pow:
Annem öleli yýllar oluyor ama ben hep kalbimde bi boþluk hissediyorum.
sanki yine þu kapýdan çýkýp bana yine o kurabiyelerinden verip dizinde uyutacak.
evet 19 yaþýmdayken de böyle yapýyordu 25 yaþýma geldim yine de yaptýrýrdým.
neyse trene az bir zaman kaldý. umarým yanýmda oturan kiþi horlamaz.
*trene biner ve koltuðuna cam kenarýna oturur*
??:merhaba
Ateþ:merhaba bir sorun mu var
??:hayýr tabiki sadece 24 saat geçireceðim kiþiyi tanýmak istedim adýn nedir?
Ateþ: Ahh doðru ben Ateþ
Uzay: bende uzay tanýþtýðýmýza memnun oldum *hafif güven veren bir gülümseme oluþur yüzünde*
