Δεν διαφωνώ και κάθομαι αμέσως στην θέση του συνοδηγού.
''Σε πείραξαν;'' ρωτάει καθώς οδηγάει.
Κουνάω το κεφάλι μου.Ξέρω πως είναι θυμωμένος επειδή τον ακολούθησα εκείνη τη μέρα.Δεν τον κατηγορώ.Το ίδιο θα έκανα αν είχαν αντιστραφεί οι ρόλοι.
''Είσαι καλά;'' με ρωτάει και νεύω.
''Θα μιλήσεις ποτέ;''
Δεν ξέρω τι να του πω.Ο λαιμός μου είναι στεγνός και η καρδιά μου χτυπάει δυνατά.Ερχονται στο μυαλό μου εικόνες του τι έγινε πριν.
Ο Ηarry αναστενάζει. ''Γιατί με ακολούθησες;;''
''Δεν ξέρω,'' του λέω ''ήσουν τόσο βιαστικός και--''
''Δεν θα με ακολουθήσεις ξανά, το κατάλαβες;''
''Συγνώμη.'' λέω και αναστενάζει ξανά.Βάζει το χείλος του ανάμεσα στα δόντια του.
''Ευ-Ευχαριστώ'' του λέω ''που εμφανίστηκες.Πως ήξερες που ήμουν;;''
''Δεν το ήξερα.Πήγαινα πίσω στην Crystal.''
''Γιατί;''
Παίρνει μια βαθιά ανάσα.''Εγώ..ήθελα να ζητήσω συγνώμη που σου φώναζα πριν.''
Εμεινα.Δεν έχω ακούσει ποτέ τον Harry να ζητάει συγνώμη.''Χμμ''
''Οπότε..συγνώμη λοιπόν,που σου είπα όλα αυτά.''
''Πως ήξερες ότι ήμουν στην Crystal;;''
''Δεν ήσουν σπίτι και υπέθεσα..''
''Αχάά.'' δεν ξέρω τι άλλο να πω. ''Να σε ρωτήσω κάτι αλλά να είσαι ειλικρινής μαζί μου;;''
''Εντάξει'' λέει με δισταγμό.
''Κινδυνεύω;;''
Πριν απαντήσει παρκάρει το αμάξι έξω από την οικοδομή.
''Για να είμαι ειλικρινής..δεν είσαι και απολύτως ασφαλής.''
Αρχίζω να τρέμω και δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυα μου.Τι θα γινόταν αν δεν είχε εμφανιστεί ο Harry.Kαι αφού τον είδαν να με πηγαίνει σπίτι, ξέρουν που μένω;!
''Μην κλαις Rose'' H έκφραση του προσώπου του μαλακώνει καθώς με πλησιάζει και βάζει το χέρι του στον ώμο μου. ''Θα κάνω ότι μπορώ για να βεβαιωθώ ότι είσαι ασφαλής εντάξει;;''
Μου θυμίζει τη πρώτη μέρα που ο Αaron με ξέχασε.
Νεύω και παίρνω μερικές ανάσες.
Βγαίνουμε από το αμάξι και περπατάμε προς την οικοδομή.Σταματάμε έξω από την πόρτα μου.
''Να σε ρωτήσω κάτι αλλά και εσύ να είσαι ειλικρινής μαζί μου;;'' με ρωτάει και νεύω αργά. ''O Aaron σε ξέχασε πάλι;;'''
Σταυρώνω τα χέρια μου και κοιτάζω κάτω. ''Ναι''
Ο Ηarry δεν απαντάει.Ξέρω τι σκέφτεται.Το ίδιο που σκέφτομαι και εγώ.
Αναστενάζω και ξεκλειδώνω την πόρτα. ''Θα τα πούμε στη δουλειά.'' του λέω και αυτός νεύει και με κοιτάει καθώς κλείνω την πόρτα.
Κάνω μπάνιο γρήγορα και ξαπλώνω στο κρεβάτι αλλά δεν με πιάνει ο ύπνος.Κοιτάζω το ταβάνι.Τι γίνεται αν έρθουν τώρα που ο Harry δεν είναι εδώ;;Περνάνε οι ώρες και είμαι ακόμα ξύπνια.Πετάγομαι σε κάθε θόρυβο.Ξέρω γίνομαι παρανοική.Δεν θα μπορέσω να κοιμηθώ έτσι.
Πριν καταλάβω τι κάνω είμαι έξω από την πόρτα του Harry.Χτυπάω σιγά και κοιτάζω το άδειο χολ.
Θελει κανεις νεχτ? </3 <3
Part 19
Start from the beginning
