"အျပင္ ဒဏ္ရာကေတာ့ အရင္တစ္ေခါက္ေလာက္ႀကီး မဆိုးပါဘူး ဒါေပမဲ့ စိတ္ဒဏ္ရာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ရသြားတယ္ထင္တယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ သူစကားေျပာအံုးမွာမဟုတ္ေသးဘူး။အခု အိပ္ေဆးအရိွန္ေၾကာင့္ မိွန္းေနၿပီ။ကၽြန္ေတာ္ ဒီလိုလူနာေတြ ႄကံုဖူးတယ္ လူရိွေနရင္ မတုန္မလႈပ္ေနၿပီး လူလစ္တဲ့အခ်ိန္မွ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထိခိုက္ေအာင္ လုပ္တတ္တယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဒီရက္ပိုင္း ေသခ်ာေလး ေစာင့္ၾကၫ့္ေနေပးပါ။သူစိတ္ျပန္ ၾကည္လာႏိုင္ေအာင္ ဂရုစိုက္ေပးတာမ်ိဳးဆို အဆင္ေျပလိမ့္မယ္ ။ အခုထက္ အေျခေနဆိုးလာရင္ ေတာ့ စိတ္က်န္းမာေရး ဆရာဝန္နဲ႔ ျပဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ အႀကံျပဳခ်င္ပါတယ္"

"....."

ေဘးက နံရံကို လက္ေထာက္ကာ ယိုင္သြားေသာ ေနရိွန္အေျခအေနကို အလိုက္သိစြာ ေက်ာ္ေက်ာ္ကပဲ ဆရာဝန္ကို လိုက္ပို႔သည္။

ေနရိွန္ တံခါးလက္ကိုင္ကို ဖြင့္ဖို႔ အတြက္ အေတာ္ကို အားယူေနရသည္။ ေကာင္ေလးကို ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားမိၿပီးမွ အခုအေျခအေနကို ျမင္ႏိုင္စြမ္းမရိွတဲ့ သူဟာ ရူးမိုက္တဲ့ လူတစ္ေယာက္။သို႔ေသာ္ ေစာင့္ၾကၫ့္ေနဖို႔ လိုအပ္တာေၾကာင့္ အခန္းတံခါးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပဲ ဖြင့္ဝင္လိုက္သည္။ ၿငိမ္သက္ေနေသာ ကေလး မ်က္ႏွာကို ျမင္ရေတာ့ ရင္ထဲမွာ အတိုင္းအဆမရိွနာက်င္လာသည္။

ဆံုးရႈံးမွာစိုးလို႔ ဖမ္းဆဲြၿပီး အပိုင္သိမ္းဖို႔ႀကံမိခဲ့တာဟာ ႏွစ္ဘက္လံုးကို ဒဏ္ရာေတြပဲ ထပ္ရေစမိၿပီ။လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ထိခိုက္လြယ္ေနတဲ့ ဒီကေလးကိုမွ လုပ္လိုက္မိတာ။

အနားမွာ ထားရင္ ပိုနာက်င္ရေစၿပီး
စြန႔္လႊတ္လိုက္ရင္လည္း ကိုယ္အရင္ ေသသြားလိမ့္မယ္။

"အခု ကိုယ္ ဘယ္လို ဆက္လုပ္ရမွာလဲ ကေလးရာ...ေျပာပါအံုး ကိုယ္မင္းကို စြန႔္လႊတ္ရေတာ့မွာလား"

ေဆးပိုက္တန္းလန္းနဲ႔ လက္ကေလးကို အသာအုပ္ကိုင္ကာ ေနရိွန္ ေျပာေနမိေသာ္လည္း တုန႔္ျပန္ျခင္းမရိွ။ကေလးက ကိုယ္အတြက္ မထိုက္တန္ေသာ အရာေလးလား။ ဒါမွမဟုတ္ သူတစ္ပါးအပိုင္ကို ရယူလိုခ်င္မိတာေၾကာင့္ ဒဏ္ခတ္ခံရျခင္းလား မသိေတာ့ပါ။

သစ္စာတည်၍ အမျက်တော်ပြေ S2Where stories live. Discover now