı hayal ediyorum çoğu kez." deyişi adamın yüzüne çarparak ruhuna sarıldı.
"Benimle yetinsen." dedi Karahan umutsuzca.
Canı sıkılmıştı.
Eksik hissediyordu.
Karısının önüne dünyaları serecek güçte olduğunu düşünüyordu.
Ta ki ailesine kadar..
Zorla sevdiremezdi ya!
Ama hüznü dağıtabilirdi.
Kadının titreyen göz bebeklerinde gezintiye çıktı kehribar renkler. "Kokumla, öpüşlerimle.." diyen dudaklar kadının nemli saçlarına küçük bir buse bıraktı.
Çenesindeki elini oynatarak kadının kirpiklerinden henüz firar eden yaşını usulca sildi.
"Varlığınla var olduğumu bilsen benim gibi sadece bana adardın kendini."
