"ခြံထဲ လမ်းလျှောက်ထွက်ချင်လား "
" ကိုယ်နဲ့ အတူတူ အပြင်ကို ထွက်ပြီး ဈေးဝယ်ရအောင် ကလေး ကြိုက်တာတွေ အကုန်ဝယ်ပေးမယ် "
"အာ ... ကလေး စိုက်ထားတဲ့ဥယျာဉ်လေးကို သွားကြည့်ရအောင်လေ "
တုန့်ပြန်သော်လည်း အရာအားလုံးကို ငြင်းဆန်နေသည်။နေရှိန်ရှိရာကို လှည့်မကြည့်ဘဲ အပြင်ကိုသာငေးနေသော သူ့အမူအယာက တစ်စုံတစ်ခုကို ပြောပြနေမှန်း အစောကတည်းက နေရှိန်သဘောပေါက်သည်။ သို့သော် သိသိရက်နဲ့ တခြားအရာတွေ လွှဲမေးနေသော်လည်း အရာမရောက်သည်မို့ နာကျင်နေသော နှလုံးသားကို လျစ်လျူရှူ့ကာဖြင့်
"ကလေး ... ကိုယ့်ဆီကနေ ထွက်သွားချင်လား "
"........"
တဖြည်းဖြည်းချင်းလှည့်ကြည့်လာသောကောင်လေးက. ခေါင်းညိတ်လျက် နေရှိန် နှလုံးသားကို သေမိန့်ချလိုက်သည်။
နောက်ဆုံးရွေးချယ်တဲ့ နည်းလမ်းက ဒါဖြစ်နေမှ ရမှာလား?
"ကိုယ့်ဆီက ထွက်သွားပြီးရင် ကလေးက ဘယ်မှာနေမှာလဲ ။အရင်နေရာတော့ လုံးဝမဖြစ်ဘူးနော်"
နေရှိန်မေးလိုက်တော့ ခေါင်းကို အောက်ပြန်ငုံ့သွားသည်။အတင်းကန်စဉ်းစားရင်း သူ့လက်ချောင်းတွေကို အချင်းချင်းကုတ်ဖဲ့နေတာကြောင့် ဆွဲယူကာ ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်ပြီး
"ကိုယ့်ကို မမြင်ချင်ရင် ရှောင်နေပေးပါ့မယ်။ တခြားနေရာတော့ထွက်မသွားပါနဲ့"
ကိုင်ထားတဲ့လက်ကိုပြန်ရုတ်နေသောကြောင့် လွှတ်ပေးလိုက်တော့ ကျောပေး လှည့်အိပ်သွားတာက နေရှိန်ပြောတာကို လက်ခံသည့်သဘော။ဘယ်အချိန်ထိကြာအောင် ရှောင်နေပေးရမည်မသိတာကြောင့် နှမြောတသစွာပဲ ကျောပြင်လေးကိုငေးကြည့်နေမိသည်။
ထို့နောက်တံခါးပိတ်ပေးပြီး အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာတော့ ဖုန်းနံပါတ်တစ်ခုကို ခေါ်ဆိုလိုက်သည်။တစ်ဖက်ကဖုန်း မြည်သံနဲ့အတူ စောစောက တည်ထားခဲ့သော ရေနွေးက မီးဖိုမှာ ပွက်ပွက်ဆူကာအချက်ပြနေသည်။ထိုရေနွေးပူက ရင်ဘတ်ထဲက ပူလောင်မှုကိုမှီပါ့မလား။
မသိလိုက်ခင် ရေနွေးခရားကိုကိုင်းမှ မဟုတ်ဘဲ ဒီအတိုင်းကိုင်မိခိုက် ဖုန်းဖြေကြားသံထွက်ပေါ်လာသည်။
တစတစ ပူလာသော လက်ကိုပိုဖိကိုင်လိုက်ပြီး
Ep-22(Unicode)
Zacznij od początku
