A Rich Lady In Disguise

Chapter 18

"No! You're a monster, the police are coming" nahihirapan man pero nasabi iyon ng batang babae

" Nagpapatawa kaba? Bago pa sila dumating dito wala kana" ngisi ng babae. At marahas na hinila patayo ang batang si Lary.

Sumakay sila sa kotse, nagpupumiglas man ang batang si Lary ngunit masyadong malakas sakanya ang babae kaya wala siyang magawa kung hindi sumakay sa kotse nito.

"Say goodbye little Lary" saad pa nito at mabilis na pinaandar ang sasakyan, may nakasagana silang isang truck nabigla man ang babae ngunit marahas niyang pinaikot ang manibela ngunit maling direksyon ang natahak nila, isang malaking puno at malakas ang pagkatama ng kotse rito na naging sanhi ng pagka untog ng malakas sa harapan ni Lary.

Napatayo ako ng dahil sa pangit na panaginip nayun, habol hininga akong umiyak sa akin kamay.

"jaz" nagaalalang tawag sakanya ng kaibigan na Chloe. "What happened why are you crying?" Nag aalalang tanong pa nito.

"D-did I, D-did------" hindi natuloy ang sasabihin ko at humagulgol sa iyak. Hinagod ni Chloe ang likod ko at niyakap.

"I h-had a bad d-dream" sambit nito.

"Shhh it was just a bad dream Jaz" sambit ng Chloe.

"No! Its like it was true when I was a Kid, An accident, p-para bang n-nangyari iyon saakin" saad ko.

"Hay, we're here shhh stop, nandito lang kami" sambit niya at patuloy na hinahagod ang aking likod.

Patuloy lang ang aking pag iyak at patuloy din ang paghagod sakin likod hanggang sa ako'y makatulog na.

----
Nagising ako ng mabigat ang talukap ng aking mata,dali dali akong bumaba sa kama at naligo. Wala narin sina Chloe, baka nasa ibaba.

I remembered my dreams,hay ano kaya yun? Should I asked my mom about that? Saka na lang, naghilamos ako ng mukha at pagkatapos nag babad sa bathtub.

After half of an hour, lumabas nako at nagbihis ng short at croptop lang saka na bumaba.

"Good morning" bati ko sakanila pagbaba ko, nanonood kasi sila.

"Oh gising kana pala, tara na hinihintay na tayo ng mga boys sa baba to eat breakfast" saad ni Shai, pinatay nila ang tv saka na kami lumabas.

-

Sa may restaurant kami pumunta at nadatnan namin ang mga boys, at kasama narin nila ang mga ibang kaibigan nila,I don't know them. Well 'til now wala parin balita kay Niko.

"Nandito na pala kayo. Wait lang tawagin ko lang ang waiter para makakain na" sambit ni Allen,pinakilala naman kami sa tatlo pa nilang kasam. Sina Ken, jake, at Jian, gwapo rin sila, hindi daw nakasabay samin kahapon dahil may ginawa pa.

Nang makarating ang waiter dala na nito ang nga ibat ibang putahe na mga pagkain.

Napatingin ako kay Keane, tahimik lang itong katabi ni Allen,para rin may bumabalot na tensyon sa pagitan nila ni Ice. I looked at Ice and there's I saw him staring at me with his Oh-so-cold-eyes. Napayuko ako at sinimulan ng kumain, sana pala diko na siya tinignan naguiguilty lang ako.

I started to eat silent habang ang iba ay nagtatawanan with their friends.

"Hey are you alright?" Rinig kong bulong ni Chloe, siya kasi ang katabi ko at ang kabila ay si Kylie. Tumingin ako sakanya at tumango,at nakangiti ng pilit. She Sighed and started to eat too.

Matapos kumain ay nagpaalam ako sakanila na maglakad kakad muna gusto man akong samahan ng mga kaibigan ko pero di ako pumayag. Gusto ko muna mapag isa.

Nagpunta ako sa isang cottage, maliit pero maganda ito, umupo ako at tinanaw ang tubig.

"Why are you alone?" Napaiktad ako ng may magsalita sa likod ko, and ny heart started to beat so fast too. Hinarap ko kung sino yun, si......

"I-ice, what brings you here?" Nauutal man pero pinilit ko parin magsalita ng maayos, why I am stuttering and my heart is beating not so normal again. Naalala ko ang nasabi ko, there's guilt again. Napayuko ako lumapit ito at pumasok saka umupo sa tabi ko

"m-mianhae (sorry)" I uttered,tumingin naman ito ng nakakunot ang noo.

"Why are you saying sorry?" Taakang tanong nito.

"Sorry for what I said yesterday, I- I d-didn't mean i-it.  joesonghabnida (I am so sorry)" I said. Nagtaka naman itong muli.

"I understand,no need to be sorry well I guess, it's true?" He said.

"I didn't know you too well, that's why I'm apologizing" sagot ko at ngumiti.

"Well if you insist, I don't accept Apologies" biglang napataas ang isang kilay ko sa sinabi niya,arte naman neto.

"What--" he cutted me off, he immediately held my hand at lumabas sa cottage na kinauupuan namin kanina.

"Come with me then" he said.

"Where are we going?" Tanong ko rito,bagkus na sumagot ay hila hila parin niya ako. Ako naman itong nagpapatangay sakanya saka curious rin naman ako eh.