Vanessa Bellatrix Lestrange》The Harry Potter Fanfic

2

Vanessa trenden indiği zaman koluna yapışmış Pans'la etrafına bakındı anne ve babasını göremedi.

Anne ve babası ilk defa onu almaya gelmemişlerdi birde habersiz bu işte bir iş olduğunu anlamıştı ama işleri vardır diye düşündü.

'Annen ve baban gelmedi mi?'diye sordu Pans

'Hayır ilk defa böyle yaptılar ama sorun değil.'dedi Vanessa ama Pans ısrar ediyordu,

'Gel hadi biz seni bırakalım.'dedi Pans kızın kolunu çekiştirerek

'Hayır Pans duvardan çıkınca ev hemen karşımda abartma!'diye cevapladı kız soğuk sesiyle Pans'ın ailesi muggle-doğumlulardan hoşlanmazdı kendisi de bir muggle-doğumluydu.

'Peki sen bilirsin görüşürüz bana mektup yazmayı unutma.'dedi kız ona sıkı sıkı sarılırken Vanessa'nın bu tür şeyleri hiç sevmediğini bilmesine rağmen.

'Görüşürüz Pans boğulucağım!'diye bağırdı Vanessa kız onu bıraktı el sallayıp anne ve babasının yanına gitti.

Vanessa'da 9'la 10 arasındaki peron duvarından geçti ve binası hemen karşısına çıktı.

Merdivenlerden çıkmak yerine cisimlendi asası bakanlığa bağlı değildi o yüzden istediği şeyi yapabiliyordu cisimlenmeyide kendi öğrenmişti.

12 numaranın kapısını tıklattı kimse açmadı o da kendindeki anahtarla içeri girdi daha sonra etrafa göz attı anne ve babası yoktu.

'Anne ben gel-BABA!'diye bağırdı kız yerde yatan bedeni görünce nabzını kontrol etti ölmüştü.

Daha sonra az ileride yatan annesini görmesiyle bir çığlık daha attı ve onun yanına gitti nabzını kontrol etti o da ölmüştü.

Hemen asasına el attı elindeydi omzuna değen bir elle irkildi.

Karşısındaki üç kişiyi görünce kız şok oldu Azkaban'dan kaçan Lastrange'lar buradaydı geri geri gitti ve kendine bir kalkan oluşturdu.

'Siz...'dedi kız şok olmuş bir halde hala kalkanı etkiliydi onlarsa hala boş boş ona bakıyordu.

'Sana zarar vermeyeceğiz.'dedi Rodolphus.

'Size neden güveneceğim onlara ne yaptınız?!'diye bağırdı kız onları oyalamayı başarabilirse buradan anne ve babasının bedenleriyle cisimlenecekti.

'Bize güvenmelisin çünkü...'dedi durdu Rodolphus ne diye bilirdi ki birden karşısına çıkmışlardı ve onu büyüten iki kişiyi öldürmüşlerdi kız haklıydı.

'Çünkü ne?!'diye bağırdı kız o sırada anne ve babasının arasına gidiyordu.

'Sakın cisimlenmeye kalkma cisimlenme karşıtı büyüler var.'dediği zaman kız şaşırdı cisimlendiğini nereden biliyordu çok geçmeden cevap verdi kıza,

'Çünkü seni gördüm.'dedi nasıl zihnini mi okuyordu?diye düşündü kız

'Evet zihnini okuyorum.'dediği an kız zihinbendini etkinleştirdi Rabastan şaşırmıştı

'Sen zihinbendi nereden biliyorsun?'diye sordu Rabastan kız sadece sırıttı,

'Demek ki beni de öldüreceksiniz siz öldürmeden ben kendimi öldürürüm sizin gibi katillerin elinde ölmektense kendi onurum ve şerefimle ölürüm daha iyi.'dedi Vanessa şaşırmışlardı çünkü onu almaya gelmişlerdi ama kız korku belirtisi bile göstermiyordu en azında öleceğini düşünüp kabul ediyordu.

'Hayır seni öldürmeyeceğiz.'dediklerinde kız şaşırmıştı ama belli etmedi.

'Ne yapacaksınız işkence mi edeceksiniz?'dedi kız bunu Bella'ya bakıp söylemişti çünkü Longbottom çiftini o işkenceyle delirtmişti Bella ilk kez utanmıştı kız bunu fark ettiğinde sırttı ama soğuk haline geri döndü.

Rodolphus şaşırmıştı kendi ailesi hakkında nasıl konuşuyordu şaşırtıcıydı.

Rabastan orada duran fotoğraflara bakıyordu yeğeninin küçüklükten büyüklüğüne doğru dizilmişti bu fotoğraflar yanına Rod'da gelmişti.

Vanessa onlara bakıyordu şimdi ona öldüren lanet atmak yerine fotoğraflarına bakıyordular bir de herkes onlardan korkuyordu.

Ne tuhaftı bunlar diye düşünüyordu canı sıkılmıştı ve ona neler yapacaklarını düşünüyordu öldürmüyorlardı işkencede etmiyorlardı ee ne yapacaktılar?

'Hadi artık gidelim sen de eşyalarını topla bizimle geliyorsun.'dedi Rod.

'Pardon ama ben sizinle hiç bir yere gelmiyorum! Siz ne biçim insan esir  alıyorsunuz?!' diye bağırdı kız esir almak deyince kahkahalarla güldüler ne vardı komik olan.

'Esir almak mı?'diye sordu kahkahaların arasından Rod.

Vanessa onlara tuhafça bakıyordu sonra kafasını evet der gibi salladı.

'Seni esir almıyoruz yanımızda götürüyoruz.'dedi Rod.

'Bende gelmiyorum!'diye bağırdı kız.

'Sana sorduğumu hatırlamıyorum!'diye cevap verdi Rod Bell'de içinden ne güzel baba-kız ilişkileri var diye geçiriyordu buna karşı sırıtıyordu.

'Bana sormadıysanız bunun esir olmaktan farkı ne!'diye cevabı yapıştırdı.

Rodolphus bir süre düşündü aslında kız haklıydı ona daha kim olduklarını bile söylememiştiler.

'Seni esir almıyoruz esir alsak işkence ederdik!'diye cevap verdi Rod.

 'Hıh bir onu yapmadığınız kaldı zaten! Ailemi öldürdünüz beni zorla götürmeye çalışıyorsunuz bir bu eksikti bunu da yapın tam olsun!'dedi kız sinirle daha sonra gözü yerde yatan iki bedene çarptı gözleri doldu ama hemen sildi bunu fark edince diğerleri birbirlerine baktılar.

'Onlar senin gerçek ailen değil!'dedi Rabastan kız ona şaşkınca baktı.

'Sen ne saçmalıyorsun onlar benim ailem 13 yıl boyunca onlarla yaşadım birde senin sözüne inanmamı mı bekliyorsun?!'dedi en aşağılayıcı ses tonuyla kız daha sonra hiç konuşmayan Bella en sonunda konuştu.

'Evet senin gerçek ailenin kim olduğunu biliyoruz mesela o boynundaki kolye onlara ait.'dedi Bella kızın kazağının üstündeki yılan şeklindeki kolyeye bakarak kızın eli kolyesine gitti sonra kaşı çatık ona baktı.

'Size inanmıyorum.'dedi kız en soğuk sesiyle.

'Ama inanmak zorundasın çünkü gerçek ailen, bir tek biz biliyoruz bir de Malfoy'lar.'dedi kadın Vanessa kaşlarını çattı.

'Malfoylar mı?'dedi kız onların nereden bildiğini anlamaya çalışıyordu sonuçta onunla yaşıt olan Malfoy hep ona bulanık derdi.

'Demek onlarla tanışmışsın.'dedi Bella sırıtarak.

Vanessa omuz silkti o sırada diğerleri bakışıyorlardı. Vanessa bu kadar sakin olmalarına şaşırmıştı.

'Eşya almıyorsan hadi gidiyoruz.'dedi Rod Vanessa şaşkınlıkla,

'Ne ben sizinle bir yere gelmek istemiyorum.'dedi ama onlar kapıdaki sandıkları ve diğer eşyaları toplamışlar götürüyorlardı bile.

'İsteyip istememen umurumda değil bizimle geliyorsun.'dedi Rod ve onun kolunu hafiften tutarak kapıya kadar sürükledi.

Vanessa her ne kadar bırakın beni diye bağırsada fayda etmemişti etrafa sessizlik tılsımı yapmışlardı şimdi ise bir yere cisimlenmişlerdi.