(30.3) 5:4

243 4 5
                                    



Friendship is the inexpressible comfort of feeling safe with a person, having neither to weigh thoughts nor measure words.

-George Eliot

--

Leigh's POV

  

"Hoy Leigh-Anne! Mukha kang kiti-kiti diyan, karansa ka nang karansa!"

"Don't call me that way, CYRUS!"

"Hoy Leigh-Anne. May tanong nga pala ako," sabay siko niya sa tagiliran ko since nasa right side ko siya habang naglalakad kami. Naghiwahiwalay na din kasi kami pagkatapos naming sumakay dun sa bangka tapos mag-lunch.

"Spill,"

"Ganun ba talaga si Apple? I mean.. Is she really that nagger and so?"

"No. Madalang, as in madalang. Kasi mula nung naging friends kami sa kanilang dalawa ni Cailey, she seldom talks. But her cursing is pretty normal. Kasi everytime na magsasalita yan, either magmumura lang or mambabara,"

"But she talked a lot when we were having a ride on the boat!"

"I don't know.. She's uh, well, let's just say.. unpredictable,"

Natahimik lang kami habang papunta sa nakita naming upuan sa medyo malayo sa pampang. Yung may payong baga. Pagkaupo namin..

"Kwento ka nga oy,"

"YA! That's gonna be boring since I don't have anything interesting to share 'bout my life,"

"Wag ka nga mag-english! Amp! Dali na magkekwento lang eh!"

"Magkekwento lang pala eh bakit hindi mo gawin tutal ikaw ang nakaisip!"

"Daldal ng buhay mo. Ganto, magtatanong ako, sasagutin mo then your turn, gets mo?"

"Oo naman! Ano tingin mo sakin? Coo coo brain?!"

"Slight,"

Same OppositesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon