"During your party" nanlaki ang mata ko."There are many eyes watching us..." dagdag nya pa.

Napabalikwas akong napaupo sa kama, ginaya nya ako at naupo sya sa kama. "Did you noticed it?" tanong nya uli, at tango nalang ang aking naisagot.

"I'm scared jièjiè, why are they watching us?"

"Shhh, don't speak too loud..." bulong ko at lumingon sa pinto.

"Tss, mom is not home..."

"What?" sigaw ko.

"Why?" nakangiwi pa sya.

"Why didn't you tell me earlier?" tumayo ako at nagbihis ng black pants and boots, black t-shirt and black jacket nag-abot din ako kay Yelimi na litong litong nakatingin sakin.

"Where are you going jièjie?" She asked and innocently looked at me, uh this girl gets things slow.

"Just change your clothes..." I rolled my eyes, "Aren't you going to school?"

"No, I had an excuse letter..." she said at pagka- tapos magbihis ay inaya ko sya papunta sa motor ko na matagal nang naka tunganga sa garahe.

"Jièjiè, māmā told us not to use this..." she said saka tumingin 'don, "The last time we used this its because of the illegal racing-"

"We need to use this" ,I cutted her off.

"Why?" She asked.

"I'll explain it later" hinagis ko sakanya ang isang susi upang magamit nya ang pulang motor at aking ang asul na may itim, she knows how to drive, she's still 13 but who cares.

"Alam mo ba kung 'san pumunta si māmā?" tanong ko.

"She said she's going in the mall..."

"Let's go..." pinaharurot ko na ang motor. Pagdating namin sa mall ay lakad takbo ang ginagawa namin.

"Wear this..." ihinagis ko kay Yelimi ang hat, tinignan nya ito na tila hindi alam ang gagawin.

"Where are we going?", tanong nanaman nya.

"Just follow me," I said with a tone of annoyance, kanina pa sya tanong ng tanong, hindi nalang sumunod para malaman nya kung saan kami paroroon, she's just so dumb sometimes. Napa tigil ako na'ng makita ang pamilyar na babaeng naka upo, umatras at nag tago sa likod ng isang standee. "That's mama..."

"Let's go near her," I admit, na minsan lutang din ako pero hindi kasing lutang ngayon ni Yelimi, she makes decisions like a kid, na pag nakita ang mama nya, tatakbo para yakapin sya.

I mentally rolled my eyes, "Lutang ka ba ngayon o sayang ganyan ka na, nakikita mo naman sana na may kausap sya and why would you let her know that we followed her, using our bikes na hindi nya tayo hinahayaang gamitin."

"Is the guy an issue?" She asked and gave me an apologetic smile after seeing me glared at her.

"Just shut up let's go, we are sitting a little bit far from them and don't you dare take off your cap." I pointed her, threatening.

"Why?" She asked again, wala na ba syang masabi kundi why?!

"Just shut up, wag kang papahalata ah?" I asked her and naglakad sa direkyon ng kinauupuan nila.

"Noted..." sumaludo pa sya, umorder kami ng coffee at ipinaliwanag ko kay Yelimi ang ginagawa namin at ikinwento ko rin ang nangyari kagabi.

"The guy didn't tell you?" She asked while slightly sipping on her coffee.

"He told me that we will find out soon, and what's puzzling me was, mama did not even dare to tell us what she knew, matanda na tayo at kailangan na natin malaman ang mga bagay bagay, nakaka intindi na tayo oh," I said and sighed, "Alam mo yung feeling na may alam si mama pero hindi nya sinasabi saatin?"

Fan Series #1; Choosing HerWhere stories live. Discover now