''Αρνούμαι μόνο αυτά που δεν ισχύουν.''
''Σωστά.''
''Αχ κοίτα.Εγινες μαλάκας πάλι.'' Του χαμογελάω ψεύτικα και σταυρώνω τα χέρια μου.
''Πάλι;; Νόμιζα πως πάντα ήμουν.''
''Αλήθεια είναι.''
''Τουλάχιστον συμφωνούμε σε κάτι'' Ο Ηarry χαμογελάει.
''Ναι.''
Ο Ηarry αναστενάζει και βγάζει από την τσέπη του ένα πακέτο με τσίχλες μέντας.Το μυαλό μου πηγαίνει στο αμάξι του που ακούμπησαν τα χείλη μας.Η αναπνοή του μύριζε μέντα.
''Θέλεις μια;'' με ρωτάει.
''Οχι μασάω μόνο τσίχλες καρπούζι.''
Σηκώνει το φρύδι του. ''Γιατί;''
''Εχουν την καλύτερη γεύση''
''Μαλακίες.Η μέντα κρατάει περισσότερο.'''
''Και;Το καρπούζι είναι καλύτερο.''
''Οχι.''
''Ναι''
''Οχ--''
''Φτάνει'' φωνάζω και γελάμε.Στα αλήθεια διαφωνούμε σε όλα.Ακόμα και στην γεύση της τσίχλας.
''Για πες μου Rosalie, ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που έφυγες από την Νέα Υόρκη;;''
''Δεν θα στο πω αυτό.'' απαντάω γρήγορα.
''Γιατί όχι; Εχεις κανένα βρώμικο μυστικό;;''
''Οχι.Οχι δεν έχω.'' Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά στο στήθος μου.
''Τότε πες μου.''
''Ξέρω ότι είσαι θυμωμένος που μετακόμισα στο δίπλα διαμέρισμα.''
Πετάγεται. ''Τι εννοείς;;''
''Προφανώς αναστατώθηκες που μετακόμισα εκεί;Ποιος έμενε εκεί;;''
Ο Ηarry κοιτάει αλλού. ''Δεν..δεν θυμάμαι.''
''Αχά'' Ξέρω ότι κρύβει κάτι αλλά με αυτόν ποτέ δεν ξέρεις.
''Ποιος ήταν ο λόγος που εσύ μετακόμισες στο Πόρτλαντ;;''
''Βαρέθηκα τους Βρετανούς.''
''Tότε και εγώ βαρέθηκα τους ΝεοΥορκέζους.''
''Μαλακίες.''
''Οχι δεν είναι.Ο δικός σου λόγος είναι μαλακία.''
''Γιατί; Δεν ξέρεις τίποτα για μένα Rosie''
''Δεν ξέρεις τίποτα για μένα επίσης.''
''Κρατάω τον φάκελο σου'' λέει και γελάει.''Ακόμα πιστεύω ότι είσαι ψεύτρα.''
''Σου λέω κάτι και μου λες και εσύ.''
''Αυτό είναι.''
Καθόμαστε ήσυχοι για λίγη ώρα.Το ασανσέρ φωτίζεται από το κινητό του Harry.Δεν είχα προσέξει το πόσο κοντά βρισκόμασταν.Δεν θυμάμαι να έκατσα τόσο κοντά του.Μπορώ να μυρίσω το άρωμα του και την μέντα από την αναπνοή του και παίρνω μια βαθιά ανάσα.
''Στα αλήθεια αγαπάςτον Αaron;;'' Με ρωτάει ξαφνικά.
Part 16
Start from the beginning
