Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"I am not a hero nor a villain."
*****
Piedras Platas Circus, year 2020
"Oh, heto!" Tumabi sa kanya ang isang estudyante at isinampal sa kanyang kamay ang kulay asul at violet na paper bill. "1, 100 pesos. Walang labis, walang kulang. Quits na tayo madam Eudoria kaya pwede mo ng i-delete yung convo natin."
Nasa isip ng fake fortune teller na masyadong madali lang ang pina-paggawa nitong customer niya sa kanya—ang linlangin ang mga tao sa pamamagitan ng kanyang bolang kristal kapalit ang salapi at alam nito na wala talagang ni isang nagkatotoo sa mga hinulaan niya.
"Byeee! Nice doing business with you~" she said in a sing-song manner at saka tinalikuran ang kausap. Kampante itong naglakad palabas ng kanyang tent na naka-ngisi ng malapad. Lumiko ito at walang ano-ano ay...
Blag!
Sa isang iglap ay nakabulagta na ito sa malamig lupa. Dilat na dilat ang dalawang mata at walang tigil ang pag-agos ng preskong dugo mula ulo. Ilang segundo ay nalagutan siya ng hininga at kasunod ay napunta ang kaluluwa sa isang sa kakaiba at madilim na dimension. Nasaksihan ni Eudoria ang paglutang ng mga bagay sa lugar na iyon dahilan para kumpirmahin sa sarili na siya talagang patay na. Sa kabilang banda ay nakita niya ang isang matandang lalaki na may mahabang balbas na nagbabasa ng isang mahabang listahan. Lingid sa kalaaman ni Eurdoria na hindi pa pala oras nitong mamatay! at sa katotohanan ay mayro'n pa siyang 365 nalalabing araw. Kung kaya't ibinalik siya ng kinikilalang taga-hukom sa mundo ng nabubuhay sa pamamagitan ng tesseract.
Planet B612 Quantum, year 2022
Ngunit sa kanyang pagmulat, napakalayo ng kanyang inasahan sa kanyang nasaksihan. Kasabay ng kanyang patingala sa kakaibang kulay kahel na kalangitaan ay ang pagkawindang sa dami ng taong nakikita sa loob ng isang arena na gawa sa bato. Umaalingaw-ngaw ang boses ng madla kabilang na ang itinuturing na pinuno ng mga taga-rito na si Captain Psykosis. Walang ideya si Eudoria na napaka-bigat ng kasalanan na kanyang nagawa habang siya ay nabubuhay kung kaya't ginawa ito ng diyos bilang kabayaran—ang ipadala sa kakaibang planeta na pinaninirahan ng tribong Phobos at nag-reincarnate bilang si Elyon Phoebe na may kakayahang makita ang hinaharap.
"Mga mahal kong phobos, narito sa inyong harapan ang mukha ng kaisa-isang tao na nagbibigay sa atin ng periwsyo at sakit sa ulo magmula nung namatay ang kanyang mga magulang," lumapit sa kanya ang pinuno na tila naging higante sa laki si Elyon dahil sa kaliitan nito na halos hanggang tuhod niya lang. "Sa tingin n'yo ano ang dapat na ipataw na parusa sa kanya?" pinanliitan siya nito ng mga mata.
Marami sa mga tao ang sumisigaw ng "kamatayan" ngunit hindi na ito pinansin ng dalaga nang napa-'aray' ito sa biglaang pag-sakit ng kanyang ulo.
"AHHHHHHHH!"
Boooogsh!
"Tuloooooooooooooooong!"
Boooogsh!
"Ako na ang bagong taga-pamahala ng inyong planeta! Kami ang Gorgons ang nag-wagi! HAHAHAHA!
Laking gulat at pagtataka ni Elyon sa biglang pagsulpot ng kanyang premonition. Hindi nia alam kung totoo ba ito o sadyang guni-guni lang; kung maniniwala ba siya o hindi dahil wala naman talaga itong naging karanasan sa mga pagbabasa ng hinaharap ng tao o pangyayari. Ngunit isa lang sa nasa isip nito: totoong-totoo ang kanyang nakita. Kahit naguguluhan sa sarili, sinubukan niyang balaan ang mga tao at isiniwalat ang kanyang nakita. Naki-usap at pilit niyang hinikayat sila.
".....marami ang mamamatay! May oras pa tayo para maghanda!"
Ngunit tinawanan lamang siya ng lahat.
"Bakit naman kami maniniwala sa isang manlilinlang?" malamig na usal ng pinuno.
Natigilan siya at napa-isip. Gusto na niyang baguhin ang sarili at itama ang kanyang pagkakamali. Ngayon ay gusto na niyang tumulong sa tao sa malinis na paraan.
"I am not a hero nor villain. Kayo na ang humusga kung ano ba talaga ako sa paningin n'yo."
Nagsimulang naglakad si Elyon at tinalikuran ang lahat na tila hinihinatay nito wakas ng kanilang buhay at sariling mundo. Habang mabilis na tumakbo ang oras...
3...
2...
1...
Boooogsh!
Nakaukit ang isang half-way na ngiti sa labi ni Elyon habang patuloy na naglalakad kahit na sinasalakay na ng mga Gorgons ang kanilang mundo at unti-unti ng winawasak ito. Naririnig niya ang mga pakiusap ng mga tao ngunit wala na siyang magagawa dahil ito ang kanilang piniling maranasan.
