Prologue

89 15 2
                                    

***

DISCLAIMER: This is a work of fiction. Names, Characters, Businesses, Places, Events, Locales and Incidents are either the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events are purely coincidental.

This story is still unedited, so expect typographical errors, grammatical errors, wrong spelling and whatsoever errors. If you have any concerns feel free to message me.

"Hi Readers, Don't expect too much para hindi nasasaktan! Please bare with me thank you!"

Read at your own risk.

***

Then he kissed me...

Ito ang matagal ko ng hinihintay, he kissed me so passionately but why it hurts so bad? siguro dahil ito na, ito na ang huli at hindi ko na muli pang mahahagkan at maangkin ang mga labi niya.

Sa bawat pagtugon ko sa kaniyang mga halik ay lalo kong nararamdaman ang kirot. Habang lumalalim ang pagiisa ng aming mga labi ay pasakit ng pasakit ang aking puso.

"Please, stop this Jeynard." utas ko sa gitna ng aming halik.

Halos murahin ko na ang sarili ko dahil kahit saang angulong tignan ay ayokong matapos ito. Masakit para sa akin ang makita siyang nasasaktan ng ganito but I made him like this, ako ang rason kung bakit gumulo ang buhay niya, ang mga buhay nila.

I can't even look in his eyes sobrang dami ko ng kasalanan sa kaniya. Sorry pero ito lang ang magagawa ko para isalba ka, isalba ang buhay na meron ka, I hope you understand even if it's hard.

All I want now is to own him but I can't, we can't. It's impossible at ayokong maging selfish, nagsinungaling ako at niloko ko siya, I should pay for it right? and now wala akong ibang magawa kung hindi ang umiyak at tignan siya na punong puno ng galit, natigil ako sa pag iisip ng magsalita siya.

"I'm sorry Lumi, mahal kita pero sobra na."  He said before walking out. Para akong na estatwa at hindi makagalaw sa kinatatayuan.

Sana balang araw maintindihan niya kung bakit ko nagawa iyon. Sana matangap niya pa ako sa araw na maayos na ang lahat. At sana..

Ako pa rin.

"I'm sorry and I love you." Nasabi ko na lang bago siya tuluyang mawala sa  paningin ko. Mag-isa na naman ako, nawala na sa akin lahat at dahil iyon sa kaniya pagbabayaran niya ito.

I'll be back everyone.....

I'll come back to you.

THE DARKEST NIGHTWhere stories live. Discover now