Merhaba arkadaşlar kitabıma bu bölümden itibaren Asya'nın anlatımıyla devam edicem.
Ve medyada ki müziği bölümün sonların da dinliyerek okumanızı istiyorum hadi başlıyayım 👇👇
Zaman sadece birazcık zaman , akıp giden zamanla acımda akıp gider mi ? yoksa giden sadece zaman mı olur !
Yüreğim ürkek kuş misali titredi bedenim de bitmeyen acılarla yaşadım seni , bitmeyen aşkla yaşadım seni bitmeyen hasretle yaşadım seni.
Kaderim çok acımasızdı ama aşkımız çok masumdu.
Sevdim seni , seni bilmeden , kendimi bilmeden aşkla yeşerdik. İlk baharda filizlenmiş şeftali ağacın toz pembe çiçekleri gibi güzel kokardık son bahardan habersiz.
Bitmeyecekti korkularım son bulmuyacaktı acım. Sen varken mi yoksa sen yoken mi hangisi daha zordu bilemiyordum, senleyken mi sensizkenmi ?
Hatırlatma ;
Okulun bahçesinde " Lan " diye bir ses yükseldi , bütün bahçeyi inletmişti bu ses ....
Şimdi ki Zaman;
Asya sırtım dönük okulun bahçesine baranın koları arasındayken "abi "diye bir ses fısıldadım çenem baranın omzun dayken Baranın koları düştü , belimden çaresizce.
- Seni çok seviyorum, noulur artık ikna ol bana karşılık ver pişman olmayacaksın seni asla bırakmam.
Baran öfke dolu sesi duyunca ardı ardına yüksek bir sesle bana bu sözleri söyledi aşk dolu sesiyle , ben baranın ne yaptığını anlamadan yüzüne korku ve şaşkınlıkla bakarken .
yaklaşan abim evet bizi gören büyük abim Murat'ı abim hızlı öfke dolu adımlarla bana ve Barana doğru yaklaşıyordu kalbim durucak gibiydi.
Allah'ım ben ne yapacam şimdi bittim ben, korku dolu bakışımla barana bakarken zihnimde deli sorular kalbim son hızla atarken.
Baran sağ elini gizler şeklinde yavaşça sakin ol der gibi kaldırdı.
Ben abime korkuyla bakarken abim bize yaklaştığı an ;
- Noluyor burda kimsin lan sen ! Sen hangi cüretle kardeşime sarılırsın köpek.
Barana gelişi güzel bir yumruk attı. Yapma diye bağırdım canım çok acıdı Barandan önce ben yedim sanki o yumruğu.
Abi deyip bir hışımla önüne atıldım, abim beni tutup savururken yere çakıldım.
Üstümde mavi diz bitiminde bir etek vardı ,üzerimde beyaz bir tişört vardı saçlarım yukardan toplayıp bir kalemle sıkıştırmıştım. Sınav stresinden dolayı pek özenli değildim .Yere çakıldığımda açılan bacaklarımı kapattım ağlamaklı halimle.
Baran bana doğu bir adım atı ,abim fırsat vermeden baranın kolundan tutup ;
- Uzak dur lan kardeşimden !
diyip tekrar bir yumruk vurup
- Sen kimsin piç ,senin geçmişini sikerim lan ! birdaha kardeşime dokunursan.
Baranın abimin ona savurduğu küfürler değil de , benim yere çakılışıma odaklıydı.
Baranın dudağının kenarından çenesine akan kan , yüreğime saplanmış bir hançer gibi nefesimi kesti .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GEÇMİŞTEN GELENLER. ( GERÇEK BİR HAYAT HİKAYESİ )
Adventure" Geçmiş aslında geçmezmiş efendim. Hep bir köşede yerinden çıkmak için geceyi beklermiş . Bir İnsanın geçmişini kolayca yargılama , belki artık orada yaşamıyordu. Geçmişle yaşamak , en ağır ruh hastalığıdır . Eğer yenemezsen , asla yeni bir gelecek...
