TÜKENECEĞİZ

185 19 27
                                    

2012...

" VARDIR KADERİN BİR BİLDİĞİ Kİ, SENİ BANA GETİRDİ ♥️ "

Adı aşk mıydı? bunu oda bilemezdi ta ki yaşayana kadar belki de en derinden his edene kadar herşey toz pembeydi tıpkı kurduğu hayelleri gibiydi.

İşte bilemezdi ki senin kurduğun hayallerin gibi değilde, kaderin oynadığı gibi sevdi ama aslında hayata yeni başladı hayata ilk adımı aşkla atı kaderine, aşkta hayaller kurulur mu?

Yoksa bir hayal gibi yaşarsın , evet tam da öyle kalbin hep yüreğinde ata ata yaşarsın aşkı aşkta. Kalbin neden hep yüreğinde atar ? Doğruyu yanlışı bilemezdi ya en bilinmez yola girmişti tek gerçeğin sanarsın ama en büyük yanlışı yaparsın. Asla yapmam dediğin herşeyi yaparsın kalbini dinlersin aşk için yüreğinde atan kalbin sana neler yaptırmaz ki?

Aklına gellebilecek herşeyi yaparsın bazen gözün kapalı bir uçurumdan atlar gibisin tükenmeden mücadelle edersin.

Çok seversin asla vazgeçemezsin o da sevdi tükene tükene bunu kimseye anlatamazdı sevgisi tarifsizdi bir an olur bir liman arardı koşulsuz bir liman vardı adı neydi ? evet anne adı anneydi onun limanı anne, anne varken yoktu anne neredeydi kendi sorunlarıyla mücadele ederdi anne bilemezdi, görmezdi, anlamazdı his edemezdi yada öyle mi görünürdü ?

Belki de o yanlızlığa mahkum edilmişti sesi kısılmış gibi, bağırsa kendisinden başka kimse duymazdı sanki onu , o bütün acıyı tüm hücrelerinde his ederken sahte gülümsemeyle mutluydu?

belki de bu yüzden görünmezdi kurduğu hayalleri şimdi ne olucak endişesine kapıldı duyan bilen var mı diye içi içini yerdi korkuyla yaşardı. Aşkıyla yanlız büyüdü bilmediği keskin rüzgarlarla birlikte bazen savurdu onu en bilinmez kuytulara onun hayaleri nerde ? kuytu bir köşede.

Hayallerinin peşinden koşacak güç varmıydı dizlerin de yoktu, onun kurduğu hayalleri değil rüzgarın elle aldığı kaderiyle savruluyordu ..

Başlarken herşey bembeyazdı bulutlar ayaklarının altındaydı gibi, işte o güzel hayallerinin başlangıcı belki de en temiz gerçeğiydi. Kaderin kötü yazılarından uzak onun hayalleri vardı ama bilmediği bir hayaldi. Biriydi bir bayram sabahıydı belki de gülücüklerin en çok olduğu bir sabahtı.
Kapı çaldı ve bayram şekerlerini alıp kapıya doğru gitti herkes bir telaştaydı güzel bir sevinç vardı onun için de öyleydi.

Ve kapıyı açtı karşısında onu gördü dört kişilerdi o da vardı aralarında bir seksen boylarınday ela gözlü yirmi yaşlarındaydı geniş omuzluydu ve kirli sakalıydı .Tek tek herkese uzatı bayram şekerlerini ona uzatığında birşey oldu anlayamadı biraz hızlı nefes almaya başladı kalbi yüreğinde atı gözlerinin içine bakamıyordu ama deli gibi yüzüne uzun uzun bakmak istiyordu bana ne oluyordu diye sordu kendine ama anlıyamıyordu.

Ve içeriye girdi ailesiyle konuşurken saçmalamaya başladığını fark etti herşey onun için normalken aniden anormal olmaya başlamıştı .O duyguyu tarif edemezdi aynaya koşup kendisine baktı kaşına, yüzüne burnuna baktı. Aynı zamanda kalbi çok hızlı atıyordu ne oldu diye sorucaklar diye korkuyordu ne cevap vericekti ki ?

Bir odaya gidip tek başına oturup düşünmek istedi ne his ettiğini bilmiyordu ama onu düşünmeden duramıyordu. Dışarı çıkıp tekrar görmek istedi ama cesaret edemezdi çünkü ailem anlar diye korktu neden korkuyordu onuda bilmiyordu.

Hayatın tüm zorluklarını yaşamıştı herşeye göğüs gelmişti bir aşka yenik düştü , aşk onu çok mutlu etmişti hayatına dahil tek gerçek oydu .

Hayatın zorluklarını yaşarken yanlızdı
Ailesinden şiddet görürdü, Şiddet neydi bedene yapılan darp mı ? yoksa içten içe geçmeyen izlermiy di? yediği dayakları korunmak için yerdi. Ailesinden yediği dayaklar korumak için mi ,yoksa zihin altında yatan namus için miydi?

NAMUSUN NE OLDUĞUNU BİLMEDEN, NAMUS İÇİN DAYAK YERDİ.

Bir köşede oturup dizlerini karnına çekip usul usul ağlardı , yinede severdi onları, onlardan başka kimsesi yoktu ki.

Şefkatı sevgiyi bilmeden yaşardı bilmediği bir sevgi peşine düşemezdi.İçi kuruyana kadar ağlardı kalkıp gözlerini siler saçlarını toplar hiç bir şey olmamış gibi davranırdı. Çünkü öyle öğrenmişti kalkmadan önce ağlıya ağlıya hep kapıya bakardı belki annem gelir açar kapıyı diye .

Ama yoktu anne gelmedi onunda başını koyucağı bir dizi yoktu.Çaresiz bir şekilde yutkuna , yutkuna Kalktı .

Yapabileceği birşeyi yoktu çaresizce devam ederdi . Yaşadığı yer küçüktü ve bazen onu görürdü bayram sabahı gördüğü o kişiyi . Masumca birbirlerine bakardılar ilk heyecanlarıyla onu görünce dünya dururdu sanki kalbi yüreğinde atardı ,yavaş yürürdü onu daha çok görmek için kader onu bir aşka savurdu .

Ne olacaktı bilemezdi gittikçe sevmeye başlamıştı belki de ilk görüşte aşka düşmüştü ? Adını koyamadığı bir heyecan tarifi yoktu gördükçe göresi vardı hayallerine yeni bir güzellik eklemişti sonu nereye varıcak bilmiyordu uzaktan bakışırdılar.

Gece yatınca onu düşünüp onunla uyandırdı müzik dinlerdi ve içlenirdi öyle mutlu bir şekilde yaşayacağı bir aşk değildi asla yan yana gelebilecek bir imkanları yoktu hayat şartları ve sınırları çok keskin di . Bunu bile bile vazgeçemedi herşey gittikçe daha zorlaşıyor ve önünü alamaz bir hale gelmişti haykırmak istiyordu seviyorum diye bunu anlıya bilecek tek bir insan yoktu gibi susardı aşkı büyüdükçe büyüdü.

Ve bir gün o ilk adım geldi ondan ben onu seviyorum diye bunu duyunca hiç şaşırmamıştı çünkü onlar aylarca birbirlerini uzaktan sevmiştiler .

Aşk nedir? Dokunmak mı ?, öpmek mi ? sarılmak mı ?

Yoksa yana yana imkansızca sevmek mi aşkı yaşıyabilmek için imkansızca bile sevmek dokunmadan öpmeden uzaktan seve bilmek. İşte onlar öyle yaşadılar herşeye rağmen yana yana tükene tükene yaşadılar zordu ama adı aşktı.

Gelen seviyorum cümlesinden sonra ne diyecekti heyecandan yutkundu ve kalbi hızlı atmaya başladı yüzünden yaş aktı ellerini karnına koyup eğildi yüz üstü derin bir nefes aldı Allah'ım ben ne yapıcam şimdi dedi dönüp arkasına baktı ailesinden biri onu gördü mü acaba diye ne yapacağını bilemiyordu nereye oturacağını bilemiyordu ve gözünden yaş aktı dudakları iki gözyaşıyla ıslanmıştı ve evet bende onu seviyorum demişti bağırıp söyliyemediğini belki ilk defa sesli bir şekilde söylemişti .

Arkasını döndüğünde onu gördü, göz bebekleri büyüdü kalbi o kadar hızlı atı ki bu sefer heyecandan değil korkudan...

Beğenmeyi ve yorum yapmanızı bekliyorum, düşünceleriniz benim için çok kıymetli . Sağlıkla ve sevgiyle kalın saygılarımla ♥️

GEÇMİŞTEN GELENLER.  ( GERÇEK BİR HAYAT HİKAYESİ )Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ