Η ιδεολογία του καιροσκοπισμού

Τι σημαίνει πραγματικά να υποστηρίζεις μια ιδεολογία; Πόσες από τις πεποιθήσεις μας είναι ιδεολογίες και όχι καταστάσεις που τυχαίνει να μας ευνοούν και να υποστηρίζουν την κοινωνική μας θέση, οπότε τις ενστερνιζόμαστε καιροσκοπικά; Ο ρατσισμός, ο φασισμός, ο μισογυνισμός, η αναρχία, η καπιταλιστική νοοτροπία, όλα αυτά, είναι πραγματικά ιδέες που έχουμε καταλήξει μέσω λογικής σκέψης ή τις ασπαζόμαστε απλά επειδή τυχαίνει να δαμάζουν τις ανασφάλειές μας, να ταΐζουν τον εγωισμό μας και να διαιωνίζουν το κοινωνικό μας κύρος ή αντίθετα να εκφράζουν την αγανάκτησή μας λόγω έλλειψης αυτού; Αυτός που θεωρεί τους ανθρώπους κάποιας φυλής, τις γυναίκες ή τους ομοφυλόφιλους ως κατώτερους χωρίς επιστημονικές αποδείξεις, τότε δεδομένου ότι τίποτα από αυτά δεν είναι επιλογή, θα έπρεπε να θεωρεί και τον ίδιο του τον εαυτό κατώτερο εάν είχε τύχει να γεννηθεί στην αντίθετη όχθη του φύλου/φυλής/σεξουαλικής προτίμησης από αυτά που κατέχει.
Αντ΄αυτού, παντού γύρω μας βλέπουμε ακτιβισμό ως προς τα χαρακτηριστικά που μας βάζουν σε μειονεκτική θέση σε σχέση με το κοινωνικό σύνολο και παράλληλα ελιτισμό με οποιοδήποτε πάτημα μπορεί να έχουμε που "αποδεικνύει" ότι υπάρχουν "περισσότερο κατώτεροι" άνθρωποι από εμάς. Αντιθέτως, τόση είναι η προδιάθεσή μας στην καιροσκοπία, που καταδικάζουμε ως αυτονόητη υποκρισία τις κομμουνιστικές απόψεις που έχει ένας νέος ο οποίος τυχαίνει να έχει γεννηθεί σε πολύ εύπορη οικογένεια ή την καπιταλιστική ιδεολογία ενός νέου με γονείς στην εργατική τάξη.
Όπως είχε πει ο φιλόσοφος La Rochefoucauld: "Nothing should so much diminish the satisfaction which we feel with ourselves as seeing that we disapprove at one time of that which we approve of at another."