göz pınarlarında okyanuslar birikmiş
kuraklık vursun istedim mümkün değilmiş
acı senin canınmış
bense bu acının tanrısıymışım
seni seviyorumlar yalanmış
senden nefret ediyorumlar gerçek
özgür ol istiyorum yalanmış
sonsuza dek himayem altında kal gerçek
seni kendime saklamalıymışım
bilememişim, o kadar aptalmışım
keşke tek bir kişiye laf etmeseymişim
çünkü bu acıyla boğuşamazmışım
beni öpmen gerekir sanırım
dudakların dudaklarıma dua okuyacakmış ki
ancak öyle inanç kazanırmışım
bunu kimse demedi bana
ben uydurdum
sana şiirler de uyudururum
ama de lütfen elimi tut,
ellerin aziz olsun bana öğretsin inancı
çünkü ben inancımı çok geride bırakmışım
tuzlu okyanuslarda boğulan bir sen değilsin
kuraklık benim göz pınarlarıma da vuramazmış
kirpiklerim tuzla kaplanmalıymış ki
gerçeği görebileyim
gözlerim o tuzla temizlenmeliymiş ki
yalanla gerçeği ayırt edebileyim
özgürlük konsepti benim için bir yalan
ama bedenin bedenim olabilir
ve sen gezebilirsin sevgilim uzak diyarlarda
şiirle konuşuyor aklım,
susmak nedir bilmiyor bu acı
gerçekler bana yara bırakıyor
senin bedenin ancak dindirebilir bu uzaklığı
