🚨Special Chapter 🚨🚨🚨

Start from the beginning
                                        

Alex - "ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္.. ဒီလိုမ်ိဳး စိတ္ဒဏ္ရာေတြေပးမိလို႔ အခုကစၿပီး ကိုယ္အၿမဲရွိေနေပးသြားမွာမလို႔ ကိုယ့္ကို ဒီလိုမ်ိဳး မွီခိုထားလို႔ရပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး ထု႐ိုက္လို႔လည္းရပါတယ္...နာေပမယ့္လည္း မနာသလိုေနေပးပါ့မယ္.. ဟဲ... ဟားဟား"

Merry - "  Alex ေနာ္ ...!!"
မနက္စာ စားၿပီး.. Alexရင္ခြင္ထဲ ထိုင္ရင္း TV ၾကည့္ေနရင္း...သူမကိုယ္ေပၚက်ေနသည့္ Alexရဲ႕ ဆံပင္ေတြကို ကိုင္ကာေဆာ့ေနမိသည္။

Alex - " ကိုယ့္ ကိုယ္အာ့လို ဆက္ၿပီးၾကည့္ေနရင္း ဆြဲနမ္းမိလိုက္မယ္ေနာ္...."

Merry အျမန္ မ်က္ႏွာကို တဖက္လႊဲလိုက္ၿပီး..
Merry - " ေသ..သေလ.. ဘယ္သူက ၾကည့္ေနလို႔လည္း?

Alex - " Hmmm ဟုတ္ပါၿပီ ဒါဆိုလည္း ခဏထေပးပါ့လား? ကိုယ္ေျခေထာက္ေတြက်ဥ္ေနၿပီ.. "

Merry - " ထေပးစရာလား? က်ဥ္ပေစ ညက Merry ရပ္ဖို႔ေျပာတုန္းကက် ရပ္ေပးလို႔လား အခုဖင္ေတြနာေနၿပီ ဒါေၾကာင့္ ေအာက္မွာမထိုင္ႏိုင္ဘူး..ဟြန႔္"

ကေလးေလးလို ဂ်ီက်ေနတဲ့ Merryလးကို Alex သိုင္းကာ ဖက္ထားလိုက္ၿပီး Merry ဂုတ္ေလးကို ဖြဖြေလးနမ္းလိုက္သည္။

Alex - " မထရင္ ကိုယ္က ဘယ္လိုမ်ိဳး ဒီလက္စြပ္ကို စြပ္ေပးရမလည္း..?"

Merry - "ဟင္..????"

Alex..႐ုတ္တရက္ သူမခါးကိုကိုင္ကာ ဆိုဖာေပၚသို႔ တင္လိုက္ၿပီး Alexကေတာ့ သူမေရွ႕တြင္ ရပ္ကာ..သူမလက္ေလးကို နမ္းလိုက္သည္။

Merry - " Alex?!!"

Alex - " Merry..ကိုယ့္ကို မင္းအပိုင္အျဖစ္ လက္ခံေပးႏိုင္မလား?"

Merry - " .... ဟင့္အင္.. "

မ်ပ္ရည္ေတြ က်လာသည့္ Merry ကို Alex မ်က္ရည္ေတြသုတ္ေပးလိုက္ရင္း..

Why Can't I hold youWhere stories live. Discover now