Ο παιχνιδιάρικος τόνος
του Harry με ηρεμεί και γελάω. ''Σορρυ, απλά βάλτα έξω από την πόρτα μου
και θα τα πάρω όταν γυρίσω.''
''Πολύ καλά.''
''Harry;;''
''Χμμμ;;''
''Πιστεύεις...πιστεύεις
σε μένα;;''
''Τι εννοείς;;''
Ξεροκαταπίνω. ''Θα
κάνω κάτι..κάτι μεγάλο.Πιστεύεις ότι μπορώ να το κάνω;;''
Υπάρχει μια παύση.
''Φυσικά και μπορείς να το κάνεις.''
Οι λέξεις του με
κάνουν να χαίρομαι.
''Αυτό ακριβώς
χρειαζόμουν να ακούσω.'' αναστενάζω και η καρδιά μου χτυπάει δυνατά.
''Ευχαριστώ Harry.''
''Οποτεδήποτε
Rosie.'' τον ακούω να γελάει.
''Πρέπει να κλείσω,
και..ξανά λυπάμαι για το γραμματοκυβώτιο.''
Chaprte 46
Começar do início
