F.R.I.E.N.Dead

Prologue

Larxene's POV

Gumising ako ng maaga dahil sa alarm ng phone ko. ORAYT!!! FIELD TRIP NA NAMIN!!!

Hinanda ko yung sarili ko ng mga ilang minuto bago ako umalis ng bahay.

Pagdating ko sa school, nakita ko si Jonathan, Chelsea, Cody, at Raphael na masayang nag uusap.

"Ang saya niyo diyan ah!"

"Larxene! Good timing dude!" Sambit ni Jonathan bago umakbay saakin.

"Wag masyadong chancing pre. Nakaka kuryente." Pag asar ni Raphael.

"Chancing mo mukha mo!" Pagsabat ni Jonathan.

"Na burn ka nanaman Raphael Salazar!" Pag asar ni Chelsea.

"Hindi kaya! Mas madaling ma expose si Jonathan kaysa saakin eh." Pagpalusot niya. Baka kabaliktaran.

Napansin ko si Cody na nakayuko at mukhang bad trip na bad trip pa siya sa nangyari.

"Uy Cody. Ays ka lang?" Tanong ko sakanya.

"Huh? Yeah. Why?" Pagmang mangan pa niya.

"Dahil ba yan kay Kano?" Tanong ni Raphael na ikinatahimik niya lang.

"Sabi sayo eh!" Pag asar ni Raphael.

"Raphael! Ano ba?! Alam mo naman na nagtitimpi si Cody sakanya, tas aasarin mo pa!" Pag awat ni Chelsea.

"Sorna!" Pagpaumanhin ni Raphael habang nagpipigil ng tawa.

"Cody. Kung iniisip mo yung ginawa ni Kano na pagsuntok sayo ng walang dahilan, rineport na namin yung nangyari. After the field trip, suspended siya for three weeks. Kaya wag ka na mag alala." Pag alala ni Chelsea na ikina-ngiti niya ng pilit.

Mahilig magpilit ng ngiti si Cody pagdating sa ganitong sitwasyon, dahil hanggang ngayon, may galit pa rin siya kay Kano.

"Look who's here Cedric?" Sambit ng pamilyar na boses.

"Kano. Kung andito ka para manggulo, wag kami!" Sambit ni Jonathan.

"Chill out Jonathan. We're just here to enjoy and have fun." Ang plastic mo Kano! Ang sarap mong ingudngod sa kanal!

"And by the way, Cody... once na bumalik ako sa suspension, baka hindi lang yan ang maabot mo saakin. Pati buhay mo, isusunod ko." Pagbanta ni Kano.

Sa sobrang inis ni Cody, kwinelyuhan niya si Kano at tinignan siya ng masama.

"Cody, tama na!" Pag awat namin sakanya.

"Ano?! Sasapakin mo ako?! Gawin mo?!" Pagsubok ni Kano kay Leo.

"Kano, tama na! Baka mahuli pa tayo ni Sir Zari." Pag awat ni Cedric. Tinapik ni Kano yung mga kamay ni Cody at nagsalita bago sila umalis ni Cedric.

"DUWAG!" Pag alis nila, nakita namin ang pagka-inis ni Cody sa nangyari.

"Cody, hayaan mo na. Sa ngayon, pumunta muna tayo sa bus para mag relax." Sambit ni Jonathan.

A few minutes later

Nakasakay na kami sa bus at umaandar na ito. Katabi ko ngayon si Jonathan na nakatutok sa bintana.

"Jonathan..."

"Yow?"

"Sorry to ask you this ah."

"Ano yun?" Tanong niya. Huminga muna ako ng malalim bago magsalita.

"Galit ka pa kay Raquel?" Tanong ko sakanya. Huminga muna siya ng malalim bago sagutin ang tanong ko.

"Actually, about the break up. Pinag usapan na namin yan. Pero goods naman kami ni Raquel hanggang ngayon." Sagot niya.

"Buti naman kung ganun. Don't worry, andidito lang ako pag kailangan mo ng kausap ha?" Sambit ko na ikina-ngiti niya.

Yes, may recent break up si Jonathan with Raquel bago mag start yung filed trip. At least they're in good terms now.

Third Person's POV

Habang patuloy na umaandar yung bus, napansin ng driver na hindi siya maka break sa bus.

Napansin niya yung kotse na nasa harapan at bumwelo siya paunta sa isang gubat na ikinasigaw ng mga nasa loob ng bus.

Bumangga yung bus sa isang napakalaking puno hanggang sa dumilim ang mga paningin ng mga nasa loob ng bus.

Jonathan's POV

Dinilat ko yung mata ko, pero wala na ako sa bus. Nakakapagtaka lang sa totoo lang.

Paano ako nakapunta dito?! At least andito rin si Larxene pati yung mga ibang estudyante.

"Andito ba lahat?! May nasugatan ba?! May masakit?!" Sigaw ko sakanila para marinig nila yung boses ko.

"Asaan tayo?"

"Oh no, paano ako makakauwi?!"

"Nakakatakot naman tong lugar na to!"

"Bakit pa ako sumama diyan sa field trip na yan?!"

Sambit ng mga estudyante na natatakot.

This is really bad! We're all lost in this forest.

"Guys! May malaking bahay oh!" Sigaw ng isa sa mga estudyante. Tumakbo kami at nakakita kami ng bahay na sobrang laki.

"Jonathan, ano na gagawin natin?!" Tanong ng mga estudyante. Yeah, I'm the class president in this and lahat sila, umaasa saakin.

"Okay everyone, listen up. I know we're lost in this weird scary forest. But for now, we have to stay together. No one will get left behind."

"Pasok kaya tayo sa bahay na yan." Sambit ni Kano.

"Dude, we don't even know who owns this house."

"Eto lang ang paraan para maging ligtas tayo. I mean wala namang nakatira diyan diba?! So punta na tayo diyan at i-contact natin mga magulang natin." He has a point though, I don't want anyone to get harmed anyway.

So pumunta na kami sa bahay, and luckily walang tao. So we decided to stay there at the moment.

Probably the worst field trip ever.