''Θεέ μου'' λέμε και οι δύο.Κοιταζόμαστε και γελάμε.
''Ασε με να μαντέψω'' λέει ο Harry ''To αγαπημένο σου σόου είναι το Οffice''
''Eίναι'' λέω χαμογελώντας ''Και άσε με να μαντέψω:Είναι και το δικό σου''
''Είσαι σωστή Rosalie''
''To έχω δει αυτό'' λέμε και οι δύο και γελάμε πάλι.
''Εντάξει πρέπει να το σταματήσουμε αυτό'' του λέω.
''Συμφωνώ''
Τελείωνουμε το φαγητό και βλέπουμε το σόου.Γελάμε και σχολιάζουμε πολύ συχνά.
Κοιτάζω τον Harry.To φως της τηλεόρασης αντανακλάται στα μάτια του.Τα χείλη του σχηματίζουν ένα μικρό χαμόγελο καθώς βλέπει το σόου και τα λακάκια του φαίνονται ελάχιστα.
<p>Θέλω να τον φιλήσω</p>ξανά.
Την ώρα που το σκέφτομαι αυτό γυρνάει και με κοιτάει.Οι ματιές μας κλειδόνονται.Χαμογελάμε ο ένας στον άλλο.
Αυτό είναι το ίδιο αγόρι που έλεγα ότι μισούσα τόσο καιρό.Που με πείραζε και με νευρίαζε με κάθε ευκαιρία που είχε.Το αγόρι που με χαιρέτησε λέγοντας μου να μην κάνω φασαρία.
''Rose''
''Χμμ;;''
''Ποτέ δεν πρόσεξα πόσο τέλεια μάτια έχεις.''
''Δεν είναι τέλεια.Εχουν χρώμα από σκατά σκύλου'' (χαχαχαχα έτσι έλεγε)
Ο Ηarry γελάει ''Οχι νομίζω πως εκείνα είναι λίγο πιο σκούρα.''
''Αυτό εξαρτάται στον τύπο τους.''
''Λοιπόν ό,τι τύπος και να είναι πιστεύω ότι τα μάτια σου έχουν το πιο όμορφο χρώμα από σκατά σκύλου που έχω δει ποτέ.''
''Με κολακεύεις''
Γυρνάμε πίσω στην τηλεόραση και ακουμπάω το κεφάλι μου στον ώμο του.Ο Harry πάντα γυρνάει να με κοιτάξει όταν γελάω,γελώντας και αυτός.Είναι σαν να τον προκαλεί το γέλιο μου.
Μετά από λίγο αρχίζω να νυστάζω.Προσπαθω να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά και ο Harry το παρατηρεί αυτό.
''Εεε..θες να σου φέρω την κουβέρτα σου τώρα;;''
Κουνάω το κεφάλι μου''Οχι'' δεν θέλω να φύγει.
''Rose σε παίρνει ο ύπνος'' προσπαθεί να σηκωθεί αλλά τον τραβάω.
''Οχι'' λέω ξανά
Μαρέσει τόσο πολύ αυτό-να ειμαι τόσο κοντά του.
''Rosalie Knight πηγαίνεις για ύπνο τώρα.''
Ακούγεται σαν την μαμά μου και γελάω.Ετσι βρίσκει ευκαιρία να σηκωθει.
''Θα σου φέρω μια κουβέρτα.'' λέει και επιστρέφει μετά από λίγο.
''Καληνύχτα Rosie''
''Καληνύχτα''
Χαμογελάει και εξαφανίζεται στο δωμάτιο του.
''Εδώ είσαι Rosie''
<p>Ο Aaron με πλησιάζει</p>και με πιάνει από τον καρπό πιο δυνατά από την προηγούμενη φορά.
''Με πονάς''
<p>Πίσω του υπάρχει ένα</p><p>πλήθος ανθρώπων και εγώ είμαι κολλημένη στον τοίχο.Είμαστε σε μια αίθουσα σε</p><p>κάποια γιορτή.Ολοι είναι ντυμένοι καλά.Οι υπόλοιποι άνθρωποι δεν έχουν</p><p>πρόσωπα.Φωνάζω για να με βοηθήσει κάποιος,οποιοσδήποτε αλλά αυτοι οι</p>άνθρωποι απλά με προσπερνάνε.
<p>''Βοήθεια'' φωνάζω</p>ξανά και ο Aaron μου κλείνει το στόμα.
<p>Πίσω του ξαφνικά βλέπω</p><p>τα πράσινα μάτια του Harry.Mε βλέπει και τον φωνάζω, τα μάτια του ορθάνοιχτα</p>όταν βλέπει τον Aaron μπροστά μου.
<p>Αρχίζει να έρχεται</p>προς το μέρος μου αλλά πηγαίνει πολύ αργά και ο Aaron πολύ γρήγορα.
<p>Οταν κοιτάζω τον</p>Aaron, δεν είναι ο Aaron πλέον.
<p>Ο Jason με φιλάει στον</p>λαιμό.
<p>''Σσσ Rosie.Eγώ είμαι</p>μόνο.''
<p>Τσιρίζω στον Harry</p>αλλά οι άνθρωποι το απομακρύνουν.Προσπαθεί να έρθει αλλά δεν τον αφήνουν.
<p>''Θα πληρώσεις για</p>αυτά που ξέρεις Rose''
<p>To πρόσωπο του Jason</p>έγινε του Alec.
<p>''Ξέρω ότι ξέρεις και</p>θα πληρώσεις για αυτό.Και εσύ και αυτός.''
''Εγώ και ποιος;;''
<p>''Εσύ και ο Harry.Ξέρω</p>ότι σου μίλησε και δεν είμαι χαρούμενος.''
<p>Ο Alec βγάζει ένα όπλο</p><p>από το σακάκι του και σημαδεύει τον Harry ο οποίος δεν βλέπει τη σφαίρα να τον</p>πλησιάζει.
<p>''Ηarry'' τσιρίζω μια</p>τελευταία φορά.
''Rose; Rose!''
περιμενω σχολια <3 και votes
Chapter 52
Start from the beginning
