Missing the past💫

ისევ შეცდომა?

გავიდა დღეები ჯიმინი და ელი შერიგდნენ. ნესა მის სამსაურს ჩვეულ რიტმში საეჭვო სიმშვიდით ანახლებდა. არც ჯიმინს ხვდებოდ ისე ხშირა დროგორც ადრე.

იმ დღის მერე ბევრი იფიქრა ჯიმინის სიტყვებზე მაგრამ ეს ყველაფერი თავიდან მალევე ამოიგდო.

-ნესა როგორ მიდის შენი საქმეები საყვარელო?-ჩვეული ცანცარით შემოვარდა კაბინეტში ჰოსოკი
-კარგად ჰოსოკ მადლობა მოკითხვისთვის-სასიამოვნოდ გაუღიმამაგიდაზე ჩამომჯდარ ბიჭს ნესამ
-ოგო ბატონის გარეშე ჩემი სახელი დაგისწავლია რასივაწერო ეს აბავი?
-ბევრს წუწუნებდი და მეც გადავწყვიტე თავისთ დამეძალებინა ბატონოს მოშორება
-მიხარია........იცი რა? მოდი დღეს კაფეტერიაში ერთად ჩავიდეთ
-კარგი რატომაც არა
-გადასარვი ადექი გარეთ შევჭამთ
-კი მაგრამ ქალბატონი გაბრაზდება მაგდენი დრო არმაქვს
-ეგ ქალბატონი დედაჩემია და ყველაფერს ჩემზე ვიღებ.
-არასდროს დამავიწყდები და შენსსაფლავთან ვილოცებ ხოლმე-კისკისით უთხრ ნესამ ჰობის

ჰობის პოვ:

ღმერთო როგორი მშვერია რა ვუყო  რაგამიკეთა ასეთი მისი დანახვისას ღიმილს რომ ვერ ვწყვეტ.

იმედია მოვა დრო და გამოგიტყდები გამოგიტყდები რომ ძალიან მიყვარხარ და ჩემი გახდები საბოლოოდ.

ავტორი:

ბიჭი მართლაც რომ ყურებამდე იყო შეყვარებული.

-რას ინებებთ?-იკითხა მიმტანმა
-ამმ სპაგეტი და წითელი ღვინო

მიმტანმა ჩაიწერა ყველაფერი და წავიდა

-ესეიგი რას ვამბობდი-შემოიწყო ხელები ჰობიმ
-შენს ისტორიას ყვებოდი თუ როგორ შეგასკდა შენი მეგობარი ველოსიპედით
-ხოოო.......
-ბიძია უყუდე ყვავილები შენს ლამზ შეყვარებულს-მაგიდასთან შავთვალება ლამაზი ბიჭუნა გამოჩნდა
-შეყვარებულები არ ვართ-უხერხულად ჩაილაპარაკა ნესამ
-ბოდიში.....ბიძია უყიდე ყვავილები ლამაზ დეიდას-ისევ მრავლისმტყველი თვაებით გახედა ჰობის პატარამ
-კარგი ლამაზ დეიდას ვუიდი ყვავილებს რა ღირს?-საფულე ამოიღო და ბიჭსგახედა
-ერთი ცალი 100 იუნი
-ყველა მომეცი-ჰობიმ იჭს ფული მისცა და ყვავილები გამოართვა
-მადლობა ბიძია ძალიან კეთილი ხარ.-გაიცინა ბიჭუნამ და სიხარულით გაუყვა გზას