kocasinı kaybedeli 1 yıl olmuştu. bir geçim kaynağı yoktu, kocasinin kaynakları elbet bir gün tükenecekti. Küçük kızı henüz 14 yaşındaydı. Büyük kızı ise 16 yaşında, her şeyin bilincindeydi. ormanda öylece yürürken bir oduncuya rastladı. onunda bir derdi olduğu yüzünden belliydi. Ondan etkilenmişe benziyordu, öyle ya belki de kasabanın en güzel kadınıydı.
Oduncu hemen soze başladı"Merhaba burada kadın başınıza ne arıyorsunuz?" İyi biri olduğu anlaşılıyordu bir dert ortağına ihtiyacı vardı "hayat çok acımasız kadın başıma çok şey yaşadım ormana gelmekte ne var gerçi ormana götürecek bir beyim bile yok." bir anda boş bulundu. bir daha görüşecek değildik ya diye düşündü. "beyiniz bile yok mu evde kaldığınızdan bu acılar aile baskısından mı geldiniz bura ya?" içinden "sizi ilgilendirmez "demek geliyordu ama cokatan dökmüştü içindekileri." Ah kardeşim ah keşke öyle olsa dul bir kadınım ben, 2 kızım var kocamı öldürdüler, ailem zaten beni hiç sevmedi. Bilirsin burada kadının sözü dinlenmez, geçim kaynağımız yok kocam zengin biriydi lakin çocuklarım büyüyene kadar yetmezdi o para. şikâyetçi oldum kocamın katillerinden. kadın olduğumu öğrenince dinlemeden gönderdiler beni, adamlarda şaka eder gibi şikâyetçi olmadığın için teşekkürler deyip altın verdiler elime. bu sabah paraya çok ihtiyacım var lakin bu şekilde değil gücüme gitti bu olay. kızımın biri 14 biri yaşında babasının öldürüldüğünü bile bilmiyor." Kadın yavaş yavaş ağlamaya başladı burnunu çekti ve "ne yapacağım ben?" Oduncu bir kadın nasıl teselli edilir bilmiyordu. kadın gözlerinin yaşını sildi ve başını dimdik kaldırdı "bana acidiniz değil mi? Sakın yanlış anlamayın bu benim en son isteyeceğim şeydir ben sadece uzun zamandır kimse ile konuşamıyordum sizi görünce boş bulundum özür dilerim rica ederim bu konuşmalarınızı unutun kesinlikle düşündüğünüz gibi bir kadın değilim" Oduncu kadinin bu tavrından oldukça etkilendi "elbette kendinizi acindirmak istediğinizi düşünmedim söylediğinizi n aksine size hayran kaldım " bu duydukları kadının yüzünde bir tebessüm oluşturdu. Kadın "izninizle kızlarim evde yalnız kaldı onların yanına yatismeliyim" dedi. Oduncu tam kadın arkasını döndüğünde ona seslendi lütfen yarin da bana sizinle konuşabilme hakkı tanıyın" diye bağırdı kadin ise hiç tepki vermeden oylece uzaklaştı Oduncuda evine döndü kızı cinderlla annesinin başında ağlıyordu odunucu hemen kızının yanına vardı yumuşakça sordu"ne oldu cindrellam?" Cinderlla hıçkırıklar içinde cevap verdi annemin durumu iyice kotulesmis doktor 1 ay daha dayanmaz dedi." Bunu duyan oduncu ağlamaya basladi çaresizce kızına sarıldı aile cindrella nin biricik annesi ölüyordu ama yapabileceği hiç bir şey yoktu bu duygu onu bu yaşında olgublastirmis ti artık orduda savaşmış 80 yaşında ki bir emekli gibi düşünüyordu ve bunu kimseye belli etmemek için adeta neşeli bir maske takmıştı yüzüne her şeye gülümsüyor polyanna gibi davranıyordu hatta annesinin hastligina bile uzulmemis gibi yapiyordu bu sırada oduncu o asil hanimla karşılaştığı yere tekrar gitti ve beklemeye başladı
