Bölüm şarkısı
• Aurora - Runaway
Lütfen emeğimin karşılığı olarak oy vermeyi ve satır arası yorum atmayı unutmayın. 🤍
Destekleriniz benim için çok önemli
Keyifli okumalar <33
🥀
BÖLÜM 3 "Boşluğun İçinde Sallanan Ruhlar"
Hep derim aynanın yansımasında yabancıyım diye. Beliz bir aynaydı ve ben ona bakınca da kendimi bir yabancı gibi hissediyordum. Dışlanmış bir hayatın kaybıydım. Belki de içinden çıkmayacağım bir bataklığın içine batıyormuşum da haberim yokmuş gibiydi.
Karşımda ayakta dikilen Beliz'e baktım. Yine kısa elbisesi ve toprak tonu rengindeki rujuyla karşımda durmuş, bana bakıyordu. Hiçbir değişikliği yoktu.
Ama benim gördüğüm ise eskiden kalma bir alışkanlıktı. Beliz de benim için eskiden kalma bir alışkanlıktı. Birbirimize çok alıştığımızı ve bu arkadaşlığımızın uzun yıllar süreceğini düşünürdüm. Eskiden onunla güzel zamanlarımız olmuştu. Şimdi ondan yani en sevdiğim alışkanlıktan vazgeçecektim. Vazgeçmemin ötesinde kalan, çok daha kötü şeyleri hakediyordu.
Uzun bakışmamızda beni incelerken acırmış gibi bakıyordu. Asıl acınacak halde olan kendisiydi. Yüzsüzlüğü ve kötülüğü yüzündeydi. Bir başkası ona bakınca başarılı bir kadın olarak görünürdü.
Nefret etmiyordum. Nefret bir duyguydu. Benim duygumu zerre kadar hak etmeyen biriyle eskiden çok yakın olduğum gerçeği yüzüme soğuk su dalgaları ile çarptı.
Eğer birimiz konuşmasaydı bu bakışma öylece sürüp gidecekti. İlk adımı atan da bendim.
"Neden geldin?"
"Sadece nasıl ol..." dediğinde elimi masaya vurarak sertçe sözünü kestim.
"Merak etme burda yalnızız yapmacıklıklara gerek yok." Ellerimi masaya biraz daha bastırdım. Sanki ordan güç alıyordum. Yoksa bu tiksinti hissiyle düşüp bayılacaktım. Sözlerime devam ettim.
"Hangi yüzle nasıl olduğumu sorabilirsin? Hangi sıfatla buraya gelip benimle konuşma cüretinde bulunuyorsun?"
"Sadece beni dinle lütfen anlatmam gereken şeyler var." Yüzünde olan ifade farklıydı. Bunca yıllık tanıdığım insanı aslında hiç tanımadığım gerçeği bir kez daha yüzüme çarptı.
"Yalanlarını sıralayacaksan artık çok geç."
"Doğruyu söylemem gerekiyorsa seni merak ettim." Böyle dediğinde onu affedeceğimi falan mı düşündü?
"Biliyor musun asıl deli sensin. Ha gel diyorsun ki illa Berfu benim ağzıma sıçsın öyle mi?"
"Ben ço..." sözünü yine kestim. O yalanlarına devam edecekti ve bende onun yalanlarını dinleyemeyecektim.
"İyi niyetine zerre inanmıyorum. Şov yapmaya gelmişsin ama ben en çok üniversite kantininde oynadığın performansı beğendim. Çok dokunaklıydı ve gerçekçiydi." Onun gözlerinin içine bakarak doğruları söylemem onda bir değişiklik yaratmamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜN IŞIĞI TOHUMU
Teen Fiction• Geçmişin acılarını kağıttan bir gemiye koydu. Tek başına okyanusta ıslandı. Kağıttan gemi parçalandı, çocukluğu ellerinden kaydı. • Berfu Doğansoy, üvey annesi tarafından, hasta olmamasına rağmen ruh ve sinir hastalıkları hastanesine kapatılmışt...
