At Hospital;
Dr: သမီး အေျခအေနက ဆိုးေနျပီ။ ရိုးတြင္းျခင္ဆီ အလွဴရွင္ အျမန္ရွာရမယ္။
LuLu: ေတာ္ေတာ္ဆိုးေနျပီလား ဆရာ။
Dr: အင္း။
LuLu: ဟုတ္က့ဲ။ သြားလိုက္ပါအံုးမယ္။
LuLu ငိုျပီး အခန္းအျပင္ကုိထြက္ခ့ဲတယ္။
LuLu:အား!!
Haeyeong: Miya!! Gwinchana??
LuLu:Nae!
LuLu စိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔လြတ္ေနလို႔ Haeyeongကို မျမင္ဘဲတိုက္မိသြားတယ္။
Dr: Haeyeong! လာျပီလား။
Haeyeong: Nae! ဦးေလး။ ဒါနဲ႔ခုန က တစ္ေယာက္က ဘာျဖစ္တာလဲဟင္။ ေသြးကင္ဆာပဲလား။
Haeyeong ဦးေလးက LuLu့ေရာဂါ ကိုတာဝန္ယူရတ့ဲ ဆရာဝန္ပါ။
Dr:အင္း။ သူ႔ခမ်ာ သနားပါတယ္။ မိသားစုလည္း မရွိဘူးလား မသိဘူး။ ေဘးနားမွာ ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ အေဖာ္ေတာင္မပါလာဘူး။ အသက္ရွင္ဖို႔က ႏွစ္ႏွစ္ပဲ က်န္ေတာ့တာ
Haeyeong: ဟုတ္လား။ သနားပါတယ္။ သမီးအားရင္ သူကိုအေဖာ္သြားလုပ္ေပးလိုက္မယ္ေလ။
Dr: ေအးေအး။ ဒါနဲ႔ Chanyeol ကိုရွာေတြ႔ျပီလား။ ဒီေဆးရံုမွာပဲဆို။
Haeyeong: ဟိ nae!! ဌာနလဲတူူတူပဲေလ။
Dr: ၾကိဳးစား ၾကိဳးစား Americaမွာတည္းက Chanyeol Chanyeol နဲ႔ ။
Haeyeong: စိတ္မပူပါနဲ႔။ Park Chanyeol ဟာ သမီးရဲ႕လူပဲ ျဖစ္ရမွာပါ။ ( Haeyeongမ နာက နီ႔ကို Yeol နဲ႔ေပးစားမယ္လို႔မေျပာလုိက္ဘူးေနာ္)
LuLu အခန္းထဲဝင္သြားျပီး ကုတင္ေပၚမွာ ထ္ုင္လိုက္တယ္။ ျပတင္းေပါက္ဘက္ကို မ်က္ႏွာမူျပီး အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနတယ္။
LuLu pov; တစ္ပတ္ေတာင္ၾကာသြားျပီပဲ။Hun ရယ္ ေနေကာင္းရဲ႕လား။ Lu့ကိုေရာ အရမ္းမုန္းသြားျပီလား။အရမ္းလြမ္းတယ္။ ျပန္လာခ်င္ေပမ့ဲ ျပန္လာလို႔မွမရတာ။ Appa Omma တို႔ေကာ အဆင္ေျပၾကရဲ႕လား မသိဘူး။Appa Omma Oppa Unnie Chinguျပီးေတာ့ Hun ဒီလိုမ်ိဳး LuLu့ကို မုန္းလိုက္ၾကပါ။LuLu မလိမၼာခဲ့ဘူး။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ Appa Omma။
LuLu မ်က္ဝန္းက မ်က္ရည္ေတြ က်ဆင္းလာတယ္။
ေဒါက္ ေဒါက္
