Bölüm-18:Siren
Varian'ın gözleri dışarıdan gelen bir sesle açıldı
Sabah olmak üzereydi.Varian bunu camdan bakınca hafif hafif aydınlanan gökyüzünden anlamıştı.Gökyüzü yine siyahtı ama hafiften bir lacivertlik göstermişti
Varian,duyduğu melodi ile yataktan doğruldu.Alicelynn ve Maple hâlâ uyuyorlardı
Varian,yataktan kalktı ve kapıya doğru yöneldi.İçinden bir ses gitmesini söylüyordu ama diğer bir yandan gitmemesini de
Yavaş adımlarla yürürken ses kulaklarında çınlamaya devam ediyordu
Ses bir kadının sesiydi ama o kadar güzeldi ki bir melodiden farkı yoktu.Fazla ince değildi,fazla kalın değildi,uyumlu ve birazcık anormal kaçan bir sesti ama yine de çok güzeldi
Varian,binadan çıktı ve etrafına bakındı.Kimsecikler dışarıda yoktu sadece Varian ve ses vardı
Ses hâlâ kulaklarında ötmeye devam ederken Varian gökyüzüne baktı.Babası ona doğru birazcık az ışıkları olsa da yansıtıyordu
Varian,Ona doğru gülümsedi
"Sıkıntı yok baba.Sadece gidip bakacağım"
Ama babası parlamaya devam ediyordu.Varian bunun ne olduğunu da anlamasa da ne olduğunu öğrenmeye gidecekti
Ses iskeleden geliyordu.Varian toprak yollardan yürürken iskele ise yavaş yavaş gözüküyordu.Ayakları aniden tahta zemine denk gelince Varian durdu ve şaşkınlıkla gördüğü şey ile bir süre hareket edemedi
Karşısında arkası dönük ve pelerinli bir kadın vardı.Maple olamazdı,Maple'dan uzundu ve parlıyordu da.Pelerini ise beyazdı.Kadın olduğunu,sesinden anlamıştı.Sesi bir erkekten çıkmayacak kadar ince ve güzel bir şekilde çıkıyordu
Açık mavi renginde bir ışık ile parlıyordu.O güzel melodi ise bu kadından çıkıyordu
Varian ona dik dik bakarken Ay ise çaresiz bir şekilde onu uyarmaya ve kadından uzaklaştırmaya çalışıyordu.Parlıyor ve onu uyarmaya çalışıyordu.Kolye ile iletişime girmeyi bile denedi ama güçlerinin azlığından dolayı fazla işe yaramıyordu
Ama en azında Tapınak yakınlarda olduğu zaman kolye kendi kendine Tapınağın yerini belirleyecekti.Güçlerini o konuda fazla kullanmasına gerek yoktu
Ay ise çaresiz bir biçimde parlıyordu ama nafile
Varian ise sessizce ona doğru bakıyordu
"Seni görüyorum..."dedi kadın
Sesi de anormal ve melodikti.Sesi hem ince hemde kalın çıkıyordu.Varian onun insan olmadığını anlamıştı.Hâlâ arkası dönük bir şekilde duruyordu.Konuşmasıyla ondan gelen şarkıda kesildi
"Sen nesin?"dedi Varian
Bir kahkaha sesi geldi.Varian aniden gelen bir değişik kahkaha sebebiyle zıpladı.Kadın ise yavaş yavaş arkasını döndü
Kadının,açık gri renginde bir derisi vardı.Gözleri badem şeklindeydi ve çok açık bir sarı renginde parlıyordu,göz bebeği yoktu.Saçlarının sadece iki kalın tutamı gözüküyordu.Tutamlar beyazdı
Kadını üzerinde bir elbise vardı ama Varian ne renkte olduğunu veya ne şekilde olduğunu seçemiyordu çünkü hava karanlıktı ve kadının giydiği pelerin onu kapatıyordu.Kadın,ona doğru hüzünlü bir şekilde gülümsedi
"Ben bir Siren'im..."
Varian,Siren'in ne olduğunu bilmediği için sadece ona doğru bakmakla yetindi.Elleri çenesine gitti ve şaşkın bir ifade ile sordu
"Siren ne?"
Kadın,hüzünlü bir şekilde bakıp gülümsemekle yetindi sadece
"Bilmene gerek yok...Çok önemli bir şey değil"
İkisi arasında kısa süreli bir sessizlik oldu.Kadın gökyüzündeki Ay'a doğru baktı
"Sen...Ona aitsin değil mi?"
Varian,kadının bakışlarını takip ederek Ay'ı kastettiğini anlamıştı.Gülümseyerek yanıtladı kadını
"Evet,Ay benim babam! Onu çok seviyorum.Genelde pek yanımda durmaz ama beni sevdiğini biliyorum"
Kadın hüzünle gülümsemeye devam etti.Varian,Kadının yüzündeki yüzünü görmüştü aynı zamanda sesi kısık ve hüzünlü çıktığını fark etti.Neden bu kadar hüzünlü olduğunu merak ediyordu.Onu bu kadar üzen şey neydi çok merak ediyordu
"Neden üzgünsün? Seni üzen kişi kim? Sana yardım edebilirim"dedi Varian
Kadın bu sefer Varian'ın yüzüne doğru baktı.Derin bir nefes aldı sonra ise konuşmaya başladı
"Bundan yıllar önce,Baban...Bir şey için öfkelendi ve benim yuvamın olduğu yerde bazı diken benzeri şeyler ortaya çıktı ama sonra balıklar azalmaya başladı.Bu köydekiler ise balıklarımı avlıyor.Yavaş yavaş acıkmaya başladım.Acıktığım için ise senin gibi güçlü ve sağlıklı erkekleri yemeğe başladım...Oradaki dikenleri,Onun oğlu olduğun için belki sen düzeltebilirsin.Ne dersin?"
Kadın hafiften gülümsemiş ve elini uzatmıştı.Varian,kadının suratına baktı.O kadar çok çaresiz gözüküyordu ki Varian'ın yardım edesi gelmişti.Varian,kadına doğru gülümsemiş ve tam teklifini kabul edecekken,Varian ve kadının arasında siyah renkli bir Ay Kılıcı belirdi
Gül sapını andırır bir biçimde çıkan Ay Kılıcının aniden çıkışı ile hem kadın hemde Varian ufak bir çığlık attılar
Kadın aniden tısladı ve tıslaması ile birlikte sivri dişleri ortaya çıktı.Yüzü bile garip bir şekle bürünmüştü
Kadın aniden pelerinini çekti ve gri renkli parlak ve pullu bir balık kuyruğu ortaya çıktı.Pelerin yere düşerken kadın iskeleden suya doğru zıpladı ve gözden kayboldu
Varian olduğu yerde şaşkınlıkla neler olduğunu anlamaya çalışırken arkadan ona birinin sarılması ise kendine geldi
"Varian? İyi misin?!"dedi Maple
Maple ve Alicelynn uyanmışlardı ve Varian'ı kontrol etmek için kaldıkları yerden çıkıp onun yanına gelmişlerdi
"İyiyim ama bir Siren gördüm.Çok güzeldi ama sonra nasıl olduysa bir Ay Kılıcı belirdi ve Siren'i korkutup kaçırdı"
Maple ona korkuyla bakarken gelen rahatlama ile gözlerini kapattı
"Varian,O Ay Kılıcını çıkaran babandı...Senin tehlikede olduğunu anlayıp azalan gücü ile seni korudu.Sirenler tehlikelidir.Onların tek amacı senin gibi erkekleri yemek"
Erkekleri yemek deyince Varian'ın kafasında bir soru işareti bırakmıştı.Erkekleri yemek ona göre çok saçma geliyordu.Elma,armut,ekmek,balık veya et gibi yiyecekler dururken erkek yemek neydi ki?
"Neden böyle bir şey yapıyorlar ki?"
"Şey...Bilmiyorum...Neyse.Hadi odaya çıkalım.Biliyorsun yarın gece..."dedi Maple
Konuşurken çoğu yerde takılmış ve sanki Varian'dan birşeyler saklamaya çalışıyormuş gibi davranıyordu ayrıca 'yarın gece' cümlesini kullanınca yüzünde bir tiksinme ifadesi kullanmıştı
Varian ve Alicelynn'in ellerinden tutup kaldıkları odaya doğru ilerlemeye başladı
...
YOU ARE READING
Ayın Oğlu
FantasyAy Serisi #1 Varian Moon,Doğduğu günden beri babasını tanımamaktadır.Annesinin anlattığına göre babası Ayın kendisidir.Varian 5 yaşından beri buna inanmaktadır 10 yaşına geldiğinde ise Varian,Babasını kurtarmak için bir yolculuğa çıkacaktır.Kayıp b...