POLİS HANIM

1-Polis Hanım vs Ast

"Al zaten çeyizime koyacak halim yok. Ayrıca ben polisim!" deyip kimliğimi çıkarttım. Çıkartmasam inanmazdı maazallah.

"Aferin iyi iş çıkardın şimdi bizimle karakola kadar gelmen lazım." deyip arkasını döndü.

Gerçekten bir insanla ancak bu kadar terbiyesiz konuşulur. Sen diye hitap ediyor resmen.

"Neden bana böyle bir muamele yapılıyor asker?" dedim. 

O sırada başka bir asker elinde telefonla yanımıza geldi. Bu arada çocuğu araca bindirdiler ve üzerindeki bombayı söktüler. Timdeki bomba imha uzmanı bombayı etkisiz hale getirmeye çalışıyordu ve diğer askerler de insanları uzaklaştırıyorlardı. Biz de fasulye sırığıyla kavga ediyoruz. Ortama bakar mısınız?

"Komutanım karakoldan." dedi asker. Fasulye sırığı telefonu aldı. Ve benim sorumu hiç takmadı! Bir de komutanmış. Bundan çavuş bile olmaz.

Telefonla konuşmayı sonlandırıp bana döndü.

"Asteğmen Göktürk Akıncı. Buyurun arabaya binelim karakola gidiyoruz polis hanım." dedi. Polis hanım derken bir güldü sanki. Neyse adama çavuş olamaz dedik asteğmen çıktı başımızı belaya sokmayalım.

Askeri aracın kapısından girdim ve ön koltuğun arkasına oturdum. Asteğmen de öne oturdu. Diğer erler de binince araç hareket etmeye başladı. Ben polisi aramıştım ama jandarma özel harekat gelmişti. 

"Asteğmenim neden polis gelmedi? "diye ön tarafa doğru sordum.

"Olay yerine en yakın biz vardık o yüzden bizi gönderdiler. Başka sorunuz var mı polis hanım?"

Bak yine dalga geçiyor. Sanırsın Rıza baba ve ekibi. 

"Böyle küçümsemeler falan hiç olmuyor yalnız. Hem siz önce yargısız infaz yapıp namluyu kafama dayamanızın özrünü dileyin isterseniz." diye imalı imalı konuştum. Hayatta hiçbir laftan eksik kalamam. "Bir asteğmen olarak hiç yakıştıramadım. "diye devam ettim. Ast kısmına vurgu yapmıştım.

Asteğmen bana 'öyle mi ' bakışı atarken erlerden kıkırdama sesleri geliyordu. Asteğmen onlara kısa bir bakış attığında kıkırtılar kesildi. Vay be emir demiri keser diye boşuna dememişler.

"Bence siz sesinizi kesin ve karakola gitmeyi bekleyin hanımefendi. Tabii sizin için biraz zor olacak gibi." dedi önüne dönerken. Bana laf sokmaktan keyif aldığı belliydi. Kıkırdayan erlere asteğmen gibi baktım. Yok korkmadılar. Hatta daha fazla güldüler. Sinirle asteğmene döndüm. Bana bakarak gülüyordu. 

Kafama namlu dayamıştı ve gülüyordu? 

"Tabii yaptığınız hatanın farkındasınız üstünü kapatmaya çalışıyorsunuz. Neyse büyüklük bende kalsın affettim sizi." dedim ve kollarımı bağlayıp geri yaslanarak yamuk bir gülüşle ona bakmaya başladım. "Ya sabır Allah'ım" deyip önüne döndü. Erkolar cidden kapatılsın. 

Karakola gidene kadar başka bir polemiğe girmedim. Karakolda işimi halledince çıkışa doğru yöneldim. O sırada arkamdan asteğmenin sesini duydum.

"Dur bakalım polis hanım. Bana laf yetiştirirken kimliğini unutmuşsun. Böyle unutkan polis mi olur? Yeni olduğunu bu kadar belli etme." dedi benimle alay ederek ve kimliğimi uzattı. Ağzına laf verdin bravo Hilal.

"Ya sen ne kendini beğenmiş bir şeysin. Ben CANLI BOMBAYI etkisiz hale getirmiş bir polisim unutabilirim kimliğimi ne var. Polisiz ama insanız da. "dedim ona sinirle bakarak. O ise bana üstten üstten gülüyordu. Boyu kadar egosu da var astın!

"Asıl sen nasıl bir askersin de her gördüğünün başına namluyu dayıyorsun. Şikayet etmediğime dua et yakardım astlığını." diye devam ettim. Dibine kadar haklı olduğum bir olay bu arada.