11 NUMARA

Bölüm 1: 17 Numara

10 TEMMUZ 2023 GÜNCELLEMESİ

❗17 NUMARA OKUNMADAN OKUNMAMASI ÖNERİLİR. 17 NUMARA ÜÇ KİTAPLIK BİR SERİDİR VE HENÜZ BİR KİTABI BASILMIŞTIR. ÜÇ KİTABI DA OKUMADAN BU KİTABI OKUMANIZ KESİNLİKLE ÖNERİLMEZ.❗

11 NUMARA DEFNE KARACA VE ASIR KARAHANLI'NIN HİKAYESİ DEĞİLDİR. ALÂ KARADEMİR VE 17 NUMARA'DA OKUDUĞUNUZ BAZI YAN KARAKTERLERİ ANLATMAKTADIR.

17 NUMARA İÇİNDE ŞU AN BULUNAN BÖLÜMLER SADECE İLK KİTABIN BİR KISMIDIR. KİTAP OLARAK HENÜZ FİNAL BASILMAMIŞTIR.

LÜTFEN DİKKATE ALIN YOKSA AKLINIZ KARIŞACAKTIR.

Hikayeye başladığın tarihi yazar mısın?

11 Numara'yı nerede gördünüz ya da duydunuz da okumaya karar verdiniz?

Hellö! Yeni bir hikaye ile karşınızdayım ama sanmayın ki bu sıradan bir hikaye. Adından ve tanıtımdan anlayacağınız üzere 17 Numara- Katliam'ın ikinci hikayesiyle karşınızdayım. Eğer 17 Numara'yı okumadıysanız hemen durun ve profilime giderek önce onu okuyun. Çünkü burada  okuyacaklarınızı onu okumadan anlayamazsınız, benden söylemesi.

Benden uzun zamandır 17 Numara'nın devamının olmasını bekliyordunuz ama o finalden sonra bunu nasıl yapacağımı bilmiyordum. Çünkü geri dönüşü olmayan bir yola girmiştik ve siz benden hep geride kalanların neler yaşadığını yazmamı istediniz. Eh sizde az manyak değilsiniz, katliamsız duramadınız bir de. Ben de dedim ki...Neden olmasın. Belki Defne ve Asır olmazdı ama geride kalanlar olurdu. Umarım beğenirsiniz.

İyi okumalar🌺

***

Kulaklarıma dolan çığlık sesleriyle gözlerimi irkilerek açtım. Yatağımda doğrularak karanlık odayı aydınlatan, pencereden yansıyan ışıklara doğru çevirdim kafamı. Bir terslik olduğu çok belliydi, insanlar delirmiş gibi çığlıklar atıyordu-ki bu akıl hastanesinde aslında çok normaldi-. 

Ayaklarımı yataktan aşağı sarkıtarak mavi terliklerimi ayağıma geçirdim. Yatarken çıkardığım mavi formamın üstünü yatağın ucundan alarak üstüme geçirdim. Kahve, uzun saçlarımı önüme alırken pencerenin kenarlarına tek elimi dayayarak koluna uzandım. Pencereyi açtığımda sesler içeriye bir yangın misali daldı. 

Kafamı pencereden dışarı uzattığımda görevlilerin bir çok hastayı zorla içeri sokmaya çalıştığını gördüm. Ondan önce ne olduğunu bilmiyordum ama hastanenin önünde iki ambulans vardı. Bunun merakı üzerimde dolanırken pencereden ayrılarak kapıya doğru gittim. Kapıyı açmaya çalıştığımda kilitli olduğunu anlamamla kaşlarımı çattım. Acaba uyurken bir şey mi yapmıştım, ya da kendimde olmadığımda?

Omuzlarımı silktim ve dudaklarımı umursamazca büzerek saçlarımın arasındaki tel tokayı çıkarttım. Bunu içeri gizlice sokmuştum ve tek saklayabileceğim yer saçlarımdı. Asıl ait olduğu yer orası olsa bile benim kullanma amacım asla saçlarımı bir yerlere sabitlemek olmamıştı.

Dizlerimin üzerine çökerek tel tokayı deliğe soktum. Buradaki kilitler çok küçüktü. Yani delikten bakıldığında dışarıyı ya da içeriyi göremezdiniz. Sadece bu kata mı özeldi bilmiyorum ama bu benim işimi kolaylaştırıyordu. Bir kasayı açar gibi kapı mı açabiliyordum. 

Alışkanlığın verdiği kısa çabamın ardından kapı açıldığında eğildiğim yerden kalktım. Tel tokamı saçlarımın arasına geri koyarken önümden sarı formalı biri koşunca duvara yapıştım desem yeridir. Onun hemen ardından bir görevli kovalarken yüzümde beliren sırıtma bir an içimi hoş etti. Bu gece eğlence vardı demek.