Sessiz Çığlıklar

6. Bölüm

Sabah uyandığımda burnuma çok güzel kokular geldi. Üzerimdeki pijamamla beraber mutfağa gittim.

Dirim patates kızartıyordu.

"Kolay gelsin. Neler yapmışsın böyle."

Dirim konuşmamla bana döndü ve beni bi güzel süzdü ve bunu utanmadan gayet rahat bir şekilde yaptı.

"Hep sen mi hazırlayacaksın ben de erken kalkınca yapayım dedim."

"Misafirliğinin ilk günü sana iyi bakıcam diyorsun yani."

"Alışma diyorum."

"Peki alışmam. Ben ne yapayım?"

"Üst çekmecede çatal bıçak filan var onları masaya koyabilirsin. Her şey hazır zaten."

Dediklerini yaptıktan sonra Dirim'de kızaran patatesleri tabağa koyup masaya koydu.

"Afiyet olsun."

"Sana da."

Sessizliği bölen yeni ben oldum.

"Sence babam beni arıyor mudur?"

"Evet. Beni telefonla aradı seni görüp görmediğimi sordu."

"Sen ne dedin?"

"Gördüm hatta evimde dedim."

"Ya ciddi olsana."

"Görmediğimi ve bir şey lazım olursa yardım edebileceğimi söyledim."

"Hala inanamıyorum kaçtığıma. Bu yaptığın iyiliği nasıl ödeyeceğim bilmiyorum."

"Akşam yemeği yaparak mesela."

"Ne istersin?"

"Ne istersen onu yaparsın."

"Anlaştık."

"Ben babana bir görüneyim. Sen evde tek kalabilirsin değil mi?"

"Evet kalırım. Kendine dikkat et."

"Sen de."

Dirim giyindikten sonra evden çıktı.
Ben de cüzdanımdaki 350₺'yi alıp markete gittim.
Akşam içmek için iki şişe şarap ve bolonez soslu makarna yapmak için malzemeleri aldım.
Eve girer girmez akşam için hazırlık yapmaya başladım.

Sofra hazır olduktan sonra üstümü değiştirdim. Tabi yanıma alabildiğim kıyafet sınırlı olduğu için üzerime siyah bol bir tişört elbise giydim. Saçımı düzeltirken kapının açılma sesini duydum ve hemen salona gittim. Kapıdan içeriye endamıyla süzülen Dirim'i gördüm.

"Hoşgeldin"

"Hoşbuldum. Nasıl geçti evde günün."

"Güzel, hatta baya güzel. Kendimi özgür hissediyorum."