Move On

Part 1 - the end

#ភូមិគ្រឹះត្រកូលMin

ឡានទំនើបពណ៌ខ្មៅមួយគ្រឿងបើកមកឈប់នៅមុខភូមិគ្រឹះអ្នក កម្លោះសក់វែងរាងទាបបន្តិចតែក៏សមនិងរាងរបស់គេ ដើរចុះពីលើឡានជាមួយនិងអាវសិស្សសាលារបស់គេហើយក៏បន្តឈានជើង ដើរចូលទៅក្នុងផ្ទះ

Mrs.Min« សួរស្តីក្មួយ! មកយកប្អូនទៅរៀនមែនទេ? »គាត់ដើរ ចេញពីផ្ទះបាយមកមើលអ្នកដែលដើរចូលមក

Jimin« បាទអ្នកមីង ចុះពេលនេះគេនៅឯណា? »គេសួរទាំងញញឹម

Mrs.Min« នៅខាងលើចាំមីងទៅហៅ! »គាត់រៀបនិងដើរឡើង ទៅតែកូនប្រុសរបស់គាត់មកដល់លម្ម

Mrs.Min« បងខំមកយកឯងដើរឲ្យលឿនជាងនេះបន្តិចបានទេ? » គាត់ស្រែកស្តីឲ្យអ្នកជាកូនតែមើលគេធ្វើដូចមិនបានលឺសម្តីម៉ាក់ របស់គេចឹង ម៉ាក់ឲ្យដើរឲ្យលឿនគេបែបជានៅដើរយឺតៗដូចជា អណ្តើរចឹង

Suga« តោះ! »គេនិយាយចប់ក៏ដើរទៅឡានមុនបាត់

Mrs.Min« អៅ! មើលវាធ្វើចរិកចុះ »

Jimin« ខ្ញុំជំរាបលាហើយអ្នកមីង »គេនិយាយចប់ក៏ប្រញាប់រត់ទៅរកអ្នកជាសង្សាព្រោះរាល់ដងមិនមែនចឹងទេតែប្រាកដណាស់ ថាច្បាស់ជាខឹងនិងគេរឿងអ្វីមួយតែហេតុអីក៏គេមិនដឹង

Jimin« កើតអីហា៎? »រាងតូចមិនបានឆ្លើយនិងគេទេក៏ដើរឡើង ឡានបាត់ទៅ

Jimin« ហើយខ្ញុំធ្វើស្អីខុសទៀតហើយ? »គេឈរអេះក្បាលហើយក៏ប្រញាប់រត់ចូលឡានហើយបើកចេញទៅ នៅក្នុងឡានគេព្យាយាមនិយាយជាមួយSugaរហូតតែអាបុិនេះមិនសូម្បីតែ ឆ្លើយនិងនាយមួយម៉ាតមកដល់សាលាក៏បើកទ្វាឡានចុះទៅបាត់ Jiminគេក៏ប្រញាប់យកឡានទៅទុកហើយក៏ប្រញាប់រត់មករកអ្នកជាសង្សា

Jimin« អូនឯងអត់ឆ្លើយពីបងតាំងពីផ្ទះមកឥឡូវមកដល់សាលា ហើយនៅចឹងទៀត »

Suga« បងឯងធ្វើស្អីបងឯងដឹងខ្លួនឯងហើយ! »គេនិយាយតែ
ប៉ុណ្ណឹងក៏ដើរចេញទៅបាត់

Jimin« ហើយបើដឹងបងខំប្រឹងរត់តាមអូនឯងធ្វើស្អី? បានសង្សា មួយនេះយ៉ាប់ម៉ងហា៎ជាងក្មេងទៀត »គេឈរអេះក្បាលព្រោះមិន ដឹងថាខ្លួនឯងធ្វើស្អីខុស

Jimin« អេ៎! អាអូនមកនេះ! »គេឃើញសិស្សប្អូនដែលរៀនសា លាជាមួយដើរកាន់ក៏ហៅ