Kar Tanesi (MAFYA KİTABI)

4. bölüm

bu da bittiii
Elim de ki test kitabının kapağını kapatıp yan tarafa koydum çok yorulmuştum saatlerdir ders çalıyor dum bir haftadır savaş beyi görmüyordum o kavgadan beri... içimde sebepsizce bir hüzün vardı bir boşluk hatta Emre hoca ile aram eskisi gibi düzgün devam ediyor du
Saate baktığım 7:00 dı hazırlansam iyi olacaktı, yoksa işe geç kalacaktım.

Kısa bir duş alıp üstüme bir şeyler giyip evden çıktım yolda hem yürüyüp hemde yerdeki küçük taşı  ayağım ile tekmeleyerek kendim ile sürüklüyordum bu saçma şeyi herkes eminim ki çok seviyordur...

Yarım saat sonra sonun da restoran da varmıştım içeri girip soyunma odasına gittim ve kıyafetlerimi değiştirip işe koyuldum Mervenin yanına gidip "günaydın Merve"
"Günaydın canım nasılsın"
"İyi aynı şeyler sen? "
"Bende aynı" diyip önün de ki işi ile ilgilenmeye başladı Merve ile o kadar yakın arkadaş değildik aramız da hep böyle kısa konuşmalar olurdu. O önünde ki işine dönünce bende gelen iki üç tane müşteri ile ilgilenmek için yanından ayrıldım.
....

Saat 1:30 olduğun da okula gitme saatim gelmişti eda hanımın odasına gidip kapıyı çaldım içeriden gir sesi gelince kapıyı açıp girdim

Adımı mı attığım gibi o harika koku vardı... bir hafta dır özlem duyduğum şey..Tam bu kokunun burda ne işi var derken savaş beyi koltukta otururken gördüm kalbim onu gördüğü an yine sanki maratonda koşan bir sporcunun kalbî gibi atmaya başladı bu saçma duyguları bir kenara bırakıp onun ne kadar kaba, sert ve beni sevmedi gerçeklerini aklıma getirdim kendi iyiliğim için bu pis yakışıklıya bağlanmicaktım
başımı hemen eda hanıma çevirip " Eda hanım ben izniniz ile çıka bilir miyim"

"Tamam canım çıkabilirsin" 

Teşekkür edip tam çıkacak ken savaş bey " ben seni bırakırım bekle.!" Dedi Niye hep Emir veriyor ki bu adam ona dönüp " teşekkür ederim savaş bey ama bunu istemiyorum !!!"
Eda hanım bizi sadece gülüp izliyordu savaş bey sinirli ve kararmış gözler ile yine bana bakıp " Esin! Daha fazla sinir  etme ve dediklerimi yap !"
"Hayır yapmicam savaş bey "

Savaş bey kafasını havaya kaldırıp bir kaç şey gevele di ağzında, ve eda hanıma  dönüp "abla ben çıkıyorum bu şirkette ki işler için de bir ara uğra " diyip benim yanıma geldiği gibi kolumdan tutup çekiştirerek arkasından sürüklemeye başladı ben de tabi susmayarak arkasından konuşuyordum "bırakın beni sizinle gelmek istemiyorum amacınız ne sizin , sizi polise şikayet edeceğim zorla kaçırmaya giriyor bu "
Dediğim gibi savaş bey o harika kahkahasını attı sesi gülüşü, gülünce oluşan yüz ifadesi o kadar güzel ve Yakışıklıydı ki savaş bey onu incelediğimi anlamış ki "Ne oldu küçük hanım çok mu beğendiğiniz beni " diyip tekrar güldü 
Utancımdan kafa mı eğdim inşallah yanaklarım kızarmaz , yoksa daha çok rezil olurum arabanın yanına geldiğimiz de kapıyı açıp benim girmemi işaret etti bende sinirli bir şekilde arabaya binip yine cama yapışıp bir şekil de oraya oturdum bu adamdan ne kadar etkilensemde bana yaptığı hareketler ve davranışlar yüzünden hep biraz daha uzaklaşıyordum... Sanki uzaklaşmasam ne olacak böyle  adamın ne işi olur benimle yolda ikimizde tek bir kelime bile etmedik

Telefonumun sesi bu sesiz ortamı sonlandırmıştı savaş bey göz ucuyla bana bakıyor du telefonu çantamdan çıkardığım da ekranda  numara vardı savaş bey telefonuma bakıp "kim bu !" sertleşen yüz ifadesi ile  bana bakıyor du "sizene savaş bey ! " Telefonu açıp
"Kimsiniz" dediğim de  karşı taraftan ilkelerime kadar beni korkutan o ses vardı "merhaba Esin özledin mi beni "
Savaş bey hâlâ bana dikkatli bir şekilde bakıyor du korkum yüzüme yansımış olmalı ki onun da yüz ifadesi değişti ve "Esin ne oluyor kim o ! Cevap ver !" 
Onun sorusunu eş geçerek "n-neden aradın "
"Evime geldim Esin bir sakıncası mı var kapıyı çaldım ama açan olmadı '