He's a kissing monster

Chapter 36:Childhood

A/N: mahaba sana to ngayon eh,,feel na feel ko panaman ang lahat TT^TT,, kaso nag crash yung bwiset na computer ko at nawala lahat,, hindi ko pa na save,, kaya yun wala lahat,, i have to start everything from scratch,, tinamad na ako at sa sobrang inis ganto yung naging product ng chapter nato,, pasensyaa na,,, love you ya'll!

Chapter 36: Childhood

Chelsie POV

Hindi ko parin tinatanggap ang kamay ni Jade at naka titig lang dito.

"Ayaw?"

"No, its just that...,,you want to forget and erase it like it never happened. You cant just erase it Jade. "

" I know and this is me making it right" winaved nya yung kamay nya,, as if reminding me na nasa ere parin yun kamay nya.

Tinitigan ko lang sya. Nag papatawa ba sya?

"What are you trying to do?" hindi ko maintindihan kahit kelan ang iniisip ni Jade. At kelan man ay hindi ko ito maiintidihan.

He just smiled

"I don't know,,,ano bas a tingin mo ang ginagawa ko?"

Napakunot yung noo ko.

"I think your bored to death kaya mo ko kinakausap ngayon"

"Actually. No."

"Eh ano?" naiirita kong sabi.

"Like I said I'm looking for my what if's"

Ang sarap nya batukan right now.

" Ano bang ibig sabihin ng lintik na what if's na yan?!" hindi na ako nakapag timpi.

Sino ba naming hindi, I mean maka akto sya parang wala syang masasakit na salitang binitawan sakin non. Tapos eto sya trying to be friendly?! Nag papatawa ba sya?

"What if I met Anne and not Chelsie...."

Natigilan ako. Sino? Sinong Anne?

Parang may kumurot naman sa puso ko ng sabihin nya ang pangalang Anne. Sino sya? At bakit parang pamilyar ang pangalan na yun?

"Sino...sino yun?"

Dahan dahan ng inalis ang tingin sakin at tumingin sa court. At nag labas ng isang mapaklang ngiti.

"First love ko. And the girl I've ever love"

Nakaramdam ako ng pag kainis, inis dahil nasaktan ako sa sinabi nya. Inis dahil ngayon napatunayan ko na hindi ako ang unang minahal ni Jade. Mali, hindi nya nga pala ako minahal. It was all just a game to him.

Alam ko naman yun eh, mas masakit lang na marinig yun mula sa bibig nya. Pero bakit ako pa. Ako pa yung napili nyang saktan ng ganito? Ano bang ginawa ko?

Hindi ako nag salita.

"But she's gone, nang dahil sakin" napatigil ako at nilingon sya,, ramdam ko yung matinding guilt sa isip nya. Hindi ko mapigilan mafeel na maawa sakanya.

Alam ko kung gano kasakit mawala yung taong mahal mo. Iba man ang situation namin. Alam ko parin na masakit yun.

"Ano...anong nangyari?"

"I let her out of my sight. Hinayaan ko syang sumama kay ki-" napatigil sya, at tumitig sakin. Imagination ko lang ba or parang may binabasa sya sa mga mata ko? " sa kaibigan ko" pag papatuloy nya, " after that, nakita ko nalang syang buhat buhat ng trabahador namin, duguan at walang malay. Nalaman namin na sinaktan nya sya,, she fell of the cliff. " kinilabutan ako. Dahil na e-imagine ko yung scene. Na parang nararamdaman ko yung nang yari sa Anne na yun. Pumintig konti yung ulo ko as I imagine the scene, parang ako talaga yung na