el querer y el que me quieras

112 10 0
                                    

Hace frío en esta cama de sueños rotos,
de altares pequeños.

Se siente una caricia sobre mí,
tan pasajera como el viento.

¿Podrías no arrancar sin pudor mi corazón escarlata que siente agonía hacia tu ser?

Tacto lujubre e intacto, que destiñe mis entrañas de tono rojizo
al igual que tu labial favorito.

Profecía de un no amado
y un masoquista que se desploma hacia tus pies, yo.

Yo, atrayente del peldaño de emociones que posees.

Yo, vertiente de vino tinto hacia tu copa.

Sólo pido que una vez más bailen nuestras almas hasta el amanecer.
Y que tomes mi mano para de ti pertenecer.

Bạn đã đọc hết các phần đã được đăng tải.

⏰ Cập nhật Lần cuối: Oct 17, 2020 ⏰

Thêm truyện này vào Thư viện của bạn để nhận thông báo chương mới!

agonías enredadasNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ